22 - Seminoller

Başlatan hanac, 09 Kasım, 2011, 21:53:21

« önceki - sonraki »

0 Üyeler ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

BAHADIR

Geçenlerde Murat abi ile de aynı şeyi konuşuyorduk...Bonelli, Seminolleri, Bir vadide yada bulunması imkansız olan bir dağ içinde Aztekleri ve Kayıp İnka halkını, eskimoları hemen hemen her karakterinde kullanmış...

Malzeme şart. :)

caretta

Seminoller ile ilgili Zagor maceraları var.Seminol şefi Manitoba ve özgürlük savaşçısı zenci Liberty Sam'ın yer aldığı bu maceralar çok güzeldir.Zagor Orijinal 89-92.Altın Seri Teks 93-95 sayılarda da Seminoller ve Mefisto var.

hennessy

Tex'in çizimlerine hayran olduğum bir hikaye daha bitti.Seminoller kabilesinden bir yerlinin hapisten kaçmasını sağlayan bir kişiyi yakalamak için yola çıkan izci takımı ve tex ve Carson gene yanlış bilinenleri düzeltiyor.Sonu ise adaletin nasıl işlediğine bir cevaptır.

Lucio Filippucci gerçekten keyif aldığım çizimleri ile beni başka bir dünyaya götürdü.Orman sahneleri çadırlar hele Tex çizimleri beni benden aldı.Öncedende bir sohbette dediğim gibi ben Tex okumadan önce çizgi romanı sadece okuyordum Tex ile çizimlerede bakmaya başladım demiştim bu hikaye bunu gösterdi.










Murat : Hasan abi Avengers dağılmış duydun mu?
Hasan: Duydum duydum toplanın Tellioğulları

hennessy



Bu vesile ile bir çizerden daha bahsetmek istiyorum geçen Yener abi'den öldüğünü (Camisano Vicentino, 28 maggio 1952 – 19 settembre 2001)  ve ressam olduğunu duyduğum çizimlerine aşık olduğum adam Aldo Capitanio Tex almanak 2.kitapta karşılaştığım ve benim için yeri ayrı olan bu ressamın güzel çizimleri ile sizleri başbaşa bırakıyor tekrar iyiki bonelli böyle bir ustayı bize okuttuğu için teşekkür ediyorum.


Murat : Hasan abi Avengers dağılmış duydun mu?
Hasan: Duydum duydum toplanın Tellioğulları

ferzan

    Bu pazarın Teks 'i Seminoller dev albümü oldu...

    Çizerine ilişkin şüphelerim vardı sayfaları ilk karıştırdığımda...Kendi tarzı içerisinde birkaç farklı anlayışa kayabilen çok yönlü bir bilek ama bir Martin Mystere çizerinden doyurucu bir Teks okuyacağımı sanmıyordum...İlk sayfadan itibaren Filippucci kontrolü ele aldı ve görsel bir şölen sundu...Keşke daha fazla Teks macerası çizseymiş dedirtti...

    Hikayeyi, başlığın ilk sayfadaki yorumlarının aksine ben sevdim...Sergio Bonelli, yıllardır Seminoller ile alakalı tuttuğu notları güçlükle ikna ettiği ve bu konunun uzmanı düşündüğü ünlü fumetti senaristi Gino D'antonio 'ya emanet etmiş ve ortaya gayet hoş bir macera çıkmış...Evet, ortalama maceralardan ama çoğu ortalama maceraya kıyasla bir parça daha sürükleyici geldi bana...Üstelik klişeler de minimumdaydı...Ayrıca Gino D'antonio, Teks 'e farklı bir gerçeklik de vermiş ana hatlarıyla oynamadan...Bir yerde, macera başında ayağını sakatlayıp kaleye geri dönmke zorunda kalan dostu Carson 'ın eksikliğinden ötürü gözünü karartma konusunda tereddütte olduğunu ve bu sebeple kendine yandaş aradığını, güneyde yanına aldığı rehbere itiraf ediyor mesela...Teks maceralarında çok az rastladığım bir çekimserlik örneğidir bu ve karakteri benim nezdimde daha gerçekçi kılar...O sebeple bu macerayı Nizzi 'nin yazmamasına sevindim diyebilirim...

    Rüştünü yarım asırdan fazla bir süre üretimleriyle ispatlamış değerli bir senaristle kariyeri ilginç örneklerle dolu değerli bir sanatçının elinden çıkma kayda değer bir albüm diye düşünüyorum...Yalnızca macera içinde Seminoller ile ilgili kısa bir ırk bilgisi olabilirdi...Zira her dev albümün girişindeki Sergio Bonelli 'nin takdim yazısı ile albümün çizeriyle yapılan özel röportajları okumaya bayılsam da, macera başlamadan hemen önce yer alan içerikteki öğelerle ilgili yazıları okuyasım gelmiyor nedense...O sebeple Seminoller 'in ırk kökenini Zagor 'dan hatırımda kaldığı kadarıyla biliyorum...Güney yerlileriyle siyahilerin karıştığı bir melez ırk olduğunu ve tıpkı diğer etnik topluluklar gibi kırıma uğradıklarını hatırlıyordum neyse ki...
Bağnaz okur, memnuniyetsiz beşer, işkilli büzük, sıfır tolerans iksmen, taş kalpli ahkam efendi...

https://ucuztefrika.blogspot.com

KenParker

Olay akışı benim için Coen kardeşlerden film izler gibi geçti. Mermilerden kaçmak gibi alışıldık olağanüstü  durumlar yerine gerçekçi tarzda yazılmış. Hikaye de çizgiler de övgüyü hak eder nitelikte. On üzerinden dokuz buçuk. Yarım puanı nerden kırdığım bende kalsın da... Sayfa 59' da bir ata biniş gördüm yıllar sonra at binesim geldi, o derece.