Altın Madalyon

Merhaba öncelikle bu konuyu açmaktaki maksadım kimseyi karalamak veya emeğine saygısızlık etmek değil, Suat Yalaz gibi Türk çizgi roman tarihinin en önemli ve en üretken aktörünün çalışmalarını takdir etmemek te elde değil ama bir süredir kafama takılan bu konuyu tartışmaya açmak istiyorum.
*************
Öncelikle İntihal TDK daki tanımıyla aşırma,bir kişinin eserinde başka kişilerin ifade, buluş veya düşüncelerini kaynak göstermeksizin kendisine aitmiş gibi kullanması demekmiş. Son yıllarda bu konu birçok kez akademik tezlerde gündeme geldi ama acaba bu durum çizgi romanımızda da söz konusumu?
İlginç olan ise yazar Okay Gönensin'in Suat Yalaz'ın yayınladığı Karaoğlanı, Fransada yayınlanan Timur'dan intihal yaptığı yönündeki iddiası. Suat Yalaz bir TV kanalında buna değinmiş ve şiddetle reddetmişti. Bu konuda karşılaştırma yapmadan bir şeyler söylemek zor, açıkçası Timur adlı kitap ile ilgili bir şey bulamadım ama daha önce "serüvendergisi.blogspot.com"
adresinde yayınlanmış ve şimşek süvari(Blueberry) kareleri ile Karaoğlan kareleri arasındaki benzerliklerin karşılaştırılması ilgimi çekmişti. aşağıda kareleri yayınlıyorum. Siz ne dersiniz?

(https://farm1.staticflickr.com/942/41537930252_346ca8bb58_c.jpg)

(https://farm1.staticflickr.com/801/41578593411_65d1df1ee2_c.jpg)

(https://farm1.staticflickr.com/825/40867521834_26117861ee_c.jpg)

(https://farm1.staticflickr.com/783/41537929402_7ae123073e_c.jpg)

 ??? kafam karıştı, ne diyeceğimi bilemedim vallahi. üretim tarihlerine bakarsak kim kimden intihallemiş öğreniriz sanırım. şahsen suat yalaz üstada konduramıyorum böyle birşeyi...

Gerçekten çok ilginç.

Özellikle kuyuya hapsetme olayında bir benzerlik olmadığı ortada, kesinlikle biri birinden intihallemiş.

  karıncalara yem vermeyi de unutmayalım

    Suat Yalaz ustanın erken dönem işlerinde,yani Fransa'ya gitmeden önceki çalışmalarında Prince Vaillant'tan esinlenilmiş bazı kompozisyonları ilk Kaan ve Karaoğlan öykülerinde kullanmıştır...Bunu kendisi de Lal'in bastığı son Karaoğlan serisindeki Biz Bize sohbet sayfalarında da dile getirerek,bir nevi ustası kabul ettiği Hal Foster'ı anmıştır...Fransa'ya gittikten sonra ise Jean Giraud'un çizgilerinden epey etkilenmiş(tıpkı Giraud'un bir zamanlar ustası Jije'den aşırı derecede etkilendiği gibi),hatta bir iş görüşmesi için Blueberry'nin yazarı Charlier ile bir araya geldiğinde Fransızlar için çizdiği western serisi Sony Ringo'da ki Blueberry araklamalarını (kendi tabiriyle) da esprili bir dille sözkonusu sohbet sayfalarında anlatmıştır...Yine ilk Karaoğlan çalışmalarında Burn Hogarth'ın Tarzan'ından da esinlenmeler vardır ve buna benzer pek çok ayrıntıyı da Levent Cantek'in ''Erotik ve Milliyetçi Bir İkon:Karaoğlan'' adlı kitabında görmemiz mümkündür...Hatta 80li yıllarda Güneş'e hazırladığı Semerkand Casusu'nun kapak kompozisyonu da Frank Frazetta'dandır (Death Dealer simli tablo) ve aynı yıllarda yaptığı,gazetelerde kalmış bir takım çalışmalarda(sanıyorum ki Sabah'ta yayınlanan Peygamberler Tarihi isimli çalışmada) Gustave Dore'un bazı resim kompozisyonlarını alarak,bu kez yanına Gustave Dore'un da imzasını eklemek suretiyle yayımlamıştır...Yine de mevcut çalışmalarının yüzde 20sini teşkil edebilecek bu esinlenme örnekleri,kalan yüzde 80i hiçbir zaman gölgede bırakmamıştır...En nihayetinde seriyal üretimde bulunan yerli ve yabancı eski sanatçılarda epey sık rastlanan bir durumdur bu,hatta gelenek bile olmuştur:)

