Sweet Tooth (Vertigo)

[ErenKoyunoglu]

Bu kadar sevdiğine çok sevindim Emre. Çizgiroman zevkleri benzeyen insanlar olduğumuzdan ben de senin beğendiklerini takip etmeye çalışıyorum.
Cilt 5 gelse de hemen okusak.

[emre ozdamarlar]

Ben yaptigin tanitim ve verdigin gaz icin tesekkur ederim hocam, gelsin okuyalim devamini da

[huaynacapac]

Jeppard, Gus karşılığı aldığı çantayı açtığında tüylerim diken diken olmuştu. Gerçekten çok güzel bir seri tavsiye ederim.

[Nightrain]

Yoksa buda mı basılacak diye diye heyecan yaptım bi' an.

[pearl jam]

hadi birileri de bunu bassın artık.

[Nightrain]

Dizisi çekilecekmiş. Umarım yayınevlerinden biri el atar. Zaten 6 cilt. Deluxe versiyonu da olur.

[rumar80]

 Yayınevleri bir şeylere el atmadan önce önlerini bir temizlesin bence. Ortada yarım çok çizgi roman var.

[memospinoz]

Yayınevleri bir şeylere el atmadan önce önlerini bir temizlesin bence. Ortada yarım çok çizgi roman var.

Katılıyorum. Ayrıca bende orijinali zaten var, yayımlanmasa da olur. 

[ZGeralt]

Vertigo son zamanlarda 10-12 sayılık toplama ciltler çıkarıyor Deluxe Edition ismiyle(HC  olarak değil, 2 TPB'nin birlikte basımı şeklinde) Sweet Tooth'u da bu şekilde 3 cilt halinde edindim. İlk cildi okumamın üzerinden baya zaman geçmişti o yüzden seriyi tamamlayınca en baştan tekrar okudum.

Lemire'ın kendine has bir çizgisi var, karanlık olayların içinde bile naif ve iyimser bir tavır hissediliyor. Garth Ennis'in tam tersi bir çizgisi var gibi geliyor bana, Ennis insanın kötü ve karanlık tarafını sert bir mizahla ele alıyor, Lemire ise insana ve sevgiye dair umudu yükseltiyor gibi. Bunu kesinlikle ucuz bir duygu sömürüsü ile yapmıyor, Yeşilçam aile filmi izler gibi bulmuyorsunuz kendinizi ki bu benim için önemli bir detay. Bu yüzden Ennis çizgisi bana daha çok hitap etse de, Lemire'ın duygusallığını da seviyorum.

Hikaye kurgusu, anlatım şekli sürekli "içerde" tutuyor sizi, sıkıldığım hiçbir bölüm olmadı diyebilirim. Zaman zaman realist zaman zaman ise masalsı bir anlatım tekniği kullanılmış hatta Sweeth Tooth modern bir yetişkin masalı diyebilirim.

Lemire'ın kendi çizdiği eserlerde okuyucular genelde "çizgisini" yadırgar, hatta Essex County'de - siyah beyaz olmasının da etkisiyle sanırım- okuyucularda ön yargı oluşabildiğini görmüştüm. Sweeth Tooth bu açıdan da gayet tatminkar bir iş, yine kendine has çizgisi var ama bu sefer daha temiz daha belirgin çizimler ve harika bir renklendirme ile sunulmuş. Birkaç yerde olan  tek sayfa panellere bayıldım, en son bu hissi Superman for All Seasons'ın tek sayfa panellerinde almıştım diyebilirim.

Nihayetinde güzel ama çok özel olmayan bir hikaye var kaşımızda ancak hem kurgusu hem de estetiği ile bütün olarak ele alındığında kesinlikle çok iyi bir "eser". Her çizgi roman okuruna gönül rahatlığı ile tavsiye edilebilecek bir Vertigo klasiği diyebilirim.

8/10

[Nightrain]

Toplam 6 cilt'cik. Duyun sesimizi.