Burma Günlükleri - KaraKarga Yayınları

[Nightrain]

PYONGYANG VE SHENZHEN'İN ÇİZERİ, DIŞA KAPALI BİR ÜLKENİN DAHA PORTESİNİ ÇIKARIYOR.

Guy Delisle, bu kitabında Burma'da (Myanmar olarak da bilinir) karısı ve çocuğuyla geçirdiği bir yıla yakın bir zaman dilimini anlatıyor.
Burma'nın "sosyal kontrol" adı altında gizleme ve izole etme konusunda kötü bir şöhreti var: Ellerinde makas olan görevliler, gazeteleri sansürlüyor; muhalefet lideri, on yıldan fazla süredir ev hapsinde; isyancıların kontrolündeki bölgelerin dış dünyayla irtibatı yok ve en büyük haber kaynağı, kulaktan kulağa yayılan söylentiler...
Etkili bir çizgi-gazetecilik örneği olan Burma Günlükleri, minimal anlatımıyla hayran bırakıyor, mizahi üslubuyla kahkahalar attırıyor.

"Yıllardır zalim bir diktatörlük altında olan Burma'daki yaşamı anlatan en aydınlatıcı kitap." -The Guardian

"Pyongyang gibi Burma Günlükleri de kültür şokuna dayanıyor." -The Christian Science Monitor

"Delisle, gündelik hayatın ince detaylarını ve talihsiz cilvelerini resmetmekte bir usta." -The Telegraph

Fiyatı: 28 TL
Sayfa Sayısı: 272

[memospinoz]

[ferzan]

    Dün, Guy Delisle 'nin Burma Günlükleri 'ni bitirdim...Bir önceki gün de Shenzen 'i okumuştum...Teknik olarak Shenzen 'in Pyongyang 'dan önce basılması gerekiyormuş aslında ama Karakarga önce Pyongyang 'ı basmış...Delisle, bu anı-seyahat türü grafik romanlarında önce Çin 'e, sonra Kore 'ye gitmiş oysa...

    Shenzen 'de 90'ların sonlarıydı, Pyongyang 'da ise 2000 başlarıydı sanırım...Her ikisinde de Fransız BD stüdyolarının animasyon ayağı için Asya 'da ki ucuz iş gücünden faydalanan ve oraya kısa süreli atanmış yönetmen ve süpervizör olarak bulunmuştu...Her iki kitabın genel atmosferi bir parça iticiydi...İzlenimlerini ve sıkıntılarını çok akıcı ve okunası güzel bir şekilde sunmasına rağmen üzerinden ısrarla çıkarmadığı batılı ve Avrupalı zırhı batmıştı...Sadece yadırgıyor, orada geçici olduğuna güvenerek aldırmıyor, empati kurma gereği duymuyor, bazı bazı alaya dahi alıyordu...Bir parça kibirli gelmişti bana...Neyse ki mütevazi bir sanatçının kibiri, böyle olmasa sanırım okunmazdı zaten...

    Burma 'da ise 2004 yılındayız...Guy Delisle bu kez yalnız değil, eşi ve bebeği ile beraber...Çok-uluslu bir sağlık destek organizasyonu için Burma 'da bulunan ailelerden biri de kendi ailesi, çünkü eşi doktor ve organizasyonun Hollanda ve Amerika harici Fransa ayağında yer alıyorlar...Daha önceki seyahatlerin aksine Guy Delisle eşinin ardından gelmiş ve yapacak hiçbir işi yok...Arada bir şeyler çiziktirip birkaç küçük iş yapıp vaktinin çoğunu 1 yaşına basmamış oğluyla geçiriyor...

    Delisle kibir bakımından epey olgunlaşmış. Çünkü bu kez seve seve (ya da başka bir şekilde) uyum sağlıyor, empati kuruyor...Daha önceki iki kitabını bilmesem bu kitapla adamı bağrıma basardım bir okur olarak, o derece sempatik duruyor...Kimseyi yadırgama ya da batılı triplerine girmiyor, bir yıl boyunca oralı oluyor ve aralarına karışıyor...Tıpkı Kabil Disko 'da Nicolas Wild 'ın yaptığı gibi, olması gerektiği gibi...

    Görsel olarak da daha temiz ve net bir çizgi üslubu tercih etmiş...Yine gri tonlama, yine çok rahat, akışkan ve zevk verici bir sadelik...Bu tarzı okumak hoşuma gidiyor.

    Kitap bir anı-seyahat günlüğü harici o coğrafyanın bir dönemine ilişkin belgesel niteliği de taşıyor...İlk iki kitabında bu kadar değildi, sadece kendi yorumları çerçevesinde tadıyorduk o coğrafyayı ama bu kez nitelikli belgesel arka planı daha ustaca olmuş...Delisle 'nin sonraki kitaplarının atmosferi belli olmuş 2007 'deki bu kitapla...

    Daha olgun, daha mütevazi ve aile babası Guy Delisle 'nin Burma Günlükleri 'ni zevkle okudum...O karikatürize tarzına rağmen oraları realist bir şekilde hissettim...İlk iki kitapta da bu böyleydi...Kore ve Çin 'in tüm griliğini vermişti his olarak ama bu kitap tonlandırma bakımından gri olsa da her sayfanın uyandırdığı his tam bir renk cümbüşü idi...

    Shenzen ve Pyongyang 3 ise bu 5 olmuş, hatta 6 olmuş...Türün meraklılarına kafadan tavsiye ederim...

[seastar1000]

Daha alıp okuyamadım ama listede
Ben 1986 da Burma Rangon da bir ay kalmıştım Hakikaten kitabı yazılacak belgeseli çekilecek kadar enteresan değişik dunyadan soyut bir yerdi
Hele caminin içinde havuz gibi akar suyu olmayan bir yerde abdest alanları hep hatırlarım

[haziran00]

Enfes bir kitap, sanıyorum ki Guy Delisle kronolojik olarak her kitabında üstüne yıldızları koyarak gidiyor, tavsiyem herkes okumalı.

[nicholaihel]

Bu kitabın ingilizcesini sık sık kitapçılarda, internette grafik roman listelerinde görür, bizde yayınlanır mı acaba diye iç geçirirdim. Ne de hızlı bir Delisle külliyatı oluştu. Delisle bilindik üslubunu bu kitapta da muhafaza ediyor. Çizgiler bu kez daha temiz, daha iç açıcı, rahat okunur olmuş. Diğer iki kitaba nazaran (belki ülke de öyle olduğu için) daha az suya sabuna dokunan, daha kişisel bir hikaye olmuş. Bir giriş gelişme sonuçtan ziyade günlük kıvamı diğerlerine nazaran daha belirgin. Hatta bazı kısacık bölümleri müstakilen al bant çizgi gibi gazetede yayınla. Bunların bir kısmını gereksiz, bi kısmının mizahını hayli zayıf, fıkra gibi bulduğum gerçeği ayrı bir konu. Totalde kalınlığı ile (bol bol Delisle okumak!) beni hayli memnun eden, bazı küçük karelerden mürekkep metinsiz bölümlerini (bkz: Bangkok bölümü hassaten) pek beğendiğim, sonlara doğru gittikçe güzelleşen, Delisle'nin kendi rad'ınca bir başka uzak ülkenin röntgenini çektiği kitap olmuştur benim için. Şimdiye kadar yayınlananlar arasında kapağını da en beğendiğim kitap.

Tek eksik Kudüs kaldı zannediyorum. Onu da bekliyorum Karakarga'dan.

[hennessy]

Bu ikilinin yaptığı her kitabı saygı ile anıyorum......

İlk Kudüs günlüklerini okumuştum. Hayranlık içinde bitirdim. Bu kadar sade çizimler ile günlük yaşam bu kadar mı güzel anlatılır.

Şimdi fırsat buldukça Burma günlüklerini okuyorum. Aynı güzellikte aynı eleştirisel bakış açısı ve sadece çizimleri ile ülkenin durumunu ve insanların yaşantılarını bu kadar gözümüze sokarak mı anlatılır. Nobel ödüllü bir insanın ev hapsine kadar....

Okuyun demiyorum kesin bu ikilinin kitaplarını alıp okuyun ve okutun. İnsanlar ne durumlarda nasıl iktidarlara mahkum kaldıklarını 9/10

[ferzan]

Bu ikilinin yaptığı her kitabı saygı ile anıyorum......

İlk Kudüs günlüklerini okumuştum. Hayranlık içinde bitirdim. Bu kadar sade çizimler ile günlük yaşam bu kadar mı güzel anlatılır.

Şimdi fırsat buldukça Burma günlüklerini okuyorum. Aynı güzellikte aynı eleştirisel bakış açısı ve sadece çizimleri ile ülkenin durumunu ve insanların yaşantılarını bu kadar gözümüze sokarak mı anlatılır. Nobel ödüllü bir insanın ev hapsine kadar....

Okuyun demiyorum kesin bu ikilinin kitaplarını alıp okuyun ve okutun. İnsanlar ne durumlarda nasıl iktidarlara mahkum kaldıklarını 9/10

    Abi, Guy Delisle tek tabanca üreten bir sanatçı...Bizde yayımlanan tüm kitapları da kendi elinden çıkma, başka bir ortağı yok...İkili değil tekli çalışıyor ama benim gözden kaçırdığım bir detay mı var yoksa?..

[hennessy]

    Abi, Guy Delisle tek tabanca üreten bir sanatçı...Bizde yayımlanan tüm kitapları da kendi elinden çıkma, başka bir ortağı yok...İkili değil tekli çalışıyor ama benim gözden kaçırdığım bir detay mı var yoksa?..

Bu ikili der iken çocuğu ile girdiği maceralar olarak tasvir etmek istedim