    Misal,benim merak ettiğim başka bir örnek de söz konusudur...Yalnızca bir defaya mahsus olarak,Suat Yalaz ve rahmetli Sezgin Burak'ın da pişti oldukları bir panel söz konusudur...Kaldı ki hep merak etmişimdir,aynı dönemde ortalığı kasıp kavuran 2 öncül Türk çizgiromanı ve üreticileri,hiç birbirilerini yan gözle kesmişlermidir acaba diye:)..Meraklıları için hatırımda kaldığı kadarıyla macera ve bölüm ismi verebilirim...Şu an elimde olmadığı için ne yazık ki görselini paylaşamayacağım...Yanlış hatırlamıyorsam eğer,Karaoğlan'ın,Kara Panter ve devamı olan Alamut Kalesi maceralarında,ana öykünün sonuna doğru bir ovada toplanan istilacı Moğol ordusunun resmedildiği ve sayfanın yarısına hakim olan kalabalık bir panel vardır...Aynı panel,Tarkan'ın Margus Kalesi adlı macerasının başlarında,Atilla'nın at üzerinde karşıladığı Romalı elçilere gözdağı vermek için ovada toplanmış olan Hun ordusunun resmedilişinde kullanılmıştır...Epey incelememe rağmen,üslupları farklı 2 büyük çizerimizin kullanmış oldukları aynı paneli kendi tarzlarıyla mükemmel olarak resmettiklerinden öte bir çıkarım yapamadım...Yani Sezgin Burak mı Karaoğlan'dan aldı,yoksa Suat Yalaz mı Tarkan'dan aldı asla tahmin edemem çünkü her ikisi de çok özgün duruyor...Bundan başka da bu iki değerli sanatçının birbirileriyle pişti oldukları başka da bir örnek görmedim...

    Yabancılara gelirsek,uzun zaman önce bir abimin gösterdiği Kızılmaske ile başka bir çizgiroman arasındaki panel ortaklığı haricinde,somut olarak tarafımdan keşfedilmiş bir Fumetti örneği de vardır...70li yıllarda,Milazzo ustanın çiziği Ken Parker'ın Lily ve Avcı isimli ünlü öyküsünde,epey stil ve dinamik çizilmiş saldıran bir kurt figürü ve saldırmadan önce bekleşen sürüden alınmış bir paneli de yine bizde de yayınlanmış olan Lal Zagor sayı 13 ya da 14'te,Dağda Korku adıyla başlayıp Golgotha adı ile biten macerada çizer Roberto D'arcangelo tarafından kullanılmıştır...Yine sözkonusu paneli,bizden Ömer Muz da 90larda Türkiye Çocuk'a hazırladığı Kurdun İntikamı adlı eserinde kullanmıştır...

    Aslına bakarsak,ülkemizde bir dönem yayınlanan çizgiromanlarda yoğun bir esinlenme rüzgarı hakimdir...Buna hiç bulaşmamış olan Ersin Burak,Sezgin Burak,Şahap Ayhan gibi ustaların yanısıra,buna ucundan kıyısından usturuplu olarak bulaşmış Suat Yalaz'ı da görmezden gelirsek;belki sizin için hayal kırıklığı olacak ama Türk Çizgiromanı geleneğimizde epey bir esinlenme,hatta aşırma durumu mevcuttur...Fikret Kol'un 80lerde Hürriyet için hazırladığı Alpago'ların pek çok paneli Conan'dan hareketle çizilmiştir...Yerli çizerlerimizin yerli ve yabancı çizerlerden aldıkları hareket ve kompozisyonlar saymakla bitmez...Yine de bunun sadece bizde değil,dışarıda da epey yapıldığını ve bir zamanlar neredeyse bir gelenek halini almış olduğunu belirtmek isterim...

    Son olarak yeniden Suat Yalaz'a dönecek olursak,çizgi olarak etkilenip kendi tarzını pekiştirdiği Giraud haricinde başka bir sanatçıdan daha etkilenmiştir ve bunu da gururla dile getirir yazılarında...Hugo Pratt'tır bu sanatçı...Gazete sayfalarında kalmış da olsa bugün biryerlerde binlerce sayfalık bir Son Osmanlı - Yandım Ali külliyatı varsa eğer,buna sebep Corto Maltese'dir...Ama Karaoğlan'dakinin aksine,ne konu ne de çizgi olarak hiçbir esinlenme yoktur,zaten görünüş itibariyle tamamen farklı kulvarlarda eserlerdir ama Yalaz ustanın içindeki yakın tarihimiz kıvılcımını ateşlemeye yetmiştir...Başlangıç dönemleri ve aralarda çok sıkışmış olduğu yoğun zamanları haricinde Suat Yalaz,hazırlamış olduğu çizgiromanlarında tüm düzenleme ve kompozisyonlarını kendisi yapmış,dünya standartlarında bir sanatçımızdır...Başlığın açılma sebebinin karalama olmadığını ve tertemiz bir merakla açıldığını iyi biliyorum...Benim de Suat Yalaz'ı ve diğer sanatçıları savunmak gibi bir derdim asla yok...Zaten ne onların ne de benim umurumda olmayacak bir durum...Yalnızca bilgilendirmek ve edinmiş olduğum duyumları da paylaşmak adına yaptım bu uzun açıklamayı...

Saygı ve selamlarımla :)

Benim bildiğim Sn.Suat YALAZ bazı maceraları gölge çizerlere çizdirmiştir. Kanlı Sultan macerasının yayınlandığı o seride (Güneş gazetesi) bir mektuba cevapta böyle yazmıştı.
Bu sayfalardaki çizgileri Bozkaşi hariç Suat YALAZ'ın çizgilerine benzetemedim.

    Ah..Hayalet çizer olayı tamamen aklımdan çıkmış benim...Bir de öyle bir durum var değil mi? :)
Üstelik Abdullah Turan'dan tutun da Ragıp Derin'e varıncaya kadar...Benim de kafam allak bullak oldu şimdi ??? :-\ ;D

İntihal'e bi örnek de ben vereyim.Ferri'nin çizdiği,Zagor'un, Klasik maceralarda ilk yayınlananlardan birinde, kamçılı adamla kavga sahnesi var.Bu sahne aynen EsseGesse Teksas'ın ilk maceralarından ÇeLik Blek'in kamçılı bir düşmanla yaptığı kavgadan alınma.Sahneler birbir aynı.

Ben bunlara esinlenme diyemem.

Birebir taklit edilmiş sahneler.

Esinlenme yapıyorsan, biraz değişiklik falan da yaparsın.

Burada orijinali alınmış ve bakarak çizilmiş.

Kim yaparsa yapsın hoş değil.

Ferzan özellikle yapmış olduğun detaylı açıklamalar ile konuya katkından dolayı teşekkür ederim, ancak yukarıdaki resimlerde esinlenmenin biraz daha ötesi var gibi, burada Hasan'ın da dediği gibi resmen bakarak çizilmiş, özellikle kuyu sahneleri neredeyse birebir aynı, yine benzer şekilde bozkaşi macerasından alınan karelere bakacak olursak Karaoğlan'la alttaki yerlinin attan iniş sahnelerindeki çizimler neredeyse birebir aynı. Yerde yatan adamın yatış şekli parmaklarının duruşuna kadar aynı. Son resimdeki karıca sahnelerindeki olağanüstü benzerlikte esinlenmeden çok taklidi andırıyor. Tabi ki bunlar büyük üstadın yaptığı işleri gölgelemez ama hoş da değil.

Bu yazdıklarınızı okuyunca aklıma 25-30 yıl önce gece gündüz uğraştığım cizgiroman çalışmam geldi. Yazdığım senaryoya uygun resimler arardım Zagor, Atlantis(Martin Mystere), Mister No, Kızılmaske, Mandrake ve Conan'da. 5-6 sayfa çizmiştim tamamı alıntı karelerden oluşan çizgiromanımı. Önce kurşun kalemle çizer sonra da üstünden dolma kalemle geçerdim. Nerden bileceğim rapidoyu falan. O günlerden elimde kalan bir çalışmam yok ne yazık ki.

Çizgiroman ressamlarının başkalarının resimlerini, benim yaptığım gibi kendi yetersizliklerinden dolayı taklit etmeleri o kadar da önemli değil bence. Yani ressam bir sahneyi kafasında tasarlayıp çizime başladığında "ya olmuyor, kafamdakini kağıda dökemiyorum" deyip bir arayışa girerde daha önce "falanca kitapta şöyle bir resim vardı onu bu sahneye koysam harika olur" deyip uygulasa bence fena değil iyi olur. Ha bu tarz çalışmak usta bir ressama yakışmaz diyebilirsiniz. Ama sanatçının bir tıkanma noktası olabilir. Ve o noktada böyle bir "nane" yemesi o çizgiromanın kalitesini düşürmez.

Ne intihaldir, ne esinlenmedir, ne kopyadır, net sınırları çizlebilmiş konular değil bana kalırsa...

Hatırlarsanız kapaklarda son trend deyip şu resimleri koymuştum :

(http://img339.imageshack.us/img339/1961/bombqueen.jpg)

(http://img683.imageshack.us/img683/7299/losersm.jpg)

(http://img151.imageshack.us/img151/3859/boys50.jpg)

ve daha sonra buna kapaklara gönderme gibi yumuşacık bir isimlendirme verildiğini öğrenmiştim...

Bana sorarsanız bunları intihal şeklinde nitelendirmeyelim de 'Giraud'ya Gönderme' :) diyelim...

   Sevgili Özgür, senin gösterdiğin kapaklarda insanlar yerdeki bir kameraya bakıyorlar ama değişik pozlar vermekteler, Eyyüp beyin örneklerinde birebir benzeme var. Bence senin örneklemen farklı

Sevgili Umar, müzakere becerileri eğitimi aldım da kimseyi kırmadan, ne şiş yansın ne kebap tarzı uzlaşma yolunda egzersiz yapıyorum :)

Ama yine de bence çok farklı değiller... Bu üçüne bakıp (ki ilki Losers olmalı) etkilenme - intihal - kopya yok diyemeyiz...

Özgür Bomb Quenn kapağını yüklemek için hiçbir fırsatı kaçırmıyorsun.  :)

Alıntı yapılan: hanac - 24 Ocak, 2011, 22:29:10
Özgür Bomb Quenn kapağını yüklemek için hiçbir fırsatı kaçırmıyorsun.  :)

Gerçekten de Özgür'ün Bomb Queen kapağı ile arasında duygusal bir ilişki var gibi  ;D  ;D  ;D

Sevgili Hasan, dikkaT edersen bu sefer en başa koydum :) Yakında avatarım olacak gibi :)

Konu başlığındaki görünmeyen resimleri tekrar yükledim.

[IMG]http://imageshack.us/a/img16/1866/yldrm10cq.jpg[/img] [IMG]http://imageshack.us/a/img856/5866/1g59pc.jpg[/img]

???

Adamlara bak sen, Yıldırım Kemal'in kapağından esinlenmişler.  :)

İyi yakalamışsın Abbas.

Suat Yalaz usta bir tarihte çıkan Karaoğlan fasiküllerinde Özel Ulak sayfasında yahut Biz Bize sayfasında masasına gelen--nasıl geldiyse(!)--yabancı bir çizgiromanı çok beğendiği için kesip biçip orasını burasını değiştirip bir Karaoğlan macerası ortaya çıkardığını kendisi bizzzat söylemiştir.
Yine Ferzan'ın söylediği pişti olan sayfalar benimde hatırımda hala... Hangisi güzeldi derseniz Sezgin Burak'ın çizfiği daha muhteşemdi :)
İntihal olayına gelince... Aşırıya gigilmediği sürece bu uygulamaya esinlenme demek daha doğru olur. İtalyan sanatçıların da bazen birbirlerinden esinlendiklerini, hatta Fransız sanatçılardan esinlendiklerini dahi görebiliriz. Acı gerçek şudur ki, bizim bir avuç çizgiromancımız, ürettikleri az sayıdaki sereüveni bile %100 özgünlükte üretememişlerdir. Bizde olay ekseriyet itibariyle esinlenme boyutunu aşmış, Levent Cantek'in deyişiyle "mesleki bir ilkesizlik" halini almıştır. Çok bariz örnekler verilebilir. Örnekler çoğaltılabilir. Hızır Bey'de Mister NO'nun bir karesinin kullanıldığını söylesem ne dersiniz? Bir çoğunuz belki de "yok artık!" tepkisi vereceksiniz. Ama öyle ustaca kotarılmış ki, o karede Mister NO'yu göremezsiniz. Ben buna esinlenme derim. Ama tutup Kaptan Swing'e sakal çizer de Mimar Sinan yaparsanız doğrudan arakçılık derim ben buna... İntihal gibi kibar kelimelerin ardına saklanmam...

[IMG]http://imageshack.us/a/img689/3415/phzagg.jpg[/img]

Biri fena esinlenmiş ama hangisi ;D

(http://sphotos-b.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash3/530570_209423972535139_988523834_n.jpg)

Bu nasıl peki.

Birisi fena kopya "pardon" etkilenmiş.

Alıntı yapılan: haysat - 02 Şubat, 2013, 20:48:50
(http://sphotos-b.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash3/530570_209423972535139_988523834_n.jpg)

Bu nasıl peki.

Birisi fena kopya "pardon" etkilenmiş.

Boğaz esintisi..  ;D

Moebius, çizgisiyle Red Kit-1                                                                         
(http://sphotos-c.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-prn1/253242_2097204023546_2348117_n.jpg)                                 

Moebius, çizgisiyle Red Kit-2


(http://sphotos-b.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/206082_2097206103598_3185491_n.jpg)


Morris'in çizgisiyle Blueberry-1

(http://sphotos-g.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/223735_2097977842891_3008735_n.jpg)


Morris'in çizgisiyle Blueberry-2

(http://sphotos-a.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/183924_2097978522908_1892640_n.jpg)

Bu sayfaları gördüğümde bende inanamadım ama gerçek.

Suat Yalaz ustaya laf edenin tez kellesi kesile...

Moebius ve Morris'inkiler pek intihal değil, daha çok saygı duruşu bence.
Ötekiler için aynı şey söylenemez.

bu tür kopyalamalar birbirinden etkileneşimmi yoksa tıkanmamı çözemedim... ??? ::) ;)

Alıntı yapılan: haysat - 02 Şubat, 2013, 21:50:14
Bu sayfaları gördüğümde bende inanamadım ama gerçek.

Suat Yalaz ustaya laf edenin tez kellesi kesile...

Alıntı yapılan: Gölge Adam - 02 Şubat, 2013, 22:51:07
bu tür kopyalamalar birbirinden etkileneşimmi yoksa tıkanmamı çözemedim... ??? ::) ;)

Abiler yapmayın etmeyin bunların intihalle,  tıkanmayla alakası var  :) Adamlar birbirlerinin eserlerini yorumlamışlar, çok güzel bir deneme olmuş paylaşım için teşekkürler.

Bir Aslan Sukur Klasigi :)


(http://img546.imageshack.us/img546/7157/screenshot20130203at952.png)

(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/228959_101198683316040_4668611_n.jpg)

Ustanın kapağı orjinalinden daha iyi !!!!

Resimler kaybolmuş.Yalnız konusu oldu burada ki bilgiler gerçekten güzelmiş.Yazanların eline sağlık.

Tarkan Kurt zamanında forumda yazarken faideli bir başlık açmış. Teşekkürler.

Alıntı yapılan: haysat - 02 Şubat, 2013, 21:50:14
Moebius, çizgisiyle Red Kit-1                                                                         
Moebius, çizgisiyle Red Kit-2

Morris'in çizgisiyle Blueberry-1
Morris'in çizgisiyle Blueberry-2

Bu sayfaları gördüğümde bende inanamadım ama gerçek.
Suat Yalaz ustaya laf edenin tez kellesi kesile...

Görseller uçmuş ama haysat'ın "bende inanamadım ama gerçek" dediği örnekler aşağıdakiler olmalı. Yıllar önce de bi' yerlerde muhabbeti olmuş, işin perde arkasını anlatmaya çalışmıştım pek ipleyen olmamıştı. :) Guglielmo Letteri de yine yıllar önce Arjantinli günlerden beri sağlam dostluk sürdürdüğü arkadaşı Hugo Pratt'ı anlamlı bir Corto-Tex güzellemesiyle onurlandırmıştı. Güzel işler bunlar... Ha, bu arada incelendiğinde görüleceği üzere işin Suat Yalaz ile alakası yoktur, kelle konusunda sakata gelmeyelim :D... Olayın giriş, gelişme ve sonucu aşağıdaki şekildedir.

Teşekkürler Gabby, şimdi olay anlaşıldı.  ;D

merhaba arkadaşlar karaoğlan lal kitap serisine başlıyacağım sizce nasılbir seridir. çizimleri açısından değişkenlik gösteriyormu.

    Bu seriden sadece seçme sayıları oku derim...57 sayıdan toplasan Karaoğlan 'ın hem görsel hem de yazınsal doygunlukta bir düzine macerasına yer verilmiştir herhalde...İlk sayılar harika başlamıştı, çünkü hiç kitap ve dergi olarak yayınlanmamış maceralarıyla başlamışlardı...Sonradan Karaoğlan 'ın erken dönemini de dahil ettiler ve serinin yarısından fazlası 1960'lı yılların henüz emekleme aşamasındaki Karaoğlan 'ları domine etti seriyi...Bazen Fransa 'da ufak boya çalışılmış az panelli ve üzerinde oynanmış maceraları da yayınladıkları oldu...Ayrıca aylık seri olarak sunulduğundan ve materyaller rastgele yayınlandığından, bir yerden sonra orijinalleri kayıp bir macera çıkıp sonraki bölümü yarım kalabiliyor, 6-7 sayı sonra devamı bulunup yayınlanmış oluyor falan...Bir de maceralar sayı sonlarında yarım kaldığından sayfada bölümleme oluyor ve atıyorum bir sayının sonunda yeni maceranın sadece ilk 7 sayfası basılmış oluyor, bu durum da gıcık ediyor...Keşke aylık periyotta değil de tam maceralı olarak arada bir çıkmış olsaydı Lal Kitap 'tan...

    Eksik kalmasın dersen 57 sayıyı da tamamla, sırf Suat Yalaz ustanın bu edisyonda kaleme aldığı anıları ve sohbet yazıları için bile razı olunur ama külliyat her türlü eksik bu 57 sayıda ve tamamlanan bir şey yok...Belli başlılarını alayım dersen de ilk fırsatta sana 10-12 fasiküllük seçme bir liste yaparım karışık sayılardan...Hiç değilse en güzel maceralardan bazılarını bu serideki bölümlenmiş halleriyle de olsa okumuş olursun...Yalnız ilk kez Karaoğlan okuyacaksan 2000 yılında Leman Yayınları 'ndan çıkan tam maceralı 4 kitabı edin derim...O 4 kitaptaki maceralar da Lal serisinde basıldı ama nasıl basıldı bir de bana sor... :)

    Lal Kitap 'ı seviyorum, Karaoğlan 'ı 57 sayı zararına yayınlayarak ellerinden geleni yaptılar ama Suat Yalaz 'dan kaynaklı haklı ya da haksız sebeplerden ötürü Karaoğlan 'ın belki en kötü edisyonu olabilir Lal serisi...

    Bu seriden alınması gerektiğini düşündüğüm sayılar ve yer alan maceralardan ilk aklıma gelenler;

    #1 Delice 'nin Dört Kızı
    #2 Her Kılıç Bir Kın İçin
    #3 Cengiz 'in Adaleti
    #7 Ti-Yen-Şan Canavarı (Fasikülün son 8 sayfasında yeni macera başlıyor, sırf o 8 sayfa için)
    #8 Ötügen 'in Çağrısı
    #9 Ötügen 'in Çağrısı II
    #10 Ötügen 'in Çağrısı III

    Ama dersen ki karıştırmayalım, ilk 14 ya da 15 sayıyı komple al derim, bakarsın artık 14 'teki ilk macera nerede bitiyorsa...İlk 14 sayı nispeten komple okunabilir kıvamda birkaç erken dönem macerasına rağmen...Bir de son 10 sayı, yani 46-57 arası...

    Yanlış anlaşılmasın, ben erken dönemini de seviyorum ama ilk kez okuyacaklar için hayal kırıklığı olacaktır, çünkü Karaoğlan 'ı benim jenerasyonumdan sevenler (bir avuç okur, o da belki) hep son dönemindeki doygunluk dolayısıyla sevmiştir...

    Leman 'dan çıkan 4 kitabı da unutma derim, son 10 sayıdaki bazı maceralar buradan alınsa da Türkiye 'de bu maceraların belki de en iyi edisyonları Leman edisyonları...

    Son söz olarak, uygun fiyata takım bulursan al ama bulamazsan yukarıda hatırlamaya çalıştığım seçme sayılardan git derim...

Benim yaşımdaki emekliler bir cami'nin avlusunda ezan vaktini beklerken, veya mahalle kahvehanesinde tavuk gibi pinekleyip , kapıdan girenleri çaktırmadan gözleyerek, " tanıdık biri gelse de bir, iki çay ısmarlasa " diye miskin miskin düşünürken; kendisi gibi olan ve ne devletin adam yerine koyduğu, aile bireylerinin ise , " gebermedi miskin , azrail bile unuttu, bi cavlağı çekse de köydeki yerleri bir Almancı 'ya okutsam " diye düşünen, damat bey'in olduğunu bildiği hâlde çaresizce, arkadaşlarına çocukluk yıllarına duyduğu özlemi, hasreti anlatır. Değerli dostlar, ben de üstteki akranımla aynı yaştayım ve aynı dönemin bir fanisiyim. Ancaaak, aramızda bir fark var. Ben hiçbir zaman kahvehane de pineklemem. Veya ben hiçbir zaman cami avlusunda ezan vaktini de beklemem. Yaşam ilkem, büyük ozanın yazdığı gibi, " ağaç gibi tek, ve orman gibi gür, "  doğa ile kardeşçe, bