2011 yılının son ödüllü yarışması

[rumar80]

  Katılıyorsun, ama kazanamıyorsun.
  Amaç sadece kazanmak değil ki. Paylaşmak ta...

[kültürelgüncel]

Aldığım çizgi roman hediyelerinden ilki Japonca bir Pokemon cildiydi. Yeğenimin yabancı eşi Japonya'dan dönüşünde getirmişti. Japonca bilmesem de arada sırada açıp, sayfalarını karıştırmayı severim
İkincisi ise babamdan geldi -buna tam hediye demek doğru olmaz. Babam biraz da kendi için almıştı Mevsim yazdı. Dikili'de yalnız o sene açılmış olduğunu bilmediğimiz bir kitapçıdan Aksoy'un birçok serisini (Conan, Mister No, Kaptan Swing, Tommiks, Teksas) almıştık. Başka alan olmadığı için normalin çok çok altında bir paraya hem de...

Ve son hediyemi de Altın Madalyon verdi Çekilişten kazandığım çizgi romanlardan özellikle Vampirella'yı çok sevdim. Daha önce okumamıştım. Kaliteli sohbet imkanının yanında böyle güzel yarışmalar da düzenledikleri için Altın Madalyon'a çok teşekkür ederim.

[monomial]

Doğru söylüyorsun amaç sadece kazanmak değil, o yüzden bende bir anımı paylaşayım..

Aslında ben çizgiromanla ilk çizgidergiler sayesinde tanıştım, babam akşam her eve geldiğinde , spiderman, batman vs. kahramanların dergilerini alırdı, çok iyi hatırlıyorum po diye bir benzin markasının kahramanı vardı onun çizgi dergisini almıştı, tabi ben çizgi dergi okudukça merakım iyice artıyor, ama çizgiromanların fiyatı bana pahalı geliyordu, bende çizmeye başladım, bu yönde yeteneğim vardı, şuanda güzel sanatlar liselisine gidiyorum belki ileride bu işle ilgilenebilirim, pek çizgiromanım olduğu söylenemez ama tommiksten başlamayı düşünüyorum bu işe, ilknokta.com isimli sitede tommiksin bütün nostaljik ve renkli sayılarını almayı planlıyorum.

Yani çizgiromanları bugüne kadar bana babam almıştır, hepside hediyedir benim için. Ama asıl hediye sizden geldi tabi ki. batman rip ve pers prensi çizgiromanlarını hediye ettiğiniz için teşekkür ederim.

[pizagor]

Bizim için herhangi bir önemli günde eşimin bana yönelttiği 'İstediğin bir şey var mı?' sorusuna, daima 5 yaşında bir çocuk gibi heyecanla 'Çizgiroman!!!' derim. Hemen karşı çıkar, ben de bu noktada her zaman aynı 'Beni çizgiromandan daha fazla mutlu edecek başka bir armağan yok ki!' savunmasını yaparım. Bu yanıtıma her ne kadar çok sinir de olsa kandırabilirsem alır da...

Ayrıca kendime hediye ettiğim çizgiromanlar vardır... Mesela 35'ime girerken kendime 16 albümlük Dragonball serisini hediye etmiştim...

[volkanist]

Orta birdeyim. Üst kat komşumuz oğlunun 1 koli dolusu çizgiromanını kardeşimle bana vermişti. tabi dünyalar bizim olmuştu. Onları okumaktan dersler haliyle aksadı. Sonrası malum. çoğumuzun başına gelmiştir. Malesef o güzelim çizgiromanlar annemin gazabına kurban gitti.

[Harun Ça]

Franz Kafka okuduğum zamanlardı bunu ve çizgi roman sevdamı bilen kardeşim doğum günümde Dava çizgi romanını hediye etmişti, çifte mutluluk yaşamıştım.

[dream999]

Doğrusu daha çok küçükken bile çizgilere ilgiliydim ama bana çizgiroman sevgisini aşılayan Ervin abimdi kendisi benden 6-7 yaş büyüktü.Çizim konusun da da çok yetenekliydi onlara gittiğimde bir defterde örümcek adam,kraven,venom,carnege,doktor ahtapot çizilerini görmüştüm ve hepsi birbirinden harikaydılar.Daha o zaman o karakterlerin kim veya ne olduğu konusunda bir fikrim yoktu ama resmen vurulmuştum.Daha sonra elime eski bilka örümceklerinden birini verdi,örümceğin carnage 'i yenmek için venomla ortak oldukları sayıydı.O zaman küçüktüm 9-10 yaşlarında o akşam comicse buluşma gecemdi,bir kaç akrabalık ziyareti sonrasında kendisi üniversiteye gideceği için tüm bilka örümceklerini bana hediye etti.İşte o zaman başlayan çizgiroman aşkının son hali resimlerde var.

[mustafa]

Yıllardır babamın çizgiromanları gözümün önünde durur ben ise hiçbirini okumazdım. Ama babam bana Demirbaşın yayınladığı kalın Kızılmaske'yi "al oğlum bu Kızılmaske senin, oku bakalım eminim beğeneksin" dedi. Babamın bana hediye ettiği Kızılmaske'yle çizgi roman okumaya başladım. Hemen ardından da foruma Kızılmaske hakkında yazmaya başladım. Kızılmaske tam bana göre.

[Mister NO]

Işıklar içinde yatsın sevgili babam ben daha okula gitmeden(1 yıl vardı başlamama) eve Teksas,Tommiks alarak gelmiş ve bunlar senin diyerek bana hediye etmişti.

Evdeki bütün büyüklerim ve bize gelen komşu,akraba kimi bulsam yanlarına oturup kitapları okutmaya başlamıştım.

Her hafta düzenli alınan Teksas,Tommiks'ler ben okula başlayıp okumayı öğrenince daha da keyifli hale gelmişti.

İlk çizgi romanı babamdan hediye olarak almak ve onun sayesinde çizgi romanlarla tanışmak çok keyifliydi.

Halen çizgi roman okurken onunla karşılıklı çizgi roman okuduğumuz günleri hatırlarım ve her hatırlamamda burnumun direği sızlar.

[barisvolkan]

Adana'nın çamurlu  yollarını,kuruköprüyü çok arşınladım,ortaokul yıllarında.teksas-tommiks alabilmek için.oradan 46 km olan Ceyhana gelir,denize atlar misali dalardım bu yeni aldıgım çizgi romanlara.. çoçukluk ,ergenlik,evlilik yıllarımın içerisindede damar larımda kan olan çizgi roman benimle ölene kadar devam edecektir,kısa süreli kesinti  olsada hayatımda..İşte zaten anımda bu kesintilerle ilgili ortamda geçer.İki erkek evla dım var,onlarada küçük yaşlarda çizgi roman sevgisini aşılamıştım.İki oğlumda  A.B.D de doktoralarına devam ettiler... Bir gün bir paket geldi,gönderen büyük oğlumdu.Pa ketin  üzerinde '' Babanın evlada kazandırdığı hazinenin ilk taksididir.'' diye bir not ekli idi.Hazinenin  kaplandıgı zırhı itina ile açtım.Ve Teksas,tommiks,kaptan swing,tex,za gor,mister no,işte o an tüm benligimi saran bir alev kapladı vucudumu...oğlumun yap tıgı bu jest beni hayata döndürmüştü ,ama anlamadığım şey kitaplar  ambalajında ve yepyeniydi...artık bana  bir borçtu bu işin kaynagını ögrenmek.oğlumla konuşurken  A.B.D denmi buldun bunları  dedim cahilce,cevap ise baba hala Türkiyede yayınlanıyor muş ve internetten şu şu sitelerde var dedigi anda girdim..Gözlerim faltaşı gibi açıldı.  20 senelik hasret bitmişti ve ben bunu oğluma borçlu idim.Yaşım 57 ama doyamadım çizgi romana..Helede bu günlerde eski dostumuz kit taylorun çıkış mutlulugunu anlata mam..Bu bir duygudur anlatılmaz yaşanır.Sizlerde yaşatın çoçuklarınıza......

[mgsar]

TEŞEKKÜRLER BABA

Ateşim vardı ve çok yorgundum. Zaten çok küçüktüm, zaman kavramım yoktu. Üç gün belki beş gündür yatakta öylece yatıyordum. Belki de sadece beş dakika olmuştu. Ne yemek, ne de su, canım hiç birşey istemiyordu.
Hafta sonu olduğunu tahmin ediyordum. Çünkü babam evdeydi. Hafta içi olsa babam evde olmazdı. O hep çalışırdı. Ama öyleyse kardeşlerim neden sırtlarında çantayla okula gidiyordu? Günlerimi karıştırmıştım ne? Arada bir uğultu işitiyordum. Annemin sesine benziyordu. Merak edip bakayım istiyordum, ama gözlerimin üstüne taş koymuşlardı sanki, gözlerimi açamıyordum. Sonra biraz zaman geçti. Babamın saçımı okşamasıyla uyandım. Mutlu olurum düşüncesiyle çok nadir denk gelen çocuk tiyatrosuna iki kişilik bilet almıştı. Ama ben gidebilecek durumda değildim. Abimle ablamı götürdü. Biraz cimri, birazda malı kıymetli olan ben, her nasıl olduysa, benim için alınan biletlerin kullanılmasına hiç itiraz etmemiştim.
Bu arada babam bana 'bak kardeşlerini götürüyorum. İstediğin bir şey varsa söyle ne olursa alacağım' dedi. Hızlıca düşünceler kafamda akarken, annemin birkaç defa abimi o zamanın değimiyle tommiks teksas okurken yakaladığında nasıl kızdığı geldi gözümün önüne, sonra hemen pişman olduysam da tommiks isterim deyivermiştim babama. Neden pişman olduğuma gelince de nasılsa babam almaz, alsa da annem okutmazdı. Aman neyse bunları düşünemeyecek kadar yorgundum, uyuyakaldım.
Uyandığımda saat hayli geç olmuştu. Abimle ablam tiyatrodan gelmiş. Akşam yemeğini yemiş, hatta uyumuşlardı. Babam yanımdaki sandalyede uyuyakalmıştı. Babamı çok severdim. Bir çocuk kafasıyla düşünür, ancak bir çocuğun yapabileceği muziplikleri hiç beklemediğiniz bir anda yapar sizi şaşırtırdı. Baba diye sesleniverdim. Elinde bir kitap vardı. Doğrulup, hah uyandın mı? Bak sana ne aldım dedi. Evet elinde tuttuğu hayatımdaki ilk çizgi romanım olan tommiksti. Birden günlerdir göstermediğim bir çabayla doğruldum. İçimde kelebekler uçuşuyordu. Elime aldığım gibi sayfalarını incelemeye başladım. Bu arada babam da hayretle ve mutlulukla bana bakıyordu. Sonra o heyecanla gidip bana bakmaktan yorgun düşen annemi uyandırdı. Ben annem kızar belki derken, annem ''istediğin gibi oku, istersen sonraki sayısını da aldırtırım babana'' dedi. Şaşırmıştım. Çocukluk işte ağlamaya başladım. Günlerdir ateşli olmanın verdiği yorgunlukla şekiller karmakarışık bulanık görünüyordu. Okuyamıyorum baba, göremiyorum bunları dedim. Babam gülüyordu. Biliyorum dedi, evet biliyorum, al bir de bununla bak. Kocaman, belki de o zaman minicik olan ellerime kocaman gelen, normal boyutlu bir büyüteç uzattı. Çok hastalık atlattım. İyi kötü çok günler yaşadım. Hiçbir hastalığımı ve yaşadığım hiçbir kötü zamanı böyle güzel hatırlamadım. Hayatımda geçirdiğim en kötü hastalıklardan birini, belki de hayatımın en güzel hatırası olarak hatırlamamın sebebi de aldığım hediye, ilk çizgi romanım Tommiks'tir. Teşekkürler baba, teşekkürler Tommiks.(1983 Yılında Ceylan yayınlarının beyaz ciltli Tommiks serisi)

[hanac]

Barışvolkan abimiz ve mgsar arkadaşımız.

Bu güzel anılar için çok teşekkürler.

[rumar80]

  Sevgili mgsar özellikle sizin hikayeniz beni etkiledi. Elerinize sağlık.

[darkwood]

Sevgili Barış ve Mgsar ın çizgiroman sevgisini çok güzel anlatan bu hikayeleri gerçekten güzel ve etkileyiciydi. 

[mgsar]

Sevgili Rumar,
Önemli olan paylaşmak, ne güzel söylemişsiniz. Bende izi çok büyük olan bu anımı paylaşmaya karar vermek, yazmaktan çok daha fazla zamanımı aldı. Monomiale verdiğiniz cevabın bunda etkili olduğu da bir gerçek. Bazen bize çok önemli gelen bazı şeyler başkaları için sıradandır. Ama ben hala odamda uzanıp, ışıkları söndürüp, okuma lambasını yakıp, elime çizgi romanımı aldığımda, annemin sesini duyar, babamın elini başımda hissederim.
Olumlu yorumlarınız için size ve tüm diğer çizgi roman dostlarına çok teşekkür ediyorum.