Evet, bu pek de coşkuyla yapmadığım bir iş, ama konu başlığını açmak gerekiyor.
Teks "Özel Seri", ülkemizde başlıyor.
Manfredi yazmış, Gomez çizmiş; konusu çok eskilere, yazılı, hatta yazılmamış tarihin başlangıç günlerine dek uzanıyor: Kendisini tamamlayacak parçayı, karşı cinsini arayan insanlar...
Köstebek Bey "Teks Özel Seri" dev albümler serisi. 25.sayı demek ki "pişmeye"başladı.
"Verso L"Oregon"ile 25.sayıya başlıyoruz. inşallah bu serinin başında olan birkaç sayfa açıklamayı kesmezsiniz.
Boyunun ufalmasına tamam dedik ama başka yerleri kesilmesin lütfen!
Tam on altı sayfa yazı var, abi; kesmeyelim de ne yapalım. İtalyanlar giriş kısmını tam bir formaya oturtmuş; kuzu gibi yatıyordu, karşımızda...
Şaka abi, şaka; eksik gedik, kesinti falan yok...
Köstebek Bey kısmetse haftaya (4-5 mart) Teks Aylık 24 ,Teks Klasik 20 ve Teks Özel 1 için rezervasyonu yapıyorum.
Abi teks KM20 ve Özel seri 1 için rezervazyonunu yap, onların benimle işi bitti, matbaa yolundalar.
Ama Teks yeni 24 henüz bana gelmedi, gelir, yakındır.
Listenden teks yeni 20 yerine bu haftalık zagor maxi 9 koyabilirsin. Bence...
Eddie Morton adlı genç bir ranger Fletcher adlı birisi tarafından vurularak öldürülür.
Austin'deki ranger karargahındaki rangerler büyük bir infial halindedirler. Onları sakinleştirmek Teks ve Karson'a düşer.
Macera yanılmıyorsam böyle başlıyor. Gerisini (fazla spoiler vermeden) Köstebek Bey'den okuyalım....
Abi macerayı Manfredi yazdığı için biraz insani durumlar meselesini öne çıkarmış... Evet, çok kısaca ve kabaca özetlersek, bir katilin peşinde iz sürme durumu var. Lakin arada epeyce psikolojik mevzu geçiyor. Manfredi dönemin insanlarını biraz yansıtmaya çalışmış, asıl olarak gündelik sıkıntılarını, hayat gailelerini, o dönemde Vahşi Batı'da yaşayanların nasıl incecik bir bıçağın üzerinde dengede durmaya çalıştıklarını, suçlu ile masum arasında çok keskin ve ince bir engelin durduğunu anlatıyor. İnsanların öldürülmesinin gündelik hayatın bir parçası olduğu, "aaa, Charlie'yi de vurdular" sözünün pek de büyük fırtınalar çıkarmadığı göstermeye uğraşıyor. "Charlie, lokanta yemek yiyor" ile "Charlie'yi dün vurmuşlar" cümlesinin yakın bir sakinlikle söylendiği günler.
İyi; İtalyan'larda yoktu; Teks'in Özel Seri'sini de biz icat etmiş olduk. :)
Alıntı yapılan: Mrtekin - 26 Şubat, 2016, 15:00:12
İyi; İtalyan'larda yoktu; Teks'in Özel Seri'sini de biz icat etmiş olduk. :)
Vardı, Mehmet Bey, vardı, hep vardı; lakin bizdeki eski adı "Dev albüm"dü... :)
İşte bu da kanıtı: http://www.sergiobonelli.it/sezioni/2440/speciale-tex
İçimiz dışımız tex doldu 5 sayılık yeni bir serimiz oldu...Sonrasında italyayı yetişiriz.Şimdi merak ediyorum...Şu texler zagorlar italyayı yetişince neler olacak.Dilerim sıra benim nathanlara julialara brendonlara gelir.Neyse tex severler için sevindim.
Teks aylığın İtalya'ya yetişmesi çok kötü bir darbe oldu.
Alıntı yapılan: Mrtekin - 26 Şubat, 2016, 15:32:10
Teks aylığın İtalya'ya yetişmesi çok kötü bir darbe oldu.
Aslında Teks için henüz o kadar büyük bir daralma yok: Senede 6 sayı yeni (bizdeki haliyle) + 2 sayı renkli + 1 sayı maxi ve 1 sayı özel var. Artı bol miktarda "klasik" macera... Klasik okumayacağım diye ısrar edersen, yine de sana ortalama ayda bir teks kalıyor. Daha bunun almanağı, dergisi kılı tüyü var...
Alıntı yapılan: köstebek - 26 Şubat, 2016, 15:43:04
Aslında Teks için henüz o kadar büyük bir daralma yok: Senede 6 sayı yeni (bizdeki haliyle) + 2 sayı renkli + 1 sayı maxi ve 1 sayı özel var. Artı bol miktarda "klasik" macera... Klasik okumayacağım diye ısrar edersen, yine de sana ortalama ayda bir teks kalıyor. Daha bunun almanağı, dergisi kılı tüyü var...
Daha önceki Tex planlama mesajında, 1 tane Renkli var demiştiniz, şimdi 2 diyorsunuz. 1 mi, 2 mi?
Almanağı; dergiyi kim basıyo? Lal'mı?
Alıntı yapılan: Mrtekin - 26 Şubat, 2016, 16:21:04
Daha önceki Tex planlama mesajında, 1 tane Renkli var demiştiniz, şimdi 2 diyorsunuz. 1 mi, 2 mi?
Almanağı; dergiyi kim basıyo? Lal'mı?
Bilmiyorum abi, ben yalnızca gâvurda basılanları saydım, bir gün eninde sonunda ülkemizde de basılır diyorum.
Ayrıca rakamlara takılma, çizgidüşler 1 demişse 1'dir, seneye belki 3 olur...
Sorun yok Çetin Abicim; ben kendimi yavaştan Klasiğe alıştırıyorum zaten; kader utansın. :)
Alıntı yapılan: köstebek - 26 Şubat, 2016, 11:14:20
Evet, bu pek de coşkuyla yapmadığım bir iş, ama konu başlığını açmak gerekiyor.
Teks "Özel Seri", ülkemizde başlıyor.
Manfredi yazmış, Gomez çizmiş; konusu çok eskilere, yazılı, hatta yazılmamış tarihin başlangıç günlerine dek uzanıyor: Kendisini tamamlayacak parçayı, karşı cinsini arayan insanlar...
Bende yalan söylemeye başladım çizgi roman konusunda ya :) Almayacağım küçüleceği zaman desem de dayanamadım aldım. Akşam okuyacağım.
Köstebek abinin dediği gibi Evet, bu pek de coşkuyla yapmadığım bir iş, :(
Epeyce zaman önce internetten indirdiğim bir kitapçıktan:"Bir Nisan ikindisinde Teks ve arkadaşları tüm kervanların Oregon hattından Batı'ya doğru
yolculuğa başladığı nokta olan Missouri üzerindeki İndependence kentine ulaşırlar."Oregon Hattı ile ta Pasifik kıyısındaki üzere Sacramento (California)
şehrine ulaşmak üzere zorlu bir yolculuk yapacaklardır.İki hat daha vardır.Bozeman ve Santa Fe yolları.Bozeman hattı Oregon eyaletindeki Oregon
şehrine;Santa Fe Yolu da California'nın San Diego şehrinde son bulacaktır.
Bu Özel Seri 1.sayı bu yolculuğu mu anlatıyor?
Esdik gürledik; istersenız basın ben almam dedik de öğlen forumda çıktığını duyunca akşam üstü gittik aldık.
Eskinın çamur gibi başı sonu belli olmayan tex lerini okuyan bir nesil olarak fazla atar yapmak olmuyor galiba.
Şöyle bir bakdım yarın okuyacağım ınşallah fakat güzel olmuş galiba, resimler daha bir cana yakın olmuş gibi geldi.
Hadi hayırlısı diyelım, bakalım bu sefer çok satar ınşallah diyorum.
Okuyunca lütfen yorumlarınızı da yazın seastar1000 dostum.
Alıntı yapılan: caretta - 05 Mart, 2016, 20:12:45
Epeyce zaman önce internetten indirdiğim bir kitapçıktan:"Bir Nisan ikindisinde Teks ve arkadaşları tüm kervanların Oregon hattından Batı'ya doğru
yolculuğa başladığı nokta olan Missouri üzerindeki İndependence kentine ulaşırlar."Oregon Hattı ile ta Pasifik kıyısındaki üzere Sacramento (California)
şehrine ulaşmak üzere zorlu bir yolculuk yapacaklardır.İki hat daha vardır.Bozeman ve Santa Fe yolları.Bozeman hattı Oregon eyaletindeki Oregon
şehrine;Santa Fe Yolu da California'nın San Diego şehrinde son bulacaktır.
Bu Özel Seri 1.sayı bu yolculuğu mu anlatıyor?
Hiç alakası yok, abi. Çok güzel bir hikâye aslında; dediğim gibi Manfredi Bey yazmış, neden ünlü olduğunun da hakkını vermiş. Bildiğimiz klasik Teks hikâyelerinin çok dışında... Ana karakterimiz genç bir delikanlı, eli yüzü düzgün, temiz traşlı, altında Köroğlu'nun "Kırat"ı gibi bembeyaz dehşet bir at var; gören bir daha bakıyor. Yalnız bu gencin bir sorunu var; etrafta askerdi, rangerdi, bilmemneydi, silahlı, veya çok soru soran birilerini görünce çıldırıyor ve anında basıyor tetiğe... Ranger komutanlığı bakıyor iş olacak gibi değil, hemen Teks ve Carson'un çağırıyor, halledin şu işi diye...
Bu hikâyenin bir yanı, diğer yanında da ısmarlama gelinler var... Gerisi kitabı elinize alıp okuduğunuzda... Pek Teks'e benzemeyen bir Teks ve pek de "dev" albüme benzemeyen bir Teks cildi... lakin beğenme olasılığınız çok çok yüksek...
Köstebek Bey İtalyancası bilgisayarımda ama sadece resimlere bakıyorum.Cayuse Reisi Beyaz Bizon da pek Gece Kartalı'nın
otoritesini takmıyor galiba.Neyse fazla kurcalamayayım.Bayağı heyecan yüklü,bol çatışmalı bir macera.Haritayı inceledim.
Sizin dediğiniz gibi bu macera Missouri'de başlamıyor.Utah'ta başlıyor ve kafile kuzey batıya doğru yola devam ediyor.
Yol üzerindeki Boise Kalesi'ne de üğruyorlar.
Siparişi verdim.Perşembe-cuma gibi elimde olur umarım.
Alıntı yapılan: seastar1000 - 05 Mart, 2016, 20:48:55
Esdik gürledik; istersenız basın ben almam dedik de öğlen forumda çıktığını duyunca akşam üstü gittik aldık.
Eskinın çamur gibi başı sonu belli olmayan tex lerini okuyan bir nesil olarak fazla atar yapmak olmuyor galiba.
Şöyle bir bakdım yarın okuyacağım ınşallah fakat güzel olmuş galiba, resimler daha bir cana yakın olmuş gibi geldi.
Hadi hayırlısı diyelım, bakalım bu sefer çok satar ınşallah diyorum.
:) :) :)
(https://farm2.staticflickr.com/1639/25510604486_fb4581e668_c.jpg)
Ben de eski dev albüm Teksleri Hennessy gibi kitaplığa yatay olarak yerleştirmiştim.Hem sırtlarındaki macera
isimleri rahat okunuyor hem de uzun boyları kitaplıkta sorun yaratmıyordu.Çizgi Düşler bunların boyunu
küçültmekle "Ben bu büyük boylu,Kitaplığıma sığmayan Teks serisini almam" diyen Teks okurlarına da
bahane bırakmadı.Daha yeni kitabı görmedim ama 24 adet büyükboy dev albüme bayağı alışmıştım.
Boyu uzun kalsaydı da varsın kitaplıkta estetik durmasaydı demekten de kendimi alamıyorum.
Şahsi fikrim o 24'lü grupta Yalnız Atlı'nın da ayrı bir gariplik abidesi olduğudur...
Yeni yayınlanan "Özel Seri Teks" birinci sayıyı alıp okuyanlar ne diyorlar acep ?
Yoksa bu Teks de 24.sayı gibi makus talihine yenilerek pek satılmadı mı?
Boyu bosu, fontu, çevirisi, konusu, çizimi, senaryosu ?
Klasik Türk boyu :)
Çizimleri beğendim ama okumaya fırsatım olmadı
Şu an okuyorum Caretta abi bildiğin Tex yol hikayesi çizimler güzel.
Alıntı yapılan: caretta - 09 Mart, 2016, 19:33:38
Yeni yayınlanan "Özel Seri Teks" birinci sayıyı alıp okuyanlar ne diyorlar acep ?
Yoksa bu Teks de 24.sayı gibi makus talihine yenilerek pek satılmadı mı?
Boyu bosu, fontu, çevirisi, konusu, çizimi, senaryosu ?
Şimdi Caretta Beyciğim,
kitabın boyu bosu klasik seri Teks kadar, kavruk Anadolu delikanlısı kıvamında, dev albümlerle yan yana koymazsan büyük sorun yok gibi, ama yine de insanın içi bir cızz ediyor, neyse...
Satış konusuna gelirsek: Dün gece biraz ilker Beyciğimin yanına uğradım da, keyfi yerinde görünüyordu; şu ana dek bastğımız tüm Tekslerden (maxiler falan dahil) en iyi satanı olduğunu söyledi. Ama boyut küçültmesinde son ana dek hep muıhalefette kaldığım için bana özel kıllandırmak için bir cümle de kurmuş olabilir. Bizimkinin kendi satış rekorunu kırmasının yanı sıra diğer dükkânlar da memnun görünüyor. Örneğin İlyas Beyciğim, ilk alımda diğer devlere göre %50 fazla çekmiş vs.
Köstebek Bey Özel Teks ile ilgili güzel satış haberlerinize sevindim.Demek ki neymiş?"Önemli olan boyu değil işleviymiş".Ehm şimdi bu cümle de
yanlış yere çekilecek!Şaka bir yana bugün kitabı okudum.Rahatça eline alarak okuyorsun.Kareler de öyle ufak değil.Aylık,Klasik,Maksi hatta Almanak
serileri ile uyumlu bir serimiz oldu.Boy küçülünce fiyat da aşağı çekildi.Biz nelere alışmadık ki bu yeni Teks'e de alışırız.
Maceraya gelince:Manfredi-Gomez ikilisi güzel bir iş çıkarmış.Çizimler güzel.Sürükleyici bir senaryosu var.Çok rahat okunuyor.Maceradaki 6
kadından çok etkilendim.Emma,Constance,Dorothy,Gloria,Brenda ve merhume Muriel çok yürekli kadınlarmış doğrusu.Ken Parker 41.sayı "Hafif
Meşrep Kadınlar"adlı macera da buna benzer bir konu taşıyordu.Kevin Fletcher adlı hasta ruhlu gencin peşinde Teks ve Karson çok zorlu bir yolculuk
yapıyorlar.Rocky Mountains'i aşıyorlar.Maceranın finalinde de Kevin'in amcasının din adamı değil de muhabbet tellalı olduğu ortaya çıkıyor.
Aylık Seri'de rahatça 2x112 sayfalık bir macera da olabilecek bu ilginç macerayı tavsiye ederim.
Çetin Abi; Atilla Abi'yi de kendine benzetti sonunda.
Aklımın ucundan boy ve işlev ile ilgili bir cümle duyacağım geçmezdi, Caretta'dan ;D
:D :D :D
Kitaba yönelik talebin artması sevindirici. Yapılan değişiklik işe yaramışa benziyor.
Kitaba olan talep beni çok sevindirdi. Kostebek abi gibi dusunsemde. Yalnız çizimleri çok beğendim. Birtek tex çok sert adam modunda çizilmiş bir çok karede bu ilginç idi.
Kolay değil hep iyi seneryo çıkarmak ama bence zayıf bir seneryo idi
Kadın olmanın ne kadar zor olması ve zorlu yolculuk dışında beni heyecanlandıran fazla bişi yoktu.
Küçültme kararı çok eleştirildi.
Ama çevremdem aldığım yorumların neredeyse tamamı bu yeni ürünü çok beğenmiş.
Dylan ve Tex'in başına gelenlerden sonra cümle kurmakta bile zorlanıyorum...
Gül gibi "Dev Albüm" serilerinin canına okundu... Elimizdekilerin kıymetini bilmek lazım...
Şimdi "boy ve işlev" muhabeti açılıyor ya... Kim "Dev Albüm"den aldığı zevki ufacık Teks'den alacak merak ediyorum...
Alıntı yapılan: BAHADIR - 11 Mart, 2016, 14:36:06
Dylan ve Tex'in başına gelenlerden sonra cümle kurmakta bile zorlanıyorum...
Gül gibi "Dev Albüm" serilerinin canına okundu... Elimizdekilerin kıymetini bilmek lazım...
Şimdi "boy ve işlev" muhabeti açılıyor ya... Kim "Dev Albüm"den aldığı zevki ufacık Teks'den alacak merak ediyorum...
abi gayet almayanlar da ilgi gösteriyor artık önerdiğim her 10 kişiden 9 u bu büyük okunmaz deyip almıyordu şimdi herkes alıyor :)
Bonelli'nin sitesinde bu özel seri 30.sayıya kadar görülüyor.
Çizgi Düşler resmi sözcüsü Mustafa Bey de bu yıl 6 adet Özel Teks yayınlayacaklarını duyurmuştu.
Yani 25-30 sayılar. Ben özellikle 27 ve 29.sayıları beğendim. 27''de El Morisco var.
29.sayıda da yine gizemli bir macera. Çizgi Düşler artık bunları nasıl yayınlar bilemem.
En uygunu ikişer aylık aralarla olabilir. 4-6-8-10-12 aylar dersek 2016 itibarıyla bu 6 sayı yayınlanmış olur.
Satış miktarlarındaki artış da yayınevini cesaretlendirecektir. Bu serinin iyi satan bir Teks olması beni sevindirir.
Öncelikle şunu söyleyeyim: Süper ciltlerin küçülmesi kitaplıkta görüntü olarak kötü gözükmekte kabul, ama maceranın okunmasında çok ta büyük bir problem yaşamıyorsunuz.
Konuya gelince: Tex ve Carson durduk yerde vurulan Ranger arkadaşlarının katilini yakalamak üzere Oregon'a doğru yola çıkarlar. Yolda aynı yere evlenmeye gidecek kadınları taşıyan bir kervan ile karşılaşırlar ve birlikte yolculuk ederler.
Hikayeyi Manfredi yazmış. Bana Tex macerasından çok bir Mr No macerası imiş gibi geldi. Uzaktaki bir hedefe giden bir grup insan, doğa ve yerlilerle mücadele ederler. Bazıları yolculuğu tamamlayamaz.
Kötü müydü? Değildi. Ama western background'unda farklı bir macera gibiydi. Yine de Tex seven dostların keyifle okumasını dilerim.
1 tane dev albüm almıştım ama boyu nedeniyle seriden başka bir kitap almadım. Yeni formatıyla çıkan Teks 'i ise hemen aldım ve çok beğendim, macerası da güzel. Keşke Oğlak 'ın yayınladıkları dahil hepsi bu boyda tekrar yayınlansa.
Açıkçası küçük boyut benim için de daha iyi. Ben de alacağım. Çok Fumetti takip etmiyorum ama Teks Özel Seri'yi alırım.
Teks Özel Albüm 2.sayı (orijinal 26.sayı)yı okudum.Nizzi-Seijas üretimi bir macera.Tipik bir Nizzi çalışması.Yani fazla derinliği
olmayan bir senaryo.Aranan iki haydut peşinde olan ekibimiz Montana'da Lamont kasabasına gelirler.Bir komplo ile çiftliği elinden
alınan Katie Evans'a yardımcı olurlar.Senaryoda yaşlı adam,genç eş,ve genç eşin genç aşığı var.Bu öykü bana eski bir Teks
macerası hatırlattı.O macerada da yaşlı bir çiftlik sahibi (komutan Remington)ve genç Meksikalı eşi vardı.Genç eşin de genç
aşığı da hazırdı.Orada komutan daha önce ölmüştü ve yerine Meksikalı kızın yatalak babası komutanın yerini almıştı.Nicolo
çizimi bir macera idi.Eh bu kadar yıldır yayınlanan Teks maceralarında da eski maceralardan esinlenmeler,makaslamalar
normaldir diyeceğiz. Sinyor Nizzi de bu işleri çok iyi beceriyor doğrusu!
Dun okudum bitirdim. Oldu bittiye gelmis. ahh Nizzi ahh.
Teks özel albüm 26 biraz önce bitti.
Kate genç güzel bir bayandır. Babası öldüğünü öğrendiği zaman kasabaya geri döner. Ama babasının ikinci eşi ve ortakları babasının mirasını elinden almıştır. Teks ona yardım edebilecek mi?
Maalesef okuduğum en zayıf hikayelerden biri idi. Ama Teks candır..... Okumaya devam..
Evet Murat Bey son derece sıradan bir öykü idi.Eskiden okuduğum eski Teks maceralarından kotarılmış,yasak aşk ile
soslanmış tipik bir Nizzi senaryosu.El Morisco'lu 27.sayı oldukça ilginç görünüyor.Acaba bu ay çıkma ihtimali var mı?
3. Albüm bu ay mı yoksa Eylül'e mi kaldı? ???
Uzun bir aradan sonra 25.Albümcüğü (Çd no:1) bugün okuma fırsatı bulabildim.
Konu çok ahım şahım olmasa da; Vahşi Batı'da kadınlara yönelik bir saygı duruşu olarak ön plana çıktı. Yer yer; Ken Parker vari dokunuşlar içeriyordu.
Ama çizimler cidden mükemmeldi; Carlos Gomez Bey çok detaylı çalışmış; tablo gibi kareler çıkmış ortaya. Yorumladığı Teks ve Kit'i çok beğendim. Hatta Kit; Teks'e göre çok daha güzel çizilmiş. Aksiyon sahnelerinin de hakkı verilmiş; çatışma sahnelerinden keyif aldım.
Aklıma Bonelli bu tür özel albümler için acaba Türkiye'den neden bir çizer bulmuyor? gibi sorular da geldi. Yayıncılarımızın önereceği hiç mi isim yok? Volco Nascosto'daki "Ersin Burak" başarısı Teks'de de olamaz mı?
Son olarak; dilerim; Carlos Gomez bir an evvel kadroya transfer edilir; çok güzel işler çıkartacağına inanıyorum...
(https://c5.staticflickr.com/9/8332/29152072012_0bd674ef4a_z.jpg)
Kamp ateşlerinin etrafında ısındıkları yalnız ve karanlık gecelerde kovboylar birbirlerine korkutucu öyküler anlatırlardı. Kafası kesilmiş ve intikam peşinde bir komançero olan Arturo Videla'nın tüyler ürpertici hikâyesi de bu tür akşamların vazgeçilmez konularından biriydi. Derken Meksikalıların "hombre muerto" (ölü adam) diye isimlendirdiği bu efsanevi yaratık gerçekten de intikamını almaya , düşmanlarının kafalarını kocaman bir bıçakla kesmeye başladığında neler olabilir dersiniz.
Kahramanlarımız El Morisco'nun davetiyle gittikleri güneybatının çöllerinde hiç ummadıkları bir gizemle boğuşmak zorunda kalacaklardı...
Cehennem çıkmış gibi simsiyah bir aygırın üstünde çayırlarda fırtına gibi at süren bir Hayalet Süvari, bu güzelim Teks macerasından büyük keyif almanızı sağlayacak...
(Tanıtım Bülteninden)
Konu oldukça güzel. 18. dev albümden sonra (De Angelis'in çizdiği) ikinci kez kez korku ve fantastik temalı bir maceraya rastlıyoruz sanırım dev albümlerde.
Civitelli'nin çizdiği bu albümün dev boyutta olmasını çok isterdim ama buna da şükür diyelim.
TEX ÖZEL ALBÜM NO: 26 - LAMONT'UN SIRTLANLARI
(https://c2.staticflickr.com/6/5443/30659044585_040d11c09a_b.jpg)
(https://c3.staticflickr.com/6/5758/30622772146_a9478c4c73_b.jpg)
(https://c2.staticflickr.com/6/5540/30659041185_34e5855099_b.jpg)
(https://c3.staticflickr.com/6/5498/30622768426_b199566d7b_b.jpg)
(https://c2.staticflickr.com/6/5612/30570962121_4664c74cac_b.jpg)
TEX ÖZEL ALBÜM NO: 27 - HAYALET SÜVARİ
Tex'i en yakışıklı çizen ressam olan Civitelli'den harika bir macera.
(https://c7.staticflickr.com/6/5683/30027824334_3dd7860004_b.jpg)
(https://c4.staticflickr.com/6/5632/30025440043_b30700cd7c_b.jpg)
(https://c4.staticflickr.com/6/5561/30570955811_8fc88dbbb8_b.jpg)
(https://c3.staticflickr.com/6/5338/30622761826_e6c166500f_b.jpg)
(https://c6.staticflickr.com/6/5669/30570951501_74cd51583b_b.jpg)
Alıntı YapTex Özel Albüm 4 çıktı!
(https://c1.staticflickr.com/6/5549/31251648712_670c4a4530_o.jpg)
Alıntı yapılan: s.b - 31 Ekim, 2016, 12:46:50
TEX ÖZEL ALBÜM NO: 26 - HAYALET SÜVARİ
Tex'i en yakışıklı çizen ressam olan Civitelli'den harika bir macera.
Merhaba Sami Bey,
Başlıktaki albüm no: 27 olmalıydı, gözden kaçmış sanırım. Selamlar.
"Öncüler"'in çizeri kim?
Andrea Venturi Mehmet Bey...
Tamamdır. Teşekkürler.
İlk ben aldim galiba :) :)
(https://c6.staticflickr.com/6/5542/30667605293_6d3d36ac9c_o.jpg)
ÖNCÜLER (Special 28; Yazar: Mauro Boselli; Çizer: Andrea Venturi)
Teks ve dostları Kızılderililere berbat viski ve kaliteli silah satan yasadışı tüccarların toplandığı bir takas dükkanını basarlar. Arkalarında gökyüzüne yükselen ateşlerin eşliğinde, silahların Oregon Yolu üzerinde Kırmızı Karga'nın yönettiği Piutelere gönderildiğini öğrenirler. İşin en tehlikeli kısmıysa aynı yolda ilerleyen masum beyazlardan oluşan bir kervanın güvenliğinin sağlanmasıdır.
Andrea Venturi'nin usta işi çizimlerinin eşliğinde, görkemli manzaraların ve Kızılderili saldırılarının ortasında Vahşi Batı'da yaşayan cesur insanların dünyasına dalmanızı sağlayacak keyifli ve heyecanlı bir serüven daha sizleri bekliyor...
(Tanıtım Bülteninden)
Sayfa Sayısı: 240
Etiket Fiyatı: 27 TL
"Öncüler" deyince insanın aklına hemen o müthiş Alaska macerası geliyor.Çizer de Johnny Freak ten şöhretli.Hadi bakalım...Teks ata binmiş ya nasip demiş...
Konu çok orijinal ;D
Kapağa yazar ve çizer de yazılsa ne iyi olurdu.
Bu seri özelinde söylemiyorum, fumetti kapaklarındaki formatı genel anlamda beğenmiyorum. Çizimler gayet güzel fakat, kapak yerleşimi ve logonun boyutu tüm kapağı etkiliyor bu ekoldeki çizgi romanlarda.
Bir comics cildiyle mukayese edince aradaki fark ortaya çıkıyor. Eskiden fasikül comics kapakları da yazı kalabalığıyla doluydu fakat ciltler yaygınlaştıkça kapaklar da değişti.
(https://c1.staticflickr.com/6/5607/31024800504_b3f4148625_b.jpg)
(https://c5.staticflickr.com/1/662/31492415980_6837695336_b.jpg)
(https://c8.staticflickr.com/1/744/31865473455_2c220fb453_b.jpg)
(https://c8.staticflickr.com/1/293/31865471695_4791537a3e_b.jpg)
Öncüler okuduğum en yavan Teks hikayelerinden biri idi. Ondan önce okuduğum nefis hikaye Hayalet süvari gibi hikayeler bol olsa keşke.
Boselli'den vasat bir macera. Belki de vasat olmasının sebebi belli bir sayfa sayısında bitmek zorunda kalması olabilir. Yoksa Boselli hep derinlikli karakterler sunar okurlarına. Burada da bu potansiyel var ama harcanmış gibi.
Belki aylık seri için yazsaydı bu macerayı daha doldurabilirdi içini
Aynen katılıyorum.Tatsız,tuzsuz bir macera.Daha 2 sayı önce yayınlanan "Oregon'a Doğru"macerasının kötü bir kopyası gibi.
29.sayı olan L'Orda Del Tramonto (Türkçeye çeviremedim)adlı Corrado Roi çizimi macera çok güzele benziyor.Bulgaristan'dan göç eden
birileri var.Eli palalı bir adam kesip biçiyor.Çizgi Düşler'e sordum "şimdilik programımızda yok"dediler ama belli olmaz.Ocak ayı sonuna
doğru belki yayınlarlar.
Tex Özel Seri'yi, "hikayeleri" için değil daha çok "çizimleri" nedeni ile tercih ediyorum. Farklı çizerlerden çıkan "Tex" yorumu hoşuma gidiyor.
Gerçi miniye dönüştükten sonra bu kriterin de ne kadar anlamı kaldı tartışılır ama yine de devamlılık açısından buna da şükür demek lazım.
Özel Seri 5. sayı son okumaya geldi. Haftaya raflarda olur. Atilla Abiye hemen durumu bildirmezsem bana çok kızardı...
İşte güzel haber bu Çetin Bey.Pasquale Ruju;Corrado Roi üretimi güzel bir macera.Balkan kökenli,pala ile
kafa uçuran Vladar'la ile bakalım Teks ve Karson nasıl başa çıkacaklar?
Atilla Abi, bu arada, şunu da belirteyim, sen sormadan: Teks klasik 30 daha elime gelmedi, bekliyorum, herhalde eli kulağındadır...
Köstebek Bey daha Klasik 29'u bile okuyamadım.Tam bir haftadır koli İstanbul'da takıldı kaldı.Çizgi Düşler Klasik Seri'yi ayın 4-5'i gibi
yayınlıyor.Büyük ihtimalle önümüzdeki hafta sonu önünüze gelecek.Aylık Seri ile yazışmalar tamamlanıyor mu?
Abi, eğer patronlar beni kandırmıyorlarsa o iş de halledilmiş. Yeni seri mart ayı gibi sahalara dönecek görünüyor.
Ben yeni teks iki ayda bir yayınlansın ve bir daha hiç ara verilmesin diye düşünüyorum, ama bizimkilerin kesin kararı ne olacak (6 sayıyı peş peşe yayınlayıp sonra bir 6 ay daha bekletebilirler?) onu bilmiyorum?
Köstebek abi güzel haber yeni seri çıkmayınca bu ara Te ara vermiştim. Çıkınca alıp okumak lazım.
SORU: Bu sefer en sondan başlayalım; Bonelli Yayınevi'nde geçirdiğiniz onca yılın ardından kendinizi Teks'e hizmet ederken bulmak size neler
hissettirdi?
ROİ: Çok yorulduğumu! Artık ayda kaç sayfa çizim teslim etmem gerektiğini ben de bilmiyorum... Şaka bir yana, en azından başlangıçta epey zor bir işti. Kendimi "plastik"ten çok "grafik" bir çizer olarak tanımlarım; sentezlemeye, olabildiğince sade çizmeye, ışık-gölge oyunlarına yer vermeye alışkınım. Teks ise, oymacılık sanatındaki eserler gibi yoğun bir emek harcanarak, yumuşak çizgilerle ortaya çıkarılabilen bir karakter. Halbuki çalışmaya otururken kendi kendime, bu işin avantajlı bir yanı olduğunu düşünmüştüm: Binaları, sokakları ya da Dylan Dog'un otomobilini çizerken yaptığım gibi sık sık cetvel kullanmak zorunda kalmayacaktım. Sözde kendimi serbest bırakıp gayet akıcı bir biçimde uçsuz bucaksız manzaralar
çizecektim... Ama senaryoda karşıma koca bir şato çıkıverdi!
Şato mu?
ROİ: Evet, dağların tepesinde, Dracula'nınkine benzeyen, korku-gotik özellikleri taşıyan bir şato. Hikâyenin kötülük üssü gibi bir yer... Neyse, daha fazla ayrıntıya girmemek için susayım. Ama şu var ki, pek çok bakımdan kendimi yine bir Dylan ya da Brendon macerasındaki gibi "karanlık" bir atmosferde buldum. Sığırların ve kovboyların olduğu,yumruk yumruğa kavgalara ya da silahlı çatışmalara girişilen, Kızılderililerin ve salonların yer aldığı, "eski tarz" bir western bekliyordum ben. Ama kendimi yine -tabii belli yerlerinde- alışık olduğuma çok benzeyen bir ortamda buluverdim. Yalnız, şu da bir gerçek ki, Teks'in orijinal genetik kodlarında (özellikle senaryoları Gianluigi Bonelli'ye ve Sergio Bonelli'ye ait olan maceralarda) korku öğelerine sık sık rastlanır zaten. Bu noktada bana yapılan bir meydan okumayı kabul etmek zorunda kaldım; ranger dostumuza "noir" ağırlıklı bir yorum getirmem, en azından bunun için yeni yollar geliştirmem ve bunu başarmak için de kendi tarzımın sınırlarını zorlamam gerekiyordu. Neyse ki, içgüdülerimin sesine de kulak vererek ortak bir nokta bulduğumu düşünüyorum. Zaten bir an gelir ve insan, tereddütlerinden, sabit fikirlerinden kurtulup kendini olayın akışına bırakmak ve okuyucunun memnun olması için gerekli olan şeyleri yapmak zorunda kalır.
Bu durumda, vardığınız sonucu nasıl değerlendiriyorsunuz?
ROİ: Atmosferi doğru anlayarak ve ayrıntılar üzerinde çalışarak elimden geleni yaptığımı düşünüyorum. Atları çizmekten büyük keyif aldım -pek çok
meslektaşım için kâbus gibi bir şeydir bu- ama mesela şapkaları çizerken deliriyordum... Neyse, başarıp başaramadığımı okurların takdirine
bırakıyorum. Teks'e gelince; onu sert hatları olan yakışıklı bir adam olarak çizmeyi tercih ettim. Sonuca baktığımda etkileyici gibi görünüyor
bana. Sonuçta, kahramanı kendimce yorumladım... Ama bütün bunların bana hiçbir şey katmadığını iddia edersem, yalan söylemiş olurum.
Her çizerin kafasında kendince bir mükemmellik anlayışı vardır ama o sonuca nadiren ulaşır. Şanslıyım; tamamladığım her işin teslim etmeye
"hazır" olduğunu hissetmesem, bir sonraki işte daha da iyi bir sonuç elde etmek için kendimi zorlamasam, bu kadar yılımı verdiğim bu meslekte delirir giderdim.
Caretta bey'e kitabı okuyana dek, önden tadımlık bir Roi röportajı. Asıl soru şu: Herşeyi çizip de şapkalarda delirmenin nedeni neydi acaba?
Üslubunu çok sevdiğim ve Dylan Dog, Brendon ve Dampyr sayfalarında beğenerek takip ettiğim, kendi özgün serisi olan UT'yi Türkçe okumayı çok istediğim bir çizer Roi...Bambaşka bir yaklaşımı var ve Bonelli şablonları içerisinde geleneği bozmadan kendi farkını öyle bir ortaya koyuyor ki, Bomelli tarzı fumettiye alışkın olmayanı, tercih etmeyeni bile kendine çekebilecek kadar hoş bir çizgisi var...Teks'teki yorumunu çok merak ediyorum...Öte yandan, kendisini tek sayılık da olsa Büyülü Rüzgar'da görmüş olduğumuzdan, Teks usulü ince görülmesi gereken detaylı western'in hakkını verdiğine dair en ufak bir şüphem yok...
Şaka maka, Corrado Roi 'den Teks yorumlaması istenmişse, kendisi çoktan Bonelli'nin sıradışı ve önemli sanatçıları arasında yerini almış durumdadır...Gerçekten ''özel'' bir albüm olduğuna eminim görsel anlamda...
(https://c1.staticflickr.com/1/559/32555104662_b25eaa6311_o.jpg)
GÜNBATIMI KALABALIĞI (No. 29; Yazan: Pasquale Ruju; Çizen: Corrado Roi)
Amerika coğrafyasına çok uzak bir yerden, Balkanlar'dan kaçmak zorunda kalan bir aristokrat, ulaştığı bu yeni topraklarda kendisine "eski yurdunu" tekrar inşa etmeye kalkarsa neler olur dersiniz? Üstelik işin içinde bir de sadece geceleri saldıran bir katiller sürüsü... önüne çıkan herkesi öldürüp sırf bunları anlatsın diye tek kişinin canını bağışlayan korkunç bir katil... çok
çekici ve aldatılırsa intikamının önünde kimsenin duramayacağı bir çingene kadını... bir zamanlar Yerlilerin at sürdüğü topraklarda yükselen ve karanlık zindanlarla dolu kasvetli bir şato... Hiç istemedikleri halde ve her zamanki gibi yoldan geçerken kendilerini olayların tam göbeğinde buluveren Teks ve Carson'un bu serüvenini uzun süre unutamayacaksınız.
Ama hepimiz biliyoruz ki, gerektiğinde elinize alacağınız ve düzgün çalışan bir colt'un çözemeyeceği hiçbir gizem, başa çıkamayacağı hiçbir entrika yoktur...
Yeniden saldırmadan önce durdurulması gereken bir seri katil ve ne pahasına olursa olsun korunması gereken bir grup gelin adayı..
Teks ve Carson büyük belalarla karşı karşıya gelirse...
Sayfa Sayısı: 240
Etiket Fiyatı: 30 TL
Tex özel albüm 29.sayı şimdi bitti. Kötü karakter çok iyi yazılmış ama hikaye maalesef tatsız idi. Gene Tex ve Carson azılı bir çetenin peşinde. Çete lanetli olduğu söylenmekte.
Bir prens ve etrafında dönen olaylar. Yani kısaca vur kır parçala bu maçı al tadında. Hayalet Süvari tadında hikayeler bekliyorum.....
Çizgi Düşler'in Dev Albümleri en başından yeniden basma olasılığı nedir?
Alıntı yapılan: Nightrain - 08 Şubat, 2017, 23:56:11
Çizgi Düşler'in Dev Albümleri en başından yeniden basma olasılığı nedir?
Dev albümleri yeniden basmak için öncelikle dev albümlerin baskılarının tükenip, piyasada dönen 2. el yoğunluğunun da bayağı bir azalması gerekiyor. Şu an için bir olasılık yüzdesi verirsem, bayağı bir düşük olur. Birkaç sene sonra yeniden sorarsan daha gerçekçi bir rakam verebilirim. Ama illa acil bir rakam peşindeysen şu an için yaklaşık olarak % 7 diyebilirim.
Çizgi Düşler Özel Albüm 5.sayıyı ilgiyle okudum.Hiç Dampyr okmadım ama galiba bu Teks biraz Dampyr izleri taşıyor.
Dampyr'de sanırım Draka diye birisi var.Bu Teks'de eski bir cani Dragan!Vladar da sanki biraz Drakula'yı çağrıştırıyor.
Drakula Romanyalı,Vladar da Bulgar.Macera daha ziyade karanlıkta geçtiği için Roi'nin karanlık çizgilerini biraz yadırgadım.Amerika'nın haydutları yetmezmiş gibi bir de Doğu
Avrupa'dan bir sürü katil ithal edilmiş.Teks ve refiki Karson yine ölüm makinesi gibi yığınla Doğu Avrupalıyı öbür dünyaya
gönderiyorlar.Bu kısa yazıyı kitabın başındaki editoryal yazıyı okumadan yazdım.Yani benzetmelerim eğer orada da varsa
ordan kopya çekmedim.Prens Florian'a yeğeniFelicia bir "dayı" bir de "amca"diyor.Doğrusu hangisi?Bir de 205.sayfada
"yaşıyordu"sözcüğü "şaşıyordu"yazılmış.Köstebek Bey redaksiyon işini iyi yapıyor.İlginç bir Teks macerası 8/10.
Alıntı yapılan: caretta - 10 Şubat, 2017, 20:14:45
Çizgi Düşler Özel Albüm 5.sayıyı ilgiyle okudum.Hiç Dampyr okmadım ama galiba bu Teks biraz Dampyr izleri taşıyor.
Dampyr'de sanırım Draka diye birisi var.Bu Teks'de eski bir cani Dragan!Vladar da sanki biraz Drakula'yı çağrıştırıyor.
Drakula Romanyalı,Vladar da Bulgar.Macera daha ziyade karanlıkta geçtiği için Roi'nin karanlık çizgilerini biraz yadırgadım.Amerika'nın haydutları yetmezmiş gibi bir de Doğu
Avrupa'dan bir sürü katil ithal edilmiş.Teks ve refiki Karson yine ölüm makinesi gibi yığınla Doğu Avrupalıyı öbür dünyaya
gönderiyorlar.Bu kısa yazıyı kitabın başındaki editoryal yazıyı okumadan yazdım.Yani benzetmelerim eğer orada da varsa
ordan kopya çekmedim.Prens Florian'a yeğeniFelicia bir "dayı" bir de "amca"diyor.Doğrusu hangisi?Bir de 205.sayfada
"yaşıyordu"sözcüğü "şaşıyordu"yazılmış.Köstebek Bey redaksiyon işini iyi yapıyor.İlginç bir Teks macerası 8/10.
Caretta Beyciğim yakıyorsun beni yine, hatalarımı özelden gönder abi, patronlar maaştan kesiyorlar...
Sevgiler
1. Abi, hatta sen yazınca dönüp baktım, haklıymışsın, ama bir sonraki sayfada "ardından" yerine "andından" şeklinde bırakmışım, onu da sen atlamışsın :). İki hata da peş peşe geldiğine göre kesin bir yandan da GS maçı izliyorumdur.
2. Asıl büyük sorun gavurun herkese "uncle" deyip geçmesi ve bizdeki gibi ayrıntılandırmaması. Dönüp daha dikkatli araştırmam gerekiyor, dayı mı amca mı diye!
3. Dediğim gibi bunları özelden konuşalım, patronlara delil sunmayalım
Teks dev albümlerin 2015 haziranında İtalya'da basılan biz de üzerinden iki yıl bile geçmeden, Nisan ayında basılacak olan Galveston'da Fırtına adlı 30. sayısının ressamı Massimo Rotundo... İçimizden birileri onu Brendon'dan hatırlayacaktır... Onun sayesinde o kiralık silahşorumuzu da hatırlayalım istedim...
SORU: Ya fantastik? Bunu sormam için geçerli bir nedenim var, çünkü uzun süre "Brendon"un post-apokaliptik dünyasında gezindiniz durdunuz...
M.R: "Brendon" meslek hayatımdaki bir dönüm noktasını sembolize eder. İçimde, Claudio Chiaverotti'nin yarattığı bu kahramanın er ya da geç geri döneceğine ve onunla yeniden karşılaşacağımıza dair -bir his olmasa da- bir umut var. Benim için bir yenilenme evresi, önemli bir deneyimdir.
Gerek maceralarını çizerken gerek kapak ressamlığını yaparken kendi grafik tarzımla fantezi ve macera çizgi romanlarının geneline hâkim olan tarzları bir araya getirmeye gayret ettim ve bir yandan da film çektiğimi hayal ederek çalıştım.
Rotundo devam ediyor....
SORU: Western çizgi romanlarının uzun süre beslendiği Amerikan sinemasından asıl konumuza dönelim yine. Teks Willer'in dünyasına
adım attığınızda nelerle karşılaştınız?
MR: "Teks" çalışmalarıma korku içinde başladım çünkü doğrusunu söylemek gerekirse western, en az deneyim sahibi olduğum tür ve hatta Aşil'in
topuğu gibi, en zayıf noktamdı. Ama yine de yolumun bu anlatım evreniyle kesişmesi de beni bekleyen kaçınılmaz olaylardan biriydi. "Teks"e
başlamamın birkaç ay öncesinde, Edizioni If'ten Gianni Bono yeniden yayımlanmaya başlayacak olan "
Il Piccolo Ranger"in kapaklarını benim
çizmemi istemişti. O yüzden çok az da olsa antrenmanlı sayılırdım. İşe koyuldum ve bir süre karakteri enine boyuna inceleyeyim dedim ama sonra
içgüdülerime kulak vererek, okuduklarımdan ilham alarak çizmemin daha doğru olacağını düşündüm çünkü sonuçta ben de uzun süredir Gece
Kartalı'nın maceralarını ilgiyle takip ediyordum. Elbette uzun bir yolculuk oldu ve -özellikle doküman toplama konusunda çeşitli
zorluklar yaşadım, ama orada da yıllardır izlediğim Amerikan filmlerinden, western'lerden zihnimde kalanlar devreye girdi. Başımı ağrıtan tek sorun, teknik bir ayrıntıydı: Geniş planlı manzaraları içeren sahnelere ağırlık verdiğim sinematografik çizgi roman anlayışımla
"Teks"in daha çok karakterler üzerinde yoğunlaşan sahnelerini bir araya getirebilmek. Neyse, sonunda ikisini de doğru ölçeklerde uygulamayı başardığımı sanıyorum. Elimden geleni yaptım, umarım sonuç, okurları da memnun eder. Ama kafamdaki en önemli soruyu
tahmin etmeniz güç olmasa gerek: Acaba Sergio Bonelli görse nasıl bulurdu...
Not: Rotundo'nun bahsettiği Kit Taylor kapaklarını sb bey bizlere aylar öncesinden bol bol aktardı... O konuyu ve s.b.'nin çabalarını da unutmayalım ve "kit Taylor devam etsin diye" ara sıra bağıralım. Sesimiz daha gür çıksın, belki bir işe yarayabilir...
Not 2: HaTTA s.b. Bey o konunun linkini de buraya ekler belki..
EKLENDİ
http://altinmadalyon.com/altin/index.php/topic,5609.0.html
Tex Willer ve Kit Taylor el ele....
Bu Özel Albüm'ün Yazarı
RUJU: 1962'de Nuoro'da doğdu. Torino'daki Mimarlık Fakültesi'ni bitirdikten sonra aynı şehirde bulunan Laboratorio Teatrale'den de ayrı bir diploma
aldı. Ardından Ermanno Olmi'nin "Ipotesi Cinema"sıyla birlikte çalışarak aralarında kısa metrajlı "Password"ün ve uzun metrajlı "Tempo di Mezzo"nun da bulunduğu filmler çekti. Çeşitli tiyatro ve televizyon yapımlarında görev aldıktan sonra dublaj sanatçılığına merak salarak birçok televizyon dizisinin ve çizgi filmin seslendirmesinde görev aldı. Çizgi romana adım atışı, Dylan Dog için yazdığı "Il Vicino di Casa" adlı kısa macerayla oldu. Günümüze kadar Kâbuslar Dedektifi'nin, Nathan Never'ın, Teks'in ve Dampyr'in pek çok macerasını yazdı. 2006 ve 2010 yılında başlayan iki mini-seride, "Demian" ve "Cassidy"de de imzası bulunmaktadır.
Bu Özel Albüm'ün Çizeri
ROTUNDO: Eklektik bir sanatçı olan, çizgi roman ve illüstrasyonların yanı sıra sinema ve tiyatroda da çalışan Massimo Rotundo, 1955'te Roma'da dünyaya geldi. Güzel Sanatlar Akademisi'nden mezun olduktan sonra çizgi roman dünyasına l'Eura Editoriale'de çalışarak adım attı. 1983'ten itibaren "Orient Express", "L'Eternauta", "Comic Art", "Heavy Metal" gibi saygın dergilerle çalışmaya başladı; ayrıca "Diva" ve "Glamour" gibi dergilerde erotik çalışmaları yer aldı. Fransa'da "Ex-libris eroticis" adlı eseri (Albin Michel), Pier Paolo Pasolini'nin hayatını ve eserlerini konu alan bir çalışması (Glénat) ve senaryosu Pierre Makyo'ya ait "Prediction" adlı bir korku serisi (Delcourt) yayımlandı. Sergio Bonelli Editore için "Shanghai Devil"in bazı bölümlerine ve aynı zamanda kapak ressamlıklarını da üstlendiği "Brendon"la "Volto Nascosto"ya imza koydu.
Caretta abim 30.sayıyı taze aldım haber vereyim dedim...
Çizgi Düşler'in siftahı bereketli olsun.Her ay böyle yüreğimiz ağzımızda bekler olduk.
Devamı gelir ümidiyle...
(https://c1.staticflickr.com/5/4263/35365898935_f839b78d44_z.jpg)
Kahramanımız bu kez Texas'ın güneyinde yuvalanmış ırkçıların peşinde...
Teksas'ın güneyi. Koskocaman bir çiftlik ve iri yarı sahibi Albay Woodlord zalimlikte ve kaba güç kullanmakta eşsiz birisi. Yazık ki mali olarak çok kötü günler geçiriyor ve parası biten her acımasız zengin gibi sırtını kanunların boşluklarına bağlamış durumda. Bölgenin üçkağıtçı yargıçlarından biriyle gizlice anlaşmış ve bu sayede çiftliğinde zenci mahkumları çalıştırmakta. Ama bu insanlara sunduğu yaşam şartları eski kölelik günlerini bile mumla aratmakta. Her zamanki gibi bir çetenin peşinde oralara gelen Tex ve Carson'un yolu bir şekilde bu iri yarı katille kesişecek ve kurulan tezgâhın farkına varmaları uzun sürmeyecektir. Üstelik işin içinde bir de ünlü bir kumarbazın kızına bıraktığı gizli bir miras efsanesi de var. Tüm bu ölümcül kargaşayı çözmeye uğraşırlarken bir yandan da Galveston'un üstünde fırtına bulutları toplanmaktadır, hem de öyle böyle değil, fırtına adını hak eden bir doğa olayı. Bakalım Doğa Ana'nın gazabı mı yoksa kahramanlarımızın 45'likleri mi daha acımasız, hep birlikte göreceğiz...
(Tanıtım Bülteninden)
Çizer : Massimo Rotundo
Sayfa Sayısı: 240
Etiket Fiyatı: 30 TL
"Burada iyiler de yoktur, kötüler de. Çok basit bir biçimde, öldürenler ve ölenler vardır ve bazen huzur içinde yaşayabilmek için öldürmek
şarttı."
Yeni Özel sayı ... YÜZBAŞI JACK, yola çıktı geliyor
MODOC'LARIN ACI SAVAŞI
Luca Barbieri
Bir zamanlar California'da pek çok kabile yaşıyordu ama sonra neredeyse hepsi, birkaç eski İspanyol misyonunun arşivinden çıkan parşömenlerdeki kayıtlar hariç, arkalarında hiçbir iz bırakmadan yok olup gitti. Hataları ne miydi? Fazlasıyla uysal olmak.
Bu yüzden tarihten silinip gittiler; sanki hiç var olmamış gibi, sanki var olmaya hiç hakları olmamış gibi. Önce İspanyol
istilacılar, sonra silahlı göçmenler ve altın arayıcıları tarafından darmadağın edildiler. Geriye en fazla, kesilip yendikten sonra
artan kısımları akbabalara bırakılan büyükbaş hayvanların kemiklerini andıran iskeletleri kalabildi. Ama tarih Modoc'ları
hâlâ hatırlıyor. Neden? Çünkü onlar mücadele etti. Direndiler. Beyazların kanını döktüler. Tarihin onları hatırlama sebebi,
bir halkın ölümlülüğü ya da ölümsüzlüğünün, "Batının Fethi" olarak adlandırılan ve cehennemi andıran bir dönemde döktüğü
kanla ölçülmesi çok acı. Hele reisleri Kintpuash konuşurken hep yumuşak sözcükler seçen, son derece nazik bir insanken.
Savaşçılarına, "Yaşamak çok tatlı" diyen bir reisti Kintpuash. "İnsan, hayat kurtarmak için savaşır: Bu sevgidir ve
sevgi güzel bir şeydir." Topraklarını istila eden beyaz göçmenleri bile her zaman anlayışla karşılamış, âdeta
kucaklamıştı. İyi bir insandı, bütün belgelerde böyle anılırdı. Ama bir gün, bir barış görüşmesi sırasında
karşısında duran subayı soğukkanlılıkla öldürüverdi. Kintpuash'ın elinde can veren General Edward Canby,
Birleşik Devletler ordusunun bir Kızılderili tarafından öldürülen en yüksek rütbeli subayı olarak tarihe geçti.
Amerikan halkı dehşete kapıldı, Modoc'lara kökü kazınması gereken bir kanser hastalığı gözüyle bakmaya
başladılar. Bu olay, Modoc'ların diğer kabileler gibi unutulup gitmemesinin sebebini açıklıyor, ama Kintpuash
efsanesinin her şeye rağmen fazla sarsılmadığı da bir gerçek. O halde bunun sebeplerini ortaya koymaya başlayalım. Modoc'lar,
California'nın kuzeyinde, Oregon sınırı yakınlarındaki Tule Gölü'nün çevresindeki bereketli topraklarda yaşıyordu.
Kintpuash'ın babası Combutwaush, altına hücum döneminde beyazlarla çatışmış ve bir grup beyaz tarafından öldürülmüştü.
Kintpuash, yaşadığı bu büyük acıya rağmen beyaz göçmenlerden nefret etmiyordu. Hatta yaşam tarzlarına, giysilerine, oturdukları evlere hayrandı; beyazlarla dost olmaya çalışıyordu. "Tule Gölü, gökyüzü gibi uçsuz bucaksız" diyordu. "Buradaki geyikler ve ördekler, antiloplar ve kazlar, bitki kökleri hepimize yeter." Barış içinde yaşanabileceğini savunuyor ve sık sık Kayıp Nehir civarına yerleşen ve tarımla uğraşan beyazları ziyarete gidiyordu. İçlerinden çoğuyla arkadaş olmuş ve Amerikalıların dilinde rahat telaffuz edilebilsin diye adını Yüzbaşı Jack olarak değiştirmişti. Başka Modoc'lar da kendilerine Kanca Jim (okumak üzere olduğunuz macerada Salapurya Jim olarak geçecek), Ellen'ınki, Çopur Charley, Pasaklı Jim ve Boston Charley gibi ilginç, renkli isimler seçmekten geri kalmıyordu. Yreka şehri halkıyla ticari bağlar kurmuşlardı ve bu bağlar, sorunların patlak vermeye başladığı İç Savaş'ın son dönemlerine kadar kopmayacaktı.
Kızılderili bir avcı çok nadir de olsa çıktığı avdan eli boş dönüyorsa yakınlardaki çiftliklerin birinden bir inek çalıp götürebiliyordu. Çiftlik
sahibi Amerikalılar, Modoc'lara ait bu topraklarda çarpışmak zorunda kalmadan yaşayabilmek için bu tür ufak tefek hırsızlıklara göz yumuyordu.
Ama göçmenlerin, siyasi temsilcilerine mektuplar yazarak Modoc'ların bölgeyi terk etmelerini istemeye başlamalarıyla işler değişecekti. Kintpuash, halkını da toplayarak daha kuzeyde, Oregon'da kurulmuş olan Klamath kabilesinin kaldığı rezervasyona yerleşmeye razı oldu. Oysa Modoc'larla Klamath'ların arasının kötü olduğu başından beri bilinirdi ve bu karar, Kızılderili İşleri Departmanı'nın aldığı en saçma kararlardan biri olarak hatırlanacaktı.
Teoride iki kabile de aynı soydan geliyordu ve konuştukları dil çok da farklı değildi ama pratikte, aralarında toprak anlaşmazlığından
kaynaklanan köklü bir nefret vardı. Klamath'ların Modoc'lara istilacı gözüyle bakması kimseyi şaşırtmamalıydı. Ayrıca hükümetin vaat
ettiği gıda yardımı da bir türlü yapılmıyordu (daha doğrusu Washington yalnızca Klamath'lara yetecek kadar yiyecek gönderiyordu). Bütün
bunlar Kintpuash'ın, halkı arasındaki otoritesinin hızla eriyip tükenmesine ve Schonchin John adlı bir savaşçının giderek daha fazla söz
sahibi olmasına yol açıyordu.
1865'teki ilk ayrılık teşebbüsünün ardından, olumsuz koşullara daha fazla boyun eğmeme kararı alan Kintpuash 1870'de,
açlıktan kırılan halkını, yani ancak yarısı çarpışabilecek durumda olan yaklaşık üç yüz kişiyi toplayarak Kayıp Nehir bölgesine göç
etti ve bu bölgenin rezervasyon olarak kendilerine tahsis edilmesini talep etti. Aslında gayet makul bir istekti, ama beyaz yerleşimciler
bu bereketli toprakların bir metrekaresini bile kaybetmek istemediği için yetkililere başvurdu ve 1872'de ordu, davetsiz misafirleri güç kullanarak oradan uzaklaştırmak üzere harekete geçti. "Davetsiz misafirler." Modoc'ların o bölgede yüzyıllardır yaşadığı hatırlanacak olursa saçma bir ifade. Ama Birinci Süvari Alayı'ndan Binbaşı Jackson bu tür tarihi bilgilerin hiçbirine sahip değildi, sahip olsa bile dikkate almaya niyeti
yoktu ve tepeden tırnağa silahlı 38 askeriyle birlikte gece karanlığında hırsız gibi Modoc'ların kampına dalıverdi.
Kintpuash uyandığında karşısında suratına doğrultulmuş bir tabanca görecekti. Sonrasında ne oldu? Modoc'ların reisi
makul davranarak silahına sarılmadı, başka bir yere nakledilme fikrini kabul etti ve halkı da reislerinin yaptığını yapmaya razı
oldu. Sonra daha alt rütbeli subaylardan biri, Teğmen Frazier Boutelle, üstten bakan bir tavırla Çopur Charley'e silah doğrultacak oldu ama
mağrur Kızılderili'nin cevabı gecikmedi: "Ben köpek değilim, beni itip kakamazsın!"Teğmen silahına sarılırken Çopur Charley de belindeki
silahı çekti ve aynı anda iki el silah sesi duyuldu. Bu, Modoc Savaşı'nın başladığının işaretiydi.
Jackson'ın askerleri çarpışarak geri çekildikten sonra Kintpuash halkını emin bir yere götürdü: Sönmüş yanardağların püskürttüğü lavların
soğuyup katılaşmasıyla oluşmuş; sayısız mağaranın, yarığın, tepenin bulunduğu ıssız bir bölge olan Lav Yatakları'na. Burası, savunması gayet
kolay ve daha da önemlisi Modoc'ların her bir noktasını avuçlarının içi gibi bildiği bir yerdi. Onları oradan çıkarmak neredeyse imkânsızdı ve
Kintpuash bunu çok iyi biliyordu. Savaşçılarının sayısı çok değildi ama kısa bir süre sonra Salapurya Jim yanında bir grup savaşçıyla çıkagelip
onlara destek oldu. Ancak, bu pek de sevinilecek bir gelişme değildi çünkü sonradan katılan bu savaşçılar, arkalarında yakılmış bir sürü
çiftlik ve 14 ceset bırakarak gelmişti. Bu kadar pervasızca hareket etmeleri ve gereksiz yere şiddet uygulamaları Kintpuash'ı çok öfkelendirdi.
"Niye öldürdünüz o insanları?" diye kükredi. "Onlar benim dostumdu. Hiçbirinizden dostlarımı öldürmenizi istemedim ben!"
Doğru söylüyordu, ölenlerin büyük bir kısmı Modoc'larla iyi ilişkiler kurmuş kişilerdi ama Kintpuash'ın asıl korkusu,
bu cinayetlerin bölgeye hiç ummadıkları kadar çok sayıda asker çekeceğiydi. Nitekim çekti de; 300'ün üstünde asker,
kışın bastıran sisten yararlanıp kimseye görünmeden yaklaşarak Lav Yatakları'nı kuşattı. Ocak ayıydı, hava çok
soğuktu ve kar yağıyordu. Kintpuash bundan sonraki adımlarının ne olacağını belirlemek için oylama yapmaya
karar verdi. Orada hazır bulunan 51 savaşçıdan 37'si savaşmayı seçti. Kintpuash'a kalsa daha farklı davranırdı ama
karara uydu. Sayıca az olmalarını tedbirli davranarak, bölgeyi iyi bilmeleri sayesinde ve biraz da şanslarının yardımıyla
telafi ettiler. Başlarına adaçayı demetleri bağlayan Modoc savaşçıları sisten de yararlanıp yarıkların, gediklerin
arasında rahatça hareket ederek öncü olarak gönderilen askerleri teker teker avlamaya başladı. Hayalet gibiydiler.
Kadınlar da ellerine tüfek alıp askerlerle çarpışmaya, en azından dikkatlerini dağıtmaya gelmişti.
Askerlerin asıl büyük kısmı bir buçuk kilometre geride, düşmanların orada saklandığını sanarak kayalıkları boşu boşuna top atışına
tutmakla meşguldü. Saldırıya komuta eden Albay Wheaton daha sonra "Kızılderililer millerce ötede, yarıklardan, boğazlardan, geçitlerden oluşan
son derece zahmetli bir bölgeye sığınmıştı ve onları oradan çıkarmak binlerce askerin katılımıyla bile neredeyse imkânsız bir işti" diyecekti. Ortada intikamları alınması gereken on dört beyazın cesedi vardı ve hükümet geri adım atmıyordu. Bölgeye takviye kuvvetler ve yeni bir komutan gönderildi. Yeni gelen General Canby on yıl önce Kızılderili savaşlarında çarpışmış, Manuelito'nun Navajolarını kendilerine tahsis edilen topraklara çekilmek zorunda bırakmış, tecrübeli bir savaş kahramanıydı. Sağduyu sahibi Canby, Kintpuash'ın kuzeni olan bir kadını tanıyordu ve onun aracılığıyla bir görüşme ayarlamayı başardı. Görüşecekleri başlıca iki konu vardı: Tule Gölü çevresindeki rezervasyon ve Salapurya Jim'le savaşçılarının affedilmesi. İkinci mesele uzun zamandır Kintpuash'ın zihnini kurcalıyordu. Savaşmak için işarete bakan Jim'in yaptıkları, masum kurbanları öldürmüş olması, Kintpuash'ın vicdanında ağır bir yüktü. Vicdan azabının üzerine bir de darağacının gölgesi çöküyordu ki bu, Canby'nin bile hafifletmeyi başaramadığı bir cezaydı (Canby, suçluların Kızılderili Bölgesi'nden sürülmelerini teklif etmişti). Salapurya Jim, asılacağı korkusuyla reisine karşı sürekli isyankâr tavırlar içindeydi; onu, beyazların sözlerine kanmaması için durmadan uyarıyordu. Altı ay gibi uzun bir süre Lav Yatakları'nda kuşatma altında kalmaları, Salapurya Jim ve arkadaşlarının ateşkese yanaşmaması yüzündendi. Ama sonunda Kintpuash harekete geçmeye karar verdi. Çatışmaların şiddetlenmesinden iki ay sonra, 16 Mart günü Salapurya'nın
affedilmesi için yeniden teklifte bulundu. "Asmaları için atımı gözden çıkarabilirim ve arkasından gözyaşı dökmem ama adamlarımı asılmaları için
teslim edersem arkalarından çok ağlarım" demişti. Muhtemelen, Salapurya Jim'i atı kadar bile sevmiyordu ama başka türlü davranamazdı. Bir lider olarak her geçen gün saygınlığını kaybediyordu. 7 Nisan günü, reislerinin kendilerine ihanet etmeye hazırlandığından endişelenen bir grup
savaşçı, onun etrafını sarıp "Askerler seni oyalıyor" dedi. "Diğerleri gelene kadar zaman kazanmaya çalışıyorlar." Bu söz, bir bakıma
doğruydu. Gönüllülerin katılımı ve ordunun takviyeleriyle elindeki güç sürekli artıyordu. Sonra savaşçılar en ağır sözü söyledi: "Reisimizsen,
bir sonraki karşılaşmanızda Canby'yi öldürürsün." Salapurya Jim böyle yaparak reisine kaçınılmaz bir akıbet biçiyordu: Ya çarpışarak
can verecekti ya darağacında. Kintpuash defalarca itiraz etti, ta ki Salapurya Jim'in gelip üstüne bir kadın battaniyesi atarak alay etmesine kadar: "Sen, balık yürekli bir kadınsın! Seni reddediyoruz!"
Durum kontrolden çıkmıştı artık. Kintpuash, "Canby'yi öldüreceğim" diyerek söz verdi ve 11 Nisan 1873'te bu sözünü
yerine getirdi. Bir halk kahramanının öldürülmesi korkunç bir infial yarattı. Modoc'ları, labirenti andıran sayısız geçidi, mağarası
ve boğazıyla Lav Yatakları bile kurtaramazdı artık. 22 Mayıs günü Salapurya Jim kirli bir oyun daha oynayarak kendi canını
kurtarmak için Kintpuash'ı satmaya karar verdi. 14 beyazın öldürülmesi, Canby'nin katledilmesinin yanında hiç kalıyordu
ve artık Salapurya Jim'in affedilmesini sağlamak çocuk oyuncağıydı. Reisinin saklandığı yeri askerlere gösterdi
ve avlanacak bir hayvan gibi peşine düşülmesine göz yumdu. Kintpuash, sadık üç savaşçısıyla birlikte bir süre
kaçtı ama sonra bitkin bir halde yere yığıldı. "Bacaklarım tükendi artık" dedi. "Ölmeye hazırım." Askerler hemen
başına üşüşüp yakaladı. Daha aleyhindeki baş tanığın Salapurya Jim (ta kendisi!) olduğu duruşmalar bitmemişken
darağacının yapımı tamamlanmıştı bile. Kintpuash 3 Ekim 1873'te idam edildi. Asılmasını takip eden gece çalınan cesedi, bir zamanlar halkıyla
çok iyi ilişkiler içinde olduğu Yreka'da mumyalanıp Doğu şehirlerindeki panayırlarda 10 sent karşılığı sergilenmek üzere oradan
oraya gezdirildi. Modoc'ların reisi, sözde mahkeme öncesinde cellâtlarına, "Siz kazanmadınız,
beyazlar. Beni kendi adamlarım yendi" demişti. Bu sözleri söylerken büyük ihtimalle doğruca Salapurya Jim'in
gözlerinin içine bakıyordu.
Çok yakında raflarda.................
Bakalım CAretta beyciğim kimin tarafını tutacak... Yerlilerin mi,? beyazların mı?
bU ARADA Modoclar gerçekten iyi savaşıyorlar. 40 50 kişilik bir grup koskoca bir birliğe kafa tutuyorlar.
NoT: NADİREN görülen bir görüntüdür, ama Teks'in gömleğinin sol kısmında, tam bel hizasında giderek genişleyen kırmızı bir leke bile bırakıyorlar....
Bitti mi? Bitmedi. Yüzbaşı Jack ile yaptığı düelloda öldü sanılıp Lav Yatakları'nda yere serilmiş halde terk edilip gidiliyor. Tex Willer, belden yukarısı çıplak bir halde toz toprak içinde yatıyor... Hepsi tek bir kitapta...
Tex: KİMİLERİ NASIL YAŞADIĞINA BAKILARAK DEĞERLENDİRİLİR, KİMİLERİ DE NASIL ÖLDÜĞÜNE...
Jack: AMA BELKİ GİTMEK ÜZERE OLDUĞUM KUTSAL ÇAYIRLARDA YİNE KARŞILAŞIRIZ.
Trx: ÖYLEYSE ORADA GÖRÜŞMEK ÜZERE, YÜZBAŞI JACK.
Bu kadar itkiden sonra YÜZBAŞI JACK ı okumak şart oldu. :)
Abi yola çıktı dedin akşam göremedim hangi yoldan geliyor köstebek abi
Ünlü Arjantinli Sanatçı Alberto Breccia'nın oğlu Enrique Breccia'nın çizdiği panellerin büyüleyiciliği ile sağlam hikaye birleşince Tex Özel Albüm 31-Yüzbaşı Jack'i almak şart.Az western'de böyle güzel çizgiler var.İşte Fumettilerin üstün yönü.Keşke büyük boy orijinal haliyle basılsa.Okuyunca daha ayrıntılı yorum yazarım.Profesör (Sevgili Haluk Bey) bu albümü göremeden aramızdan fiziken ayrıldı fakat ruhu bizlerle o güzel insanın.
Alıntı yapılan: hennessy - 18 Eylül, 2017, 23:13:04
Abi yola çıktı dedin akşam göremedim hangi yoldan geliyor köstebek abi
Bi üç beş gün ver be abicim. benden çıkıp matbaaya doğru koşturdu. Montana'dan sürü getiriyorlar, Tex'in gençliğinde olduğu gibi...
Çizimlerde ara sıra (önemli, hassas yerlerde) bir baykuş ya da uçan bir kuş imgesi tekrarlanıyor. Henüz mantığını çözemedim, ama belki zamanla anlarız....
Tex Özel 7. Cilt (31) çok yakında.
Her yeni sayısı çıktığında kalbime bir hançer saplayan seridir kendileri... :-[
Matbaayı su bastı sanırım İlker ile görüştüğümde salı günü tex aylık geliyordu :)
Yuzbası Jack çıkmış
Buyuludukkan da satılıyor
Yanında da alana Dampyr verıyorlarmış
Yüzbaşı Jack 10 numara 5 yıldız, sert bir hikaye tavsiye ederim.
Alıntı yapılan: köstebek - 18 Eylül, 2017, 16:04:42
Tex: KİMİLERİ NASIL YAŞADIĞINA BAKILARAK DEĞERLENDİRİLİR, KİMİLERİ DE NASIL ÖLDÜĞÜNE...
Jack: AMA BELKİ GİTMEK ÜZERE OLDUĞUM KUTSAL ÇAYIRLARDA YİNE KARŞILAŞIRIZ.
Trx: ÖYLEYSE ORADA GÖRÜŞMEK ÜZERE, YÜZBAŞI JACK.
Bir tarafta eşsiz çizimler. Bir tarafta katıksız western.
Okuduğum en sağlam ilk beş Tex hikayesi arasına girecek harika eser.
8,5/10
Alıntı YapTex Özel 7 çıktı!
(https://farm5.staticflickr.com/4451/38013838022_ceaaf18ddd_c.jpg)
(https://farm5.staticflickr.com/4497/38014816862_de5b1eaaea.jpg)
Bir zamanlar California'da pek çok kabile yaşıyordu ama sonra neredeyse hepsi, birkaç eski İspanyol misyonunun arşivinden çıkan parşömenlerdeki kayıtlar hariç, arkalarında hiçbir iz bırakmadan yok olup gitti. Hataları ne miydi? Fazlasıyla uysal olmak.Bu yüzden tarihten silinip gittiler; sanki hiç var olmamış gibi, sanki var olmaya hiç hakları olmamış gibi.
Önce İspanyol istilacılar, sonra silahlı göçmenler ve altın arayıcıları tarafından darmadağın edildiler. Geriye en fazla, kesilip yendikten sonra artan kısımları akbabalara bırakılan büyükbaş hayvanların kemiklerini andıran iskeletleri kalabildi. Ama tarih Modoc'ları hâlâ hatırlıyor. Neden? Çünkü onlar mücadele etti. Direndiler. Beyazların kanını döktüler.
Kimileri nasıl yaşadığına bakılarak değerlendir,
Kimileri de nasıl öldüğüne.
Sayfa Sayısı: 240
Etiket Fiyatı: 30 TL
Bu arada küçük bir not ekleyeyim... Kapakta, Tex ve Carson'un arkasında, ufuk çizgisinin oralarda görünen ağabeyimiz Yüzbaşı Jack'tir. 300 Spartalıdan daha Spartalıdır kendisi...
Tex Dev (özel) albüm 31:"Yüzbaşı Jack" yorumum:
Kökenleri, binlerce yıl önce Bering Boğazını geçerek gelen Asyalı avcılara dayanan kızılderililer; Amerika tarihinde büyük trajedilerin kurbanları olmuşlardır.Modoclar, California'nın kuzeyinde, Oregon sınırı yakınlarındaki Tule gölünün çevresinde yaşarlarmış.Reisleri Kintpuash, beyaz göçmenlerle çok sık görüşüyor ve ismini kolayca telaffuz edebilsinler diye Yüzbaşı Jack olarak değiştiriyor.Delmer Daves'in yönettiği 1954 tarihli "Drum Beat=Savaş Davulları" adlı filmde Charles Bronson, Yüzbaşı Jack'i mükemmel şekilde canlandırmış.Bu macera, Modocları ve Şefleri Yüzbaşı Jack'in dramını anlatıyor.
Senaryo Tito Faraci'nin.Tarihi gerçek kişi ve olayların içerisine Tex'i kurgulamış.
Çizgi Roman dünyasının büyük ustalarından Enrique Breccia, muhteşem çizgileriyle senaryoyu havaya kaldırıp uçurmuş.Sergio Bonelli, yıllar önce kendisine dev albüm konseptine Tex çizmesi için teklif götürmüş, ancak Breccia yüklendiği bir görevle ilgili sorumlulukları nedeniyle bu teklifi kabul edememiş.Arjantinli Sanatçı 2011 yılında 66 yaşında İtalya'ya yerleşmiş ve Sergio Bonelli'yi tekrar aramış.Karşılıklı konuşarak anlaşmışlar.Birkaç gün sonra da Sergio Bonelli vefat etmiş.Breccia, bu son görüşmeyi sık sık hatırladığını ve hüzünlendiğini anlatıyor, eserin başında yer alan röportajında.Bu macera, Üstâd Enrique Breccia'nın ustalık dönemi çalışması olarak unutulmaz Tex albümleri arasındaki yerini alacak.Arşivinize katmanızı öneririm.Zira, Western'i bilen,seven,anlayan sanatçılar azalıyor.Jesus Blasco, Jose Ortiz, Victor De La Fuente, Galep,Alberto Giolitti (Gilbert) artık aramızda değil.Villa, Ticci, Seijas, Breccia gibilerin de değerini bilmemiz gerekir.
Beğendiklerim:
-Panellerin dizilişinden, karakter yorumlarına kadar çizimler tam usta işi.Breccia, fırça kadar kalem de eline yakıştığı için; karakterler ve objeler onun elinde nefes alan bir gerçekliğe kavuşuyor.Askeri konvoyun gelişi, Modoclar içeriye girerken mağaranın içinden görünüm, çatışmaların geçtiği yer olan lav yataklarının (Lava beds) tasvirleri, kale kumandanının çalışma odasının ayrıntılı çizimleri, eski büyük ustaların çizimlerinin kalitesinde.
-Breccia'nın çizimlerinde; macera boyunca yırtıcı kuşlar maceranın tanığı gibi olayları gözlüyorlar.Eski Ranger Foster'in çiftliğine Modocların yaptığı baskın, yırtıcı bir kuşun avını yakalaması ile paralel kurgulanarak görsel eğretileme yapılmış.Kartal da bir metafor olarak bazen Yüzbaşı Jack'i, bazen de Tex'i (ne de olsa "Gece Kartalı") temsil ediyor.Tex'in, Salapurya Jim'i yakalaması, kartalın avını yakalaması metaforuyla anlatılmış.
Beğenmediklerim:
-Eserin başındaki Editoryal yazılarda, çizer olarak Enrique Breccia'nın resmi koyulmasına rağmen, bir önceki sayının (30-Galveston'da Fırtına)Ressamı Massimo Rotundo'nun biyografisi yazılmış.Çizgi düşler bize Breccia'nın biyografisini borçlu.İnternette yayınlasınlar bari.
-Dev albümün normal boyda basılması.Editoryal yazıları pertavsızla okudum.
240 sayfalık bu özel albüm okuması sonunda;Modocların akıbetini öğrenmek, Yüzbaşı Jack, Salapurya Jim, Çopur Charley, Şaman Kıvırcık Hekim,General Edward Canby gibi gerçekten yaşamış karakterleri tanımak, ayrıntılı ve gerçekçi Breccia tasvirleriyle bir western ziyafetine dönüşüyor.Yüzbaşı Jack de, vahşi batı tarihinde Oturan Boğa, Çılgın At,Kochise, Geronimo,Mangas,Victoria,Apache Kid yanında unutulmazlar arasındaki yerini alıyor.Bir Afrika atasözü:"Aslanlar kendi tarihçilerine kavuşuncaya kadar, kitaplar avcıyı övecektir" der.
Benim puanım 8/10.
Her ne kadar olanı değiştiremesem ve hatamın telafisi olmasa da tüm Teks dostlarından özür dileyerek;
Enrique Breccia 1945'te Buenos Aires'te (Arjantin) doğdu. Ünlü çizer Alberto Breccia'nın oğlu olan sanatçı, çizgi romana babasıyla birlikte senaryosu Héctor G. Oesterheld'e ait olan "Vida del Che"yi çizerek başladı (1968). 1972'de mahlas kullanarak İngiliz Fleetway Yayınevi'ne "Spy 13"i, ardından "Linus" ve "Alter Linus" gibi dergilere bazılarının senaryolarını da yazdığı savaş hikâyeleri çizdi. 1976'dan itibaren Carlos Trillo'nun yazdığı "El Buen Dios","Alvar Mayor","Robin delle stelle" ve "Marco Mandrillo"nun çizimlerini üstlendi, 1983'te Robin Wood'un yazdığı "Ibáñez"i çizdi. Dört dörtlük bir sanatçı olarak birçok edebiyat klasiğini çizgi romana aktardı ve "Il collezionista di sogni" ve "Il cacciatore del tempo" gibi başyapıtları yarattı. 2000 yılından itibaren Amerikan Marvel ve DC Comics'le, 2001'de de Fransız Delcourt Yayınevi'yle çalışmaya başladı ("Le Sentinelle"). Spoleto'da yaşıyor.
Çok teşekkür ederim Haysal.Üstâd Enrique Breccia'nın biyografisini bir kağıda elle yazıp igili sayfaya koydum.Sanatçıya saygı bunu gerektiriyordu.
Bu güzel yazı için teşekkürler Peder Clemente.
Ben teşekkür ederim Hanac.Forumda daha fazla Fumetti yorumu görmeyi umarım.Yorum olmayınca okumuyoruz zannediliyor.Halbuki okuyoruz, sadece yazmaya üşeniyoruz.
güzel bir çalışma...teşekkür ederiz
İtalya'da 33. sayı yakında yayınlanıyor, Çizer MAJO
(https://farm1.staticflickr.com/906/41822588442_5e5c2096d9_o.jpg)
(https://farm1.staticflickr.com/978/40966882545_989bc2474d_o.jpg)
(https://farm1.staticflickr.com/982/41822588242_3756464dcf_o.jpg)
(https://farm1.staticflickr.com/968/41822587532_a81bb70796_o.jpg)
Çok fazla Teks okumadım, elimde 4 adet Özel Seri, 1 adet Efsanevi Seri ve 2 adette Teks Maxi var. Ben en çok özel seriyi beğendim, hikaye anlatım tarzı, çizimler, diyaloglar hepsini diğer okuduklarımdan daha çok beğendim.
Bu tadı veren başka Teks serileri de var mı? Hangilerini tavsiye edersiniz ?
Merhaba;
Öncelikle; aynı seri (Tex Albo Speciale) kapsamında; Çizgi Düşlerin öncesi, Maceraperest Çizgiler tarafından çıkarılan büyük (dev) albümleri deneyebilirsiniz. Bu albümlerin (1-23 nolu ciltler) tadı çok başkadır. Çizgi Düşler de aynı seriden "Küba Asileri"ni (24.nolu cilt) büyük formatta bastı.
http://altinmadalyon.com/altin/index.php/board,203.0.html
Sonradan, ekonomik gerekçeler nedeni ile, bu seri ufaltılarak, "normal" boyutlarda basılmaya başlandı. ÇD, bu girişimi, orijinal albüm referansını da vererek, ve de "Özel" şeklinde adlandırarak, yeniden numaralandırdı. Ezcümle, bu şekilde de 7 cilt, totalde 31 cilt, yayımlandı.
Diğer "one shot" tarzı hikayeler açısından tavsiye vermem gerekirse; "Teks Almanak" (1001 Roman/Lal) ve Teks Renkli'den (Çizgi Düşler) devam edebilirsiniz.
Kesmedi, Teks hususunda biraz daha ilerleyim diyorsanız; Teks Oğlak Yayınları Süper Ciltler 1-10'u deneyebilirsiniz. Bizzat; Hasan (Hanac) Ağabey'in tavsiyesidir; ben direkt oradan başlamıştım ve çok memnun kalmıştım. Beğenirseniz, diğer ciltleri de koleksiyonunuza katarsınız. Gerçi; Oğlak Yayınları'nın (ve alt şirketi Maceraperest Çizgiler'in) Teks hususunda piyasadan çekilmesi ile, gerek yukarıda belirttiğim büyük albümlerin gerekse işbu Süper ciltlerin fiyatı gerçekten arttı. Eğer bulamazsanız; veya ekonomik gerekçeler mani ise; Çizgi Düşler'in Teks Aylık Seri'sinden de devam edebilirsiniz. Bu seride halihazırda İtalya'ya yetiştiğimiz için yavaşlandı biraz.
Forumda gelenekçiler (Klasik-Altın) ile yenilikçiler (Yeni/Süper) arasında sıkı bir münazara mevcuttur. Ben yenilikçiler tarafından tavsiyemi tarafınıza ilettiğimi, özellikle, belirtiyim.
Teks'e nereden başlamalı konusunda daha detaylı görüşler için;
http://altinmadalyon.com/altin/index.php/topic,8122.0.html
Öncelikle çok teşekkür ederim, çok bilgilendirici bir yazı oldu. Forumu biraz daha eşelemek güzel olacak bu açıdan.
Teks özelinde değil ama ben 90 öncesi çizgi romanları okurken biraz zorlanıyorum. Hele ki 60-70 dönemi. Diyaloglar beni eserden koparıyor, fazla açıklayıcı fazla temiz dil kullanımı vs. Ben muhtemelen "yenici" olurum :) Yine de önyargılı davranmak istemiyorum biraz daha araştıracağım.
(https://farm8.staticflickr.com/7862/32652725538_2af63b111e_o.jpg)
Tex görseli için Teşekkürler Hennessy.
32.Özel (Dev) albüm olan "Muhteşem Kanun Kaçağı" bir reboot. Tex'in 1948 yılında yayımlanan ilk bantı, "Lanet olsun! Hâlâ peşimdeler mi?" sözleriyle başlar Tex'in. Tex, o dönemde kovalayan değil kaçan, avcı değil av konumundadır. Bazı suçlara bulaşmış ve aranmaktadır. Henüz Texas Ranger'ı olmamıştır. Kit Carson'la tanışmamıştır daha. Tiger Jack ortalarda yoktur. Tex, lilyth ile evlenmemiş ve Kit doğmamıştır henüz. İşte bu dev albüm, Tex'in ilk macerasının yeniden yorumlanışı. İtalya'da çok beğenilmiş. Hiç hayatında Tex okumamış birisi bile başlangıç olarak alıp okuyabilir.
Tex: "Year One". Tex'in atı dinamit, apaçi kabile reisi ve Tex'in kankardeşi Cochise, iki güzel kızılderili kadın da macerada yerlerini alıyor. İlk Tex sayılarının atmosferi başarıyla yaratılmış. Boselli diyalogları bile Gianluigi Bonelli gibi yazmış. Tam arşivlik bir eser. Dev albümler (bizde mini) arasında, "Dehşet Vadisi" ve "Patagonya" gibi en iyileri arasında sayılıyor. Andreucci'nin bakmaya doyulmayan güzel çizgileri de Magnus veya büyük İtalyan ressamları ile kıyaslanıyor. "Tex story", yönünden önemli olan ve Tex'in doğumunun 70. yılı vesilesiyle yayımlanan bu albüm kaçmaz.
Tex Maxi 21: "Nueces Valley" (Tex'in doğduğu vadi.Orada çiftlikleri vardı) adlı albümde, Tex'in ilk gençliği, arkadaşlıkları ve şimdiye kadar hiç görünmeyen annesi de var. Bu albüm de, 70. yıl dolayısıyla yapılan ve "Tex Story" yönünden önemli bir eser. Yayımlanmasını dört gözle bekliyorum.
O zaman Tesah'ı mı göreceğiz tekrar?
Year One tadında bir hikaye. Tex kanun kaçağı olarak adlandırılıyor. O da adını temizlemek için tüm düşmanlarını yakalamaya çalışıyor. Eski bir anı anlatımı tarzı ile başlıyor hikaye.
Tex'in acemilik zamanında ne kadar hatalar yaptığını görüyoruz. Fena bir hikaye değildi. Çok iyi mi eh işte. Ama çizimler gene çok sağlamdı.
Son sahnede Tex'in dostuna veda edişi gerçekten iyi aktarılmış.
(https://farm8.staticflickr.com/7817/45703918665_eecb18ec02_o.jpg)
Sayfa Sayısı: 240
Etiket Fiyatı: 40 TL
40 tl:-)
Alıntı yapılan: Mrtekin - 05 Ocak, 2019, 15:55:31
40 tl:-)
Teks okuyoruz Mehmet bey... O kadar farkı olsun... ;)
Alıntı yapılan: BAHADIR - 05 Ocak, 2019, 16:44:35
Teks okuyoruz Mehmet bey... O kadar farkı olsun... ;)
Olsun bakalım, Bahadır Bey. Ne de olsa gurme Teks fiyatı:-)
Alıntı yapılan: dean - 05 Ocak, 2019, 13:27:48
(https://farm8.staticflickr.com/7817/45703918665_eecb18ec02_o.jpg)
Sayfa Sayısı: 240
Etiket Fiyatı: 40 TL
Senaryo: Mauro Boselli
Çizer: Stefano Andreucci
Kapak: Stefano Andreucci
(https://farm8.staticflickr.com/7878/47280450591_7b3d372ed4_o.jpg)
Dev albümler bitti, sıra geldi mini-dev albümlere...Neden sonra başlayabildim sonunda, arayı hızla kapatacağımı düşünüyorum yaza kadar...
Oregon' a Doğru adlı bu maceraya dair fazla beklentim yoktu, sadece bir süredir sosyal medya üzerinden de hayranlıkla takip ettiğim Carlos Gomez 'in çizgilerinin tadını çıkarma düşüncesindeydim, metin de ortalama ise pişman etmeyecek bir pazar okuması daha olacak diyordum ama okumaya başlayınca lafımı yuttum...
Baştan sona hem çizim, hem de metin kalitesi olarak çok sevdim...Manfredi yazmış zaten, daha ne olsun...Göstermiş gene farkını...Gomez de keşke aylık seriye transfer olsaymış, gerçek bir kayıp bence Teks için...Muhtemelen teklif etmişlerdir ama o Dago ve diğer işleri için istememiş olabilir...Her şey bir yana, gerek hikâye gerek çizim, muazzam bir iş çıkmış ortaya, tam örnek bir çalışma olmuş...Teks okumayan birine dahi vermelik, tertemiz bir macera olmuş...Ben pek sevdim, bayıldım hatta...
Bir Manfredi klasiği olarak aynı öyküde paralel birden fazla hikâyeye yer verip ana yola bağlanmış, onu da ayrıca sevdim...Sıra dışı bir katilin (üniversite okumuş ve miras sahibi çok hassas ve kırılgan bir zengin çocuğu) peşinde dört eyalet boyunca nal teperken kuzeye evlilik için giden ve önceden beri beklenen bir grup kadın ile yol üzerindeki asi yerli güruhunun bağdaştırılma şekli ile ana damarı besleyen yan hikâyelerin ana kurguyla olan bütüncül uyumu, sinema filmlerini aratmadı...Çizgi roman için değil de sinema için yazılsaydı, muhtemelen The Searchers ya da Rio Bravo tarzı harika bir film olabilirmiş bu hikâye...
Mini-dev albüm okumalarımı yorumlamaya bu başlık altında devam edeceğim...
Yorumlarınıza aynen katılıyorum Dorukhan Bey.3 kez okuduğum harika bir macera.Sizin dediğiniz
gibi bir western film tadında...
(https://farm8.staticflickr.com/7892/46687502804_e9b625afca_o.jpg)
Pazar Teks 'im bu albüm oldu...
Dev albümlerde (bizde mini-dev oldu) senaryoları bir süredir Boselli sırtlanmıştı (geçen bölüm Manfredi idi), bu albümde Nizzi yeniden devreye girdi...Giriş yazısından anlıyoruz ki aslında çok daha önceden hazırlanıp rafta bekleyen ve ara ara revizyonları yapılan bir maceraymış...Nizzi adını görünce yine ortalama bir beklenti hasıl oldu bende...Ne var ki okudukça gayet de aktı gitti...Sıkıcı değil, çok klişe değil, kendi devrinde akıp giden ve sürükleyen bir hikayeydi...Hiç bir zaman favori hikayelerimden olamayacak ama hakkını da yememek lazım...Çizer Seijas için de zaten diyecek laf yok...Aylık seride de sinematik üslubunu severek takip ediyorum şahsen...
Yine de Seijas gibi bir çizere bence Ruju gibi bir senarist daha iyi gidiyor...Nasıl ki Boselli - Font, Segura - Ortiz, Nizzi - Villa, ikilileri bir araya geldiğinde gayet sıradışı maceralar ortaya çıkıyorsa aynı şekilde Ruju - Seijas ikilisini de birbirine yakıştırıyorum...
(https://farm8.staticflickr.com/7828/46687502764_bfae735083_o.jpg)
Dünkü pazar Teks 'im bu albümdü...
Müthiş bir macera değildi, nispeten alışıldık ya da tahmin edilebilir öğelerle doluydu ama okurken her zaman olduğu gibi bir an olsun sıkılmadım...Serinin senaristliğini bir süredir devralan Boselli gene ince detaylara girmiş kültürel açıdan, ayrıca El Morisco 'yu ve uşağı Eusebio 'yu yeniden görmek güzeldi...Anladığım kadarıyla orijinal 388. sayıda başlayan (bizde Aksoy Yayıncılık son 8 sayı) ''Pilares 'e Geri Dönüş'' adlı çok uzun (aynı zamanda da çok sevdiğim) maceranın üzerinden çok zaman geçmemiş bu hikayeye göre...Oysa her iki maceranın üretimi arasında nereden baksak 20 yıl var ama ne gam, çok iyi bildiğim o macerayla ilgili bazı muhabbetlerin geçmesi hoşuma bile gitti diyebilirim...
Civitelli, Teks için yeni bir isim değil elbette...Yıllardır çizdiği maceraları aylık seride görüyoruz, okuyoruz...Yalnız bu albüm için ekstra özenmiş sanırım, o tertemiz ve detaycı grafiksel üslubu en üst seviyede idi...
:)
(https://farm8.staticflickr.com/7916/46741297594_cde0d2f0cb_o.jpg)
Dünkü pazarın westerni de bu Teks albümü oldu...
İyi olmakla birlikte standart bir Teks kalite çıtasında olduğundan ne hayal kırıklığı yarattı, ne de şaşırttı...Her zamanki ideal, akıcı ve okunası Teks maceralarından ama ayrıca özel kılan bir yanı yok sanıyorum...Yazar Boselli gene de son kertede karakterin ezberini bozacak ufak çaplı denemeler yapmış...Maceranın son sayfasının son panelinde Teks 'in söyledikleri, en tutucu Teks okurunu bile hafifçe gülümsetecek nitelikteydi...Bu tarz rutin kırmaları sevmekle birlikte karakteri olduğundan daha gerçekçi kılıyor...
Çizer Andrea Venturi 'nin hikayesini de öğrenmiş olduk macera öncesindeki röportaj kısmında...Açıkçası aylar önce okumuş olduğum bir Dylan Dog macerasının (Hoz 25. cilt) , Venturi 'nin ilk ciddi çizgi roman projesi olduğunu öğrenmek beni şaşırttı...Büyülü Rüzgar 'ın ilk 31 sayı kapaklarında falan çok büyük bir yetenek gibi gelmezdi bana, hatta aylık Teks serüvenlerinde de onun çizdiği öykülerde pek heyecanlanmazdım ama bu albümün girişindeki takdimi okuyunca anladım ki büyük bir yetenekmiş...Zaten yıllardır Teks kadrosunda olmasına rağmen (aşağı yukarı 24 yıl) nispeten daha yakın tarihli bu albümde gerçekten çok iyi bir iş çıkarmış...İlk kez Teks çiziyormuş gibi özenle ele almış her sayfayı...
Gelecek haftanın Teks okumasını iple çekiyorum, zira çok sevdiğim çizer Corrado Roi 'nin kasvetle resimlediği bir albüm var sırada...Üstelik metinler de Pasquale Ruju imzası taşıyor...
(https://farm8.staticflickr.com/7877/46791213804_2dc2e1c221_z.jpg)
Dünkü pazar Teks 'im bu albümdü...
Her zamanki gibi fena olmayan ama yer yer tahmin edilebilir olmaktan kaçınamayan, Teks genel kalite çıtasını düşürmeyen hikayelerdendi...
Bu albümün getirisi benim için hikayeden ziyade çok sevdiğim çizer Corrado Roi 'nin çizgilerini Teks gibi bir konseptte 240 sayfa boyunca seyretmekti...Roi 'nin mesleğe başlarken kendi kuşağının harika çocuklarından olduğunu giriş yazısında öğrendiğimde şaşırmadım ama senarist Pasquale Ruju 'nun aslında mimar olduğunu, TV dünyasının mutfağında yer alıp profesyonel bir dublaj sanatçısı olduğunu öğrendiğimde epey şaşırdım...Teks serilerinde bir süredir nitelikli öykülerini okuduğumuz bu yazarın Bonelli ailesine katılması ise geçmişte, yazmış olduğu kısa bir Dylan Dog öyküsünü alıp kapıyı çalmasıyla gerçekleşmiş...
(https://live.staticflickr.com/7826/46647911325_d73e2d3d4b_z.jpg)
Bu pazarın Teks 'i bu albüm oldu...
Öncelikle albümün çizeri Massimo Rotundo 'dan başlayayım...Bizde de yayınlanan Volto Nascosto, Shangai Devil ve Brendon serilerinden aşina olduğum bir çizerdi ama favorim değildi asla...Hatta bu pazarın albümündeki çizgilerin sahibi olduğunu görünce bir parça burulmuştum bu pek çekici bulmadığım ismi...Ne var ki evvelâ albümün başındaki takdimi ve röportajı okuyunca bir parça toparladım ve çizgilerinden keyif alabileceğimi düşündüm...Evet, gerçekten özel bir sanatçı ama benim favorim olmayacak...Buna rağmen Ruju 'nun senaryosu da albümü okumama yardımcı oldu ve son sayfayı okuyup kapağını kapattığımda gayet memnundum...Teks serisinde adını görmek istemem, zaten kendisi de western türüne çok az bulaşmış, başka türlerde harikalar yaratan usta bir bilek ama bu albümde Teks 'e yakışan bir işçilik de çıkarmış, yalan değil...Profesyonelliğini konuşturmuş...
Hikâyeye gelirsek...Gayet sıradan bir hikâye olacakken aslında barındırdığı çeşitlilik ve üç ayrı hikayeyi tek hikaye haline getirmesi dolayısıyla o sıradanlık hissini okuma esnasında kırdı...Ruju 'nun gayet tahmin edilebilir ve alışıldık konular işlerken ki özgün yaklaşımı ve mevzuları iç içe geçirme yeteneği, albümü gözümde bir parça daha özgün kıldı...Yalnız sonlara geldikçe anladım ki albüme adını veren fırtına, bir mecaz değil de gerçek bir fırtınaymış...Bu bakımdan albümün ruhu, bana Büyülü Rüzgar 'ın çok sevdiğim maceralarından biri olan ''Chicago Yangını'' 'nı hatırlattı...Orada yapay bir afet vardı, bu albümde ise doğal bir afet...
Sözün özü, gayet sıradan ve herhangi ayırt edici özelliği olmayacak bir okuma yaptığımı sanıyorken, çok büyük olmasa da makul düzeyde sürprizlerle gene çıtayı korumasını bildi...Senarist Ruju, bir Boselli olmasa da kendine has çözümlemeleri ve klişeleri ele alış şeklindeki orijinalliğiyle bundan sonra hep radarımda olacak...
(https://live.staticflickr.com/65535/46888773184_93fcd29579.jpg) (https://live.staticflickr.com/65535/47613000561_d262b40acb.jpg)
Bu pazar Teks 'leri çiftledik...Aynı zamanda da mini dev albümlerde güncele yetişmiş, arayı kapatmış oldum...Darısı klasik serinin başına...
Yüzbaşı Jack
Bu albümün esas adamı çizer Enrique Breccia...Öteden beri işlerine bayılırdım, bu albüm İtalya 'da çıktığı sıralar da hemen dijitallerine ulaşmıştım şans eseri de olsa...Bakmaya doyamadığım, Latin coşkusunu dibine kadar veren bir stili var ustanın...Aynı zamanda da çok yönlü bir abimizmiş...At yetiştiriciliği, belediye başkan yardımcılığı gibi alanlarda da boy göstermiş, çok yönlü çizerliğine çok yönlü yaşam şeklini de ilave etmiş...
Yalnız anlamadığım bir nokta var...Enrique Breccia, Latin Ekolü 'nün en önemli çizerlerinden Alberto Breccia 'nın oğlu ama albümdeki röportajda babasından hiç bahsetmiyor...Üzerinde pek fazla kimsenin etkisi olmadığını belirtiyor, nadiren etkilendiği isimleri sayıyor ama babasının adı geçmiyor...Oysa adını ilk duyurduğu çalışmasını (bizde de yayınlanmış olan çizgili Che Guevara biyografisini) babasıyla birlikte resimlemişti ve şu an kaynağı hatırımda olmayan başka bir bilgiden hatırladığım kadarıyla çizgi romancı olmasında da babasının etkisi büyüktü...Bu vefasızlık örneği garibime gitti...Basit bir ihmal olmasını dilerim...
Tito Faraci 'nin hikayesi fena değildi...Sürükledi, okuttu ama yer yer atlama hissi yaşattı...Doygun ve derin bir Teks okumadığımı biliyorum...Hatta Enrique Breccia çizmeseydi bu denli ilgi çeker miydi diye düşünmedim değil ama sanki bazı yerlerde 8'er, 10'ar sayfalık ekstra anlatımlar ve geçişler olmak suretiyle kitap toplamda bir 40-50 sayfa daha fazla olsaydı, hikaye de daha dişe dokunur geçişlerle atlama hissi yapmazdı diye düşünüyorum...Breccia 'nın anlatımı yorumlama şekli yer yer yadırgatsa da o güzelim çizgileriyle bazı alışılmadık yaklaşımları telafi ediyor, hatta aşırı detaylı tanımlamalar ve ufak eylem ilaveleri (özellikle silah doldurma-boşaltma panellerinde) ayrıca lezzet katmış...
--------------------------------
Muhteşem Kanun Kaçağı
Çizer Stefano Andreucci 'nin tüm yeteneğini konuşturduğu bu hikayeye dair beklentim yüksekti...Klasik Seri ilk sayıda, Teks 'in birilerinden kaçtığını ve kanunsuz biri olduğunu görmüştük...İşte bu macera da o dönemlerde başlıyor ve bir açığı daha kapatıyor...Ne var ki okuması biraz sorun oldu benim için...
Çok sevdiğim Mauro Boselli yazmış, yeteneğine iyiden iyiye hayran olduğum Andreucci çizmiş ve hikayenin merkezinde 20'li yaşlarındaki genç Teks, bilekliği, püsküllü gömleği, koyu renk blue-jean 'i ve sevgili atı Dinamit ile boy göstermiş...Keyif alınmaması imkansız bir macera diye düşünmüştüm ama bitsin diye zorladım kendimi...Kötü değildi elbette ama çok da bayılarak okuduğumu söyleyemem...
Bu öyküde beni zorlayan bir diğer unsur da balon yazıları oldu...Bilirsiniz, normalde dev albümler de küçük boy fumettiler gibi balonlanırdı ama çok azında büyük boya göre uygun bir balonlama yapıldığı oluyordu...Çoğunlukla küçük boya göre balonlandığından, albümün ebatları bizde ufaldığında da çok sorun olmamıştı ama bu albümü orijinalde büyük boyda doygun duracak şekilde balonlamışlar, dolayısıyla ebat küçülünce yazılar da nispeten küçüldü...Büyükte okusaydık o balonlar yormazdı ama küçükte okuduğumuz için bir daralma hissi yaşadım...Yüzbaşı Jack 'i bir saatte su gibi bitirmişken bu albümü iki buçuk saatte zor bitirdim...
--------------------------------
Bundan sonra Çizgi Düşler Aylık Seri ile pazar okumalarım devam edecek...Şu an için çıkmış 36 kitap var ikişer sayıdan, beni epey bir süre götürecek sanıyorum...
Muhteşem Kanun Kaçağı'nı şimdi okudum. Boselli fena yazmamış ama Andreucci'nin çizgileri cidden alıp götürdü beni. Panellere bakmak tam bir keyif. Keşke büyük basılsaydı diye hayıflanmamak da elde değil.
Bu vesile ile Teksseverlere de birkaç sorum olacak;
1- Tex'in ağabeyinin intikamını aldığı maceraların koordinatları?
2- Teksin dostu olacak, "Will Kramer" kim? Hangi maceralarda kendisini göreceğiz?
Mehmet Bey Teks'in ağabeyinin öcünü aldığı macera Oğlak Altın Teks 83-85 sayılarda "Teks'in Geçmişi"adıyla yayınlandı.
Yanılmıyorsam 4'lü cilt serisinde 41-42 sayılar. Bu macerada Culver City'ye gelen Teks ağabeyi Sam'ı öldüren Tom Rebo ve çetesini yok eder. Kasaba şerifi Mallory de çete üyesidir ama o paçayı kurtarır. Üstelik Teks'i kanunkaçağı ilan eder. İşte Klasik Seri 1.sayı bu maceranın devamıdır. Hani Teks'in "Bin şeytan adına veya lanet olsun hala peşimdeler mi?" ünlü repliği ile başlayan macera. Şerif Mallory ile hesaplaşma ise Eylül 2018'de Teks'in 70.yılı münasebetiyle renkli olarak yayınlanan Boselli-Ticci üretimi 695.sayı "Son İntikam"adlı macerada.
Will Kramer'e gelince onun hakkında fikrim yok. İtalya'da yayınlanmakta olan serilerden birinde var mı bilemiyorum.
695.sayıda Teks'in rodeo yıllarından dostu olan Moss Keegan var. O da bir kızılderili ile evli yanılmıyorsam. Moss ve Kramer?Kitapları okumadan taşları yerine koyamıyorum.
Arada bir böyle sorular beni motive ediyor. Teşekkür ederim Mehmet Bey...
Atilla Ağabey, teşekkür ederim.
Ben bu maceraların peşine bir düşeyim:-)
20 Haziran 2019 da İtalya'da 34. sayı yayınlanıyor.
1971 doğumlu Laura Zuccheri çizmiş.
(https://live.staticflickr.com/65535/40930529073_9ec8860bdf_z.jpg)
DOC!
(https://live.staticflickr.com/65535/47107646294_90fb0663b2_z.jpg)
(https://live.staticflickr.com/65535/47844875202_182c8e78f3.jpg) (https://live.staticflickr.com/65535/47844875072_8d18a92ea5.jpg)
(https://live.staticflickr.com/65535/47107646074_bf2e790e38.jpg) (https://live.staticflickr.com/65535/47844875032_b8d3e5d8cb.jpg)
(https://live.staticflickr.com/65535/47844874892_a7309cfe3b.jpg) (https://live.staticflickr.com/65535/47107645904_10e4987fe2.jpg)
Bildiğim kadarıyla Teks 'in ilk kadın çizeri...Daha evvelden de renkli seri için kapak hazırlamıştı...Çizmiş olduğu bu dev albümle ilgili güncellemelerini epeydir Facebook üzerinden de takip ediyordum...Teks 'in usta kadrosuna bileğinin hakkıyla dahil olmuş olmuş muhteşem bir kadın sanatçıdır benim gözümde...Daha evvel kendisi hakkında açılmış başlığımızı yeniden paylaşayım, hafıza tazeleyelim... :)
http://altinmadalyon.com/altin/index.php/topic,9652.0.html
Harika çizgiler. Sanki olayın içindeymişsin, uzansan adamlara dokunacakmışsın gibi çizmiş. Detaylara hakimiyeti ince işleri boş vermediğini gösteriyor. Son kararı bütün macerayı okuduktan sonra verebilirim ama, zira Ortiz'le Frisenda macerayı aktarabilmede öne çıkmış isimlerdi bence, ama sanki elinin hamuruyla:) Ortiz'i Frisenda'yı aşmış gibi. Ne dersiniz?
Bu serinin 35.kitabı 22 Şubatta yayınlandı. Bizler 3 sayı gerideyiz. 33-34 sayılar çok güzel maceralar.
Hele 35.sayı Villa çizimi. Çizgi Düşler bir sürpriz yaparak üçünü de yayınlar mı?
Keşke yapsa. Ne diyeyim kısmet...
Bu dizinin boyunun küçültülmesi Tex'e, onu yaratanlara, emek verenlere, Tex okuyucularına, daha da önemlisi bu dizide yer alan yazar ve çizerlere ihanettir, resmen ortya çıkardıkları işe edilmiş bir küfürdür.
Madem pahalı geliyor yayınlaması, yayınlamasaydınız kardeşim. Elbet hakkını veren biri çıkardı. Şimdi asla orjinal ebadında Türkçe göremeyeceğiz bu güzelim albümleri.
Oğlak'ın vizyonunun binde biri yok bunu yapanlarda.
Alıntı yapılan: s.b - 25 Aralık, 2016, 17:34:05
(https://c1.staticflickr.com/6/5607/31024800504_b3f4148625_b.jpg)
(https://c5.staticflickr.com/1/662/31492415980_6837695336_b.jpg)
(https://c8.staticflickr.com/1/744/31865473455_2c220fb453_b.jpg)
(https://c8.staticflickr.com/1/293/31865471695_4791537a3e_b.jpg)
Saklı Şehir macerasını çok beğendim hadi diğer Venturi çizimlerini de okuyayım dedim
Özel albüm 28 Öncüler ile başladım
Doğrusu ben macerayı hem konu hem çizim hem de nasıl deniyorsa çizgilerle konuyu oturtma babında çok beğendim
Forumun ustaları macerayı vasat bulmuşlar
galiba Tex uzun zamandır az yayınlanıyor özlemişim o yüzden puanım çok olmuş diye düşündüm:)))))
Yine de elinde olanlar bir kez daha okusun derim
(https://live.staticflickr.com/65535/50369047771_85a0a6e3ab_c.jpg)
Kim çizmiş ?
1963'te Brescia'da doğan Mario Rossi (Majo), çizgi roman sanatına dair ilk bilgileri, Arjantinli sanatçı Rubén Sosa'nın stüdyosunda edindi. Eden tarafından yayımlanan korku çizgi romanı "Full Moon Project"in üçüncü sayısı "Bambole"nin çizimlerinin tamamını, "Il ponte di Angoulême" adlı dördüncü sayının da kurşun kalem çizimlerini üstlendi. 1993'te Star Comics'in yayımladığı "Lazarus Ledd"in çizer kadrosuna katıldı. Brescia'lı çizer, 1994'te arkadaşlarıyla birlikte bilimkurgu serisi olan "Hammer"ı çizdi. Bonelli'ye girdiğinde "Dampyr"i yaratan ekipte yer aldı. İlk iki bölümün ardından, 2018 yılına kadar 14 "Dampyr" macerasına daha imza attı. Gerçekçi çizgileriyle Fransa'da da kendine yer bulan Majo, senaryosu Thomas Mosdi'ye ait olan "Josse Beauregard"ı çizdi.
Tex Özel Cilt 9 – Finnegan'ın Rangerleri(https://live.staticflickr.com/65535/50383238652_46e2cc6bf1_c.jpg)
(https://live.staticflickr.com/65535/50382358113_619d39f8f0_b.jpg)
(https://live.staticflickr.com/65535/50382358068_bfaa0dc0ee_b.jpg)
(https://live.staticflickr.com/65535/50383059616_27a2d32bf7_b.jpg)
(https://live.staticflickr.com/65535/50383059601_fcbf389a3f_b.jpg)
(https://live.staticflickr.com/65535/50382357953_80ea6cbf6b_b.jpg)
(https://live.staticflickr.com/65535/50382357893_292bb75933_b.jpg)
------------------------------------
Basım Tarihi : Eylül 2020
Boyutlar : 15,00 x 21,00 cm
Sayfa Sayısı : 240
Etiket Fiyatı : 40 TL
------------------------------------
@çizgidüşler /
@haysal , bu albümün de tanıtım yazısını da satış sitenizde ve sosyal medya hesaplarınızda bulamadım. Diğer satış siteleri de albümü henüz stoklara girmediğinden, onlara gönderdiğiniz ya da göndereceğiniz tanıtım yazısını burada da paylaşabilir misiniz?
Ferzan bey- finneganın rancerleri- paneldeki görsel paylaşımlar için çok teşekkür ederim. Hiçbir kargoya karşı ön yargılı olmak istemiyorum, ancak -birkaç aydır İstanbul dışında olduğum için- kargo yoluyla edindiğim çizgi romanlar yamuk, yumuk geliyor. İki aydır kargodan vaz geçtim. Eksiklerimi listeleyip 1- 1,5 ay sonra geldiğimde kitapevinden alacağım. Tabii şimdi elimdeki yamuk, yumuk olanları değiştirerek. Selam ve saygılarımla.
Ana karakterler dışındaki önemli önemsiz her kişinin çizimi ete kemiğe bürünmüş farklı bir insan suretinde. Şaşırtıcı derecede başarılı. Zaten kapak çiziminde bile arka plan kişilerdeki özenli detay bunu ta en baştan gösteriyor. Anlaşılan yine görsel bir ziyafet var.
Ayrıca, Gelsin artık Laura Züccheri çizimi albüm. :D
Alıntı yapılan: KenParker - 24 Eylül, 2020, 21:33:39
Ayrıca, Gelsin artık Laura Züccheri çizimi albüm. :D
Ben de büyük bir hevesle Zuccheri 'nin çizdiği albümü bekliyorum. Bundan sonraki 34. albümde ona sıra gelecek ama Çizgi Düşler, 2021 'in ikinci yarısı bitmeden basma düşüncesinde olur mu emin değilim. Ondan sonraki 35. albümde de Claudio Villa 'nın uzun bir aradan sonra kapak çizimlerinden vakit bulup da çizdiği bir macera ve ilk dev albüm çalışması gelecek. Onu da iple çekiyorum ama şu anki gidişatta onu da 2022 'den önce göreceğimizi sanmıyorum ne yazık ki.
-DİKKAT SPOİLER İÇERİR-
Teks Özel Sayı 33 "Finnegan'ın Rangerleri"
Senaryosunu Mauro Boselli'nin yazdığı; çizimlerini Mario Rossi'nin yaptığı bu macerayı ilgiyle okudum. Kitabın başında Teksas Rangerleri hakkında ayrıntılı bilgiler veriliyor .Kahramanlarımız Teks, Carson, Kit ve Tiger Jack yanılmıyorsam hepsi Teksas Rangeri. Teks ve Carson örgüt içerisinde ancak özel, gizli görevler üstleniyorlar. Macerada geçen Teksas Rangerleri Teks ve Carson'un tanıdığı, Meksika sınırında görev yapan özel birliğe mensup rangerler. Liderleri de Yüzbaşı Jed Finnegan.
Macerada isimleri geçen karakterleri de toparlayayım. Brooks, Doyle, Gutierrez, Ryan adlı rangerler Finnegan'ın adamlarından. Caine, Gus ve Rocky başka bir ranger ekibi. Torres ve Robledo bölgede faaliyet gösteren Comanherolardan. Milton Faver Fort Cibolo çiftliğinin sahibi. Ramirez, Milton'un Meksikalı kayınbiraderi. Taganas, Kangas Finnegan'ın Lipan Apaçi rehberleri.
Macera 3 Quahadi Komançisin ta Teksas'dan Arizona'daki Navajo rezervlerine gelişleri ile başlar. İlginç, aynı anda da inanılmaz bir iddialarını dillendirirler: Bir Komançi köyünün tüm halkı Teksas Rangerleri tarafından katledilmiştir. Teks, bu konuyu araştıracağına söz verir. Ama Teksas'da adeta dokunulmaz olan bu örgütü açıkça suçlamak hiç de akıllca değildir. Üstelik bölgede Robledo'nun liderliğinde Comancherolar da aktiftirler. Kit Willer Ranger örgütüne sızar. Amacı bu tatsız olay hakkında bilgi toplamaktır. Hatta Kit amcası ile bir kayıkçı kavgası çıkararak, Finnegan'ın ekibine katılır. Sözde babasının vesayetinden kurtularak bağımsız hareket etmektedir.
Teks ile Tiger Robledo'nun peşine düşerler. Yollarının üzerinde Teks'in baba dostu Milton Faver'in çiftliği vardır. Ondan da destek sözü alırlar. Yine civarda birkaç Comenhero'ya rastlarlar. Sağ kalan Torres, Robledo hakkında bilgi verir. Finnegan ve ekibi de Robledo'nun peşindedir. Onları da Carson ve ranger Caine ekibi vardır. Robledo'ya ilk ulaşan Teks ve Tiger olur. Finnegan ve ekibi Torres'in sığındığı bir çiftliğin halkını tümden katleder. Finnegan geçmişten gelen büyük bir nefret ile hem Komançilere; hem de Meksikalılara düşmandır.
Maceranın nefes kesen bir finali var. Teks, Tiger ve Robledo rangerler tarafından kuşatılırlar. Milton ve Kit Carson imdada yetişler. Çatışmada çok ranger ölür. Kaçmaya çalışan Finnegan ise Teks tarafından öldürülür. Rangerlerin bu kanlı hesaplaşmasına, fanatik bir adamın peşinden giden ranger ekibine ben ilk kez tanık oldum. Onurlu, cesur, pervasız, gözünü budaktan sakınmayan bu adamlar nasıl bir çılgınlıkla katliamlar yapıyorlar, kan döküyorlar? Zaten bu toprakların eski sahipleri Komançiler ve Meksikalılar Teksas'da tamamen etkisiz hale getirilmişler. Barış antlaşması yapılmış, geçmişin dehşetli olayları çok geride kalmış. Hala daha eski kabuk bağlamış yaraları kaşıyıp, kriz yaratan kişiler-ranger bile olsalar-Teks Willer adaleti ile kaçınılmaz olarak yüzleşiyorlar...
Alıntı yapılan: KenParker - 24 Eylül, 2020, 21:33:39
Ana karakterler dışındaki önemli önemsiz her kişinin çizimi ete kemiğe bürünmüş farklı bir insan suretinde...
... :)
(https://live.staticflickr.com/65535/50400563237_9b1c835eca_o.jpg)
Çizerin James Coburn'den esinlendiği kesin...
Alıntı yapılan: Gabby - 29 Eylül, 2020, 14:24:53
... :)
(https://live.staticflickr.com/65535/50400563237_9b1c835eca_o.jpg)
Tuh bi tek ben farkettim sanıyordum :))))
Ben bu sayıyı başarılı bulmadım Çizimlere içim ısınmadı karanlık geldi bana Dampyr e daha yakışan bir çizim stili bence Senaryoya gelirsek standart Tex senaryasu başı sonu belli tamam Tex seviyoruz herşeyiyle kabuluz ama ben o kadar macera arasında birkez de ters köşeye yatayım istiyorum
Teks ölsün mü yani abi...?
Şaka bir yana hikayeyi daha okumadım... Ve Boselli'nin gerçekten derinlikli, yan karakterleri ile hikayeyi yoğuran ve sizi atmosferin içine sokan hikayeleri yanında Teks kalıpları içinde sıradan öyküleri olduğunuda kabul etmek lazım...
Ama Majo'nun çizgilerinin kuşa çevrilmiş ebatına rağmen bir albenisi var... Bu serininde zamanında başlama nedeni Teks'in klasik çizerleri haricinde daha farklı çizerlerle Teks'i okuyucusu ile buluşturmak olduğunu da kabul etmek lazım... Bu bağlamda Majo'nun çizimlerine bayıldım diyebilirim...
Ebat konusunu tekrar açmayacağım... O hakkımı gelecek olan Villa albümüne saklıyorum... ;)
Bende çizimleri beğenmedim karikatür gibi. Senaryado gereksiz uzamış konu dağılıyor.
(https://live.staticflickr.com/65535/50624153463_ffe0993ea9_o.jpg)
(https://live.staticflickr.com/65535/50624153333_7e363a6e32_o.jpg)
(https://live.staticflickr.com/65535/50625001912_dd0bfe8945_o.jpg)
(https://live.staticflickr.com/65535/50624899321_4d9b66c971_o.jpg)
Tex Özel Albüm 32 (mini dev albüm 8) "Muhteşem Kanun Kaçağı" 'nı bitirdim. Dolu dolu ve adı gibi muhteşem bir hikâyeydi. Bir önceki okumam olan Maxi serisindeki "Nueces Vadisi" 'nin üzerine hem kalite olarak, hem de zaman dizini olarak harika gitti. Tex 'in gençlik maceraları tadından yenmiyor. Diğer yandan, yine bir "dev albüm"de vaktiyle alınan boyut küçültme kararının olumsuz etkilerini yaşadım her seferinde olduğu gibi. Bilhassa girişteki yazıları ve röportajı okumak işkence oldu. Çizgi roman sayfalarındaki o nadide işçiliği bir ölçek daha büyük görmekten de bir kez daha mahrum kalmış oldum. Sırf büyük boy diye satılmıyor algısına sebep olan okurlara ve bundan ötürü de Lâl ile eş zamanlı boyut küçülten Çizgi Düşler 'e yeniden selâm edeyim madem.
Alıntı yapılan: ferzan - 12 Aralık, 2020, 12:29:37
Sırf büyük boy diye satılmıyor algısına sebep olan okurlara ve bundan ötürü de Lâl ile eş zamanlı boyut küçülten Çizgi Düşler 'e yeniden selâm edeyim madem.
Bu, "büyük boy diye almayanlardan", daha önce birkaç kere bahsedilmişti, hatta sanırım o kişilerden biri olduğunu söyleyenler de olmuştu. Bu durumda birilerinin olduğu muhakkak ama, sanırım genelde durum tam tersi? Yani sırf dev albüm diye alanların olduğuna da eminim ben, onlardan biriyim. Evimdeki sayılı nathan, zagor sayıları hep dev albümler. Tex, zagor'un dev albümleriyle aynı zamanlarda çıkan pek çok aylık sayıları halen piyasada bulunurken dev albümler bulunmuyor.
Fumettiler gibi, ofjinal boyutları küçültülüp basılan frankofon ve comicslerin deü normal boyutların da basılmasını her zaman tercih ederim.
Sadece son günlerde değil, son yıllarda okuduklarım arasında en iyilerden biriydi. Tex 'e başyazar olup Nizzi 'nin tahtını devraldıktan sonra bakalım Boselli ne zaman otomatiğe bağlayıp kendinden soğutacak diye düşünürken gene yaptı yapacağını, gene hayal kırıklığına uğratmadı. Gene harika karakter twistleri, gene derinlikli işlenen detaylar ve gene başarıyla kurgulanmış çok yönlü, film tadında bir macera.
Kit Willer 'ı ilk kez böylesine erkekliğinden istifade eder görüyoruz bu macerada. Eskiden olduğu gibi babasının yancısı yumuşak yüzlü Tommiks 'ten az daha olgun bir Kit değil, genç yaşının misliyle tecrübe edinmiş sert ve erkeksi bir yerli-beyaz melezi görüyoruz tam da olması gerektiği gibi. Bazı sahnelerde Tex 'ten rol çaldığı gibi Tex, Carson ve Tiger 'ın hikayeye hemen hemen eşit dağılımı ve bu dağılımın bir alt katmanında iyi ya da kötü yan karakterlerin de çok yerli yerinde dağılımı göze çarpıyor. Salt iyiler, salt kötüler yok gene. Haklı sebeplerle haksız hareket eden ve hakka girenler var, aklı başına gelenler var, aklı başından gidenler var, boğazına kadar pisliğe bulandığı halde kendince bir ahlak ve şeref anlayışı olanlar da var. Komançiler, Komançerolar, Meksikalılar var ama yılanın başı bu kez Tex 'in kendi ininde, yani çok sevdiği ve hayatını adadığı ranger teşkilatının kalbinde yer alıyor. Sapla saman karışıyor, at ile it izi birbirine giriyor ve en nihayetinde dehşet güzel bir okuma ortaya çıkıyor.
Çizer Majo 'yla da Dampyr ile tanışmış ve daha ilk sayfalardan itibaren çok sevmiştim. Onun çizdiği her Dampyr sayısında doğrulup kendime gelirdim. Tex 'e o kadar yakışmış, o kadar iyi gitmiş ki eminim ileride onu da aylık seriye dahil edeceklerdir. Zaten renkli seride sadece çizerliğini değil, yazarlığını da üstlendiği bir kısa hikayesi bile varmış. Majo imzalı Tex sayfaları bal olup damladı. Tadı damağımda kaldı.
Not: Bu başlık ayrı açılmış ama aslında 25. ciltten sonrasının aşağıda paylaşacağım başlıkta topluca yer alması gerekiyor. Bu başlık tek başına ayrıksı durmuş ve dikkat edilmeden açılmış. Bundan sonrakilerde dikkat edilirse başlık düzeni adına iyi olacaktır diye düşünüyorum.
http://altinmadalyon.com/altin/dev-albumler-serisi/teks-ozel-seri-dev-albumler-25-cilt-sonrasi-cizgi-dusler/
Ben beceremediğim için uygun bir vakitte bu başlığın aşağıdaki başlığa tarih eklenmesini rica ediyorum. Birleştirdikten sonra gün ve tarih sıralarını birbiriyle uyumlu yapamam diye cesaret edemedim.
Çizgi düşlerin yayınladığı bu seriden sadece ilk albümü okumuştum... Ebat nedeni ile diğerlerine hiç elim gitmiyordu açıkçası... Ferzan'ın bu kadar övgü dolu yazısından sonra Aradaki 7 sayıyı atlayıp Finnegan'ın Rangerleri 9. Sayıyı bu kısıtlama gününde okuyayım dedim... Normal sırasını beklesem en az 5 yılı vardı...
Yazdığım yazı konuyu anlatmamakla birlikte genel SPOİLER içerebilir...
Geçenlerde Boselli hakkında; Boselli'de standart anlatım tarzlarına ve diyaloglara geçti gibi bir yorumda bulunmuştum... Aylık seride gerçekten belki öyle... Ama Finnegan'ın Rancerleri'nde bölüm bölüm okuduğumuz farklı hikayelerin finalde ne hikmetse sanki birleşmesine tanık olduk... Final konusuna sonra tekrar geleceğim...
Bu hikayede Boselli standart diyaloglar arasına öyle diyaloglar sokmuş ki okurken keyif aldığımı itiraf ediyorum... Hikayenin giriş ve girişten sonra ki gelişme bölümleri ve olaylar sanki birbirinden bağımsızmış gibi bölüm bölüm anlatılması sıkılmanızı engellemenin yanında hikayeden kopmamanızı da sağlıyor...
Kit Willer'ın bu derece hikayenin içinde olduğu ve babasından rol çalarak sert erkeği oynadığı maceralar sanırım çok fazla değil ama bir tanesi hemen aklıma geldi... Gene bu serinin 13. Albümü Colarado'da Kan... O da klasik bir hikayeydi ama Milazzo'nun çizimleri ile gözümde adeta ebatı gibi büyük bir sayıdır...
Kit Willer ne kadar sert erkek olsa ve her ne kadar Teks'in velihatı olsa da, en az Teks kadar becerikli ve zeki olduğu yazılsa da bu hikayede birkaç nokta da Görünen Carson'un Kit Willer'ı gölge gibi izlemesi ve gerektiğinde ortaya çıkıp durumu kurtarması Teks'in ne olursa olsun Carson'a oğlundan daha çok güvendiği ve canını, canından bir parçayı ona emanet ettiği vurgusunu es geçmemek lazım...
Bir önce ki paragrafta Çizim demişken; bu albümün çizeri Majo'ya gelirsek çizerleri hikayeye bağlı olarak özellikle seçiyorlar sanırım... Örnek vermek gerekirse toprağı bol olsun bu hikayeyi Ortiz çizseydi bu kadar albenili olmazdı gibi geliyor... Özellikle Majo'nun hikaye ve sahne geçişlerinde kullandığı renk farklılıkları keyif verdi... Hele hele gece ve karanlık planlar... Adama boşuna gecelerin efendileri'nin olduğu Dampyr'i çizdirmiyorlar... Oradan da Boselli ile çalışmaya zaten alışık...
Uzatmadan final için bir şey yazmak icap ederse bir çok noktadan farklı ilerleyen kurguda herkes'in tek bir noktada buluşup Teks'in kucağına düşmesi çok iyi bağlanmış... Ama final her zaman ki gibi hızlı olmuş...
Hikayede biraz yadırgadığım en azılı kötü adamların onurlu ve gururlu gösterilmesi oldu sanırım... Teks'de sıkça başvurulan bir yöntem ama bu hikaye bağlı olarak kullanılmasaydı biraz daha destansı olabilirdi... Magico Vento'da bu tip sahnelere asla rastlamayız... Kötü her zaman kötüdür...
Ayrıca bazı hikayeler devam hikayesini hak eder... Finalde baş kötümüzün ölmesi yerine kaçması sanki daha iyi olabilirdi... Hiç kimse Teks'e denk değildir ama Finnegan'da Teks gibi ranger olması ve en az onun kadar tecrübeli olması ve en zor durumlardan kurtulacak kadar becerikli olmasını beklerdim...
Tiger ve Teks'in finalde İki kurşunları kaldıktan sonra Teks'in sonda ki "hala tek kurşunum kaldı" enstantenesi ayrıca güzeldi... Teks tedbirli adamdır...
Son olarak Hikaye, Kit Willer ve Carson'un bardaki o diyaloğu ile başlasaydı bence efsane bir bölüm olurdu... Giriş kısmı daha sonra flashbackler ile verilseydi okuyucuya başta bir gerilim ve bilinmezlik verilebilirdi diye düşünmeden edemedim...
Her şeye rağmen Boselli ve Majo ikilisi hikayesiyle olsun çizimleriyle olsun gerçekten güzel işe imza atmışlar... Kendilerine ayrılan 240 sayfada dolu dolu bir hikaye anlatmışlar...
Küçük boyutlu büyük teksi hiç almadım ama Ferzan,Caretta ve Bahadır öyle bir itkiledilerki almazsam meraktan çatlayacak raddeye geldim.
TRT 2 "Western Kuşağı"nda Doc Holliday'in de yer aldığı "Gunfight at O.K.Corral"adlı filmi az önce izledim. Daha önce de yayınlanmıştı.
Burt Lancaster ve Kirk Douglas'ın da rol aldığı bu film Ekim 1881'de Tombstone Arizona'de geçen gerçek bir olayı anlatır.
Teks Özel Albüm Serisi'nin 34.sayısı da "Doc". Yani Doc John Holliday'in öyküsü. Ayrıntılar bu başlığın önceki sayfasında var.
Çizgi Düşler Yayınevi de bu seride 33.sayıyı yayınladı. 34.sayı olan Doc'un 2021 yılı programında yayınlanması umuduyla...
Tex özel 34 beklenmektedir.
Gözlerim fena halde Laura Zuccheri zerafeti görmek istiyor.
(https://live.staticflickr.com/65535/51770334997_765ef59ee9_c.jpg)
Sıkıntı sadece bizim kitaplıklarda değil belli ki... Okuyan, arşivleyen, biriktiren, herkesin kitaplığı istifleme dolu...
Ama kabul etmek lazım, düzensizlikte de düzen vardır...
Bebeklerin üstüne ağır yük binmiş... :o
Hafta içi full mesai yardım tırları organizayonlarında çalıştıktan sonra haftasonu az da olsa gündemden uzaklaşayım, kendime geleyim diye Lal in bismillah dediği Tex Özel Albüm Doc u okudum.
Nereden başlasam bilemiyorum, fiziksel ve mental olarak yorgunluk kafamdakileri düzenli şekilde satırlara dökmemi zorlaştırıyor.
Lal den başlayalım.
Düzgün bir baskı, önyazılar vs kesilmemiş, kitabın kendisinden daha güzel girizgahı var.
Albümün küçük boyutta basılması ticari bir tercih, yazık olmuş hatta cinayet olmuş.
İlk kadın Tex çizeri olan Laura Zuccheri nefis bir iş çıkartmış.
Her paneli nakış nakış işlemiş.
Yukarıda dediğim gibi bizde küçük boy basılınca görsel şölen yalan olmuş.
Dev albüm için özel seçilen çizerler işlerinin hakkını vermek için her panele evlat gibi özenirken, bu detayların boyut tercihiyle yok olması içimi sızlattı.
Geldik zurnanın zırt dediği yere. Bundan sonrası bayağı subjektiftir ve abartı sanatı içerir.
Mauro Boselli
Hacı ne yaptın sen.
Bu nasıl hikaye, bu nasıl kurgu. Biz seni böyle bilmezdik.
Vahşi batının en efsane karakterlerinden birini Tex hikayesine dahil ediyorsun ama adam fon malzemesi olmaktan öte değil.
Vasat bir Tex hikayesi yazıp, Doc u fonda meczup gibi işlemek neyin kafası.
Doc Holliday gibi bir efsane de Tex den rol çalamayacak mı?
Bu nasıl bir megalomanlık.
Peki ya baş kötü (antagonist yazınca daha havalı sanki )
Abi bu adamın motivasyonu nedir, olayı nedir, bu nasıl saçma bir finaldir.
Tüm hikayeyi son sayfalara kadar antagonisti açıklamayıp gizem unsuru üzerinden sürdürmeye çalışmışsın.
Olmamış ki ne olmamış.
İtalyancada "dağ fare doğurdu" diye bir deyim var mı bilmiyorum ama aynen öyle olmuş.
JJ Abrams finali, Lost finali yapmışsın.
Finale kadarki akış da akla zarar.
Hele ki Tex in sıklıkla rakibinin aklını okurcasına yaptığı karşı planlar işi burada öylesine abartılmış ki yapaylık sizi hikayeden çıkartıyor, ne okuyorum lan ben dedirtiyor.
Hikayede tüm karakterler yapay duruyor, yansıtılan, ya da yansıtılmaya çalışılan karakterlerine aykırı davranış mekanikleri ile hareket ediyorlar.
Neyse, Boselli üzerinden daha çok gömerim ben bunu da, Zuccheri hatırına alınır bu kitap.
Ama şahin gözleriniz yoksa, çizimler ufak boyutlu baskıya kurban gittiği için alınmayabilir de.
Bilemedim şimdi.
Hepimize tekrardan geçmiş olsun.
O kadar kotu ha. Ben okumadim henuz. Gelecek sayidaki Villa cizimleri de gume gidecek.
İşin içinde Doc ve Earp olunca filmlerini izleme isteği geldi bende bir liste oluşturdum;
*Tombstone (1993)
*Wyatt Earp (1994)
*Gunfight at the O.K. Corral (1957)
*My Darling Clementine (1946)
Bunlar harici Doc ve Earp ile alakalı film/dizi varsa tavsiyelere açığım
Dün akşam itibariyle Lal kitap, Tex özel No 1 sayıyı, bir Western filmi izliyormuşcasina; gayet titizlikle inceleyip okudum. Okumaya macerayı derinlemesine analiz etmek için, editoryal yazıları, vahşi batı tarihini ve birebir 1881 yılında yaşanan whayt earp, kardeşleri ve Doc holiday'in birlikte, Clayton çetesiyle tomstown kasabasında, O k corroll adı verilen tahta perde arkasındaki meydandaki çatışmalarını ve 30 sn.suren çatışma sonucu Clayton çetesinin üç ölü vererek sonlanmasıni bir kez daha okudum. Forumda bu çatışma ile ilgili yazıları bir kez daha inceledim. Lal kitap'in baskı kalitesi, daha önce bu seriyi yayınlayan çizgi düşler'in kaba görünümlü ve gözü yoran karanlık baskısıyla kıyaslandığında, aydınlık ve gözü yormayan, editoryal yazıları keyifle okunmakta, Lal kitap bir teşekkürü daha hak etmektedir. Kitapla ilgili naçizane önerim, Tex tutkunu olsun olmasın bütün Fumetti severlerin ( Laura Zucheri' nin, Tex çizen ilk kadın çizer olması, maceranın vahşi batı tarihinin efsanevi bir sayfası olması, çizgilerin aydınlık ve temiz olması nedenleriyle) kitaplıklarında bulunması gerektiğine inanıyorum.
Hikayeyi çok beğendim editoryal yazılar olsun sayfaların aydınlık olması olsun lal kitap bu işi biliyor