TEX- DOSTLAR DÜŞMANLAR

[caretta]

Canlarım benim! İkisi de ölümsüz. Öbür dünyaya da gidip geliyorlar. İkisi beraber bir macera olsa ne güzel olurdu!

[pizagor]

Bu çizimi görünce neden kötülere bu kadar tutkun olduğumu düşündüm. Sanıyorum bunun temelinde, klasik fumettinin gri yoksunu siyah – beyaz dünyasındaki henüz çıkış noktasında mükemmel erdem abidesi olarak şekillendirilip sunulan (ya da çok hızlı bir şekilde bu kademeye ulaştırılan) kahramanının aksine kötünün sürekli kendini geliştirmesi, daha kötüye evrilmesi yatıyor. Bu dünyada ikon kahraman ister istemez sıkıcı bir tekrara dönüşürken, kötünün her yenilgiden sonra, bundan çıkardığı dersle güçlenerek dönmesi de okurda bir beklenti ve acaba şimdi nasıl bir farklılık yaratacağı merakını doğuruyor. Kahramanın kuvvetli tahmin edilebilirliğinin yanında kötünün şaşırtma potansiyeli her zaman bana daha çekici geliyor.

Düşünüyorum da 'erdemi ve çok zorda kalmadıkça öldürmemeyi geçiyorum'; şiddetten geri durmayan, bu hususta elini korkak alıştırmayan kahramanların bile sınırları belli, ne kadar esneyeceğini biliyoruz ister istemez. Dolayısıyla serinin lokomotifi aslında kötüler, yazarın bunlar için çizdiği portre, özgünlükleri ve bunların sınırsızlıkları oluyor, kahraman değil.

Bu durum özellikle Teks'te daha da öne çıkıyor bana kalırsa. Zagor yine sıklıkla kayabildiği ayrı bir sınırsızlık imkanı olan fantastikle birlikte kendine hareket alanı yaratabilirken, klasik western kalıplarını korumakta ısrarcı Teks ise Mephisto gibi süper kötülere şiddetle gereksinim duyuyor.

[Nemo]

[yunusmeyra]

Teks'in en sıkı dostlarından biri: Caretta(Atilla Çolakoğlu) Abimiz!
Abi yeni yaşını kutluyoruz ve sıkı dostun Teks kadar sağlıklı ve uzun bir ömür diliyoruz 

[hanac]

Teks'in en sıkı dostlarından biri: Caretta(Atilla Çolakoğlu) Abimiz!
Abi yeni yaşını kutluyoruz ve sıkı dostun Teks kadar sağlıklı ve uzun bir ömür diliyoruz 

Tebrikler Atilla Abi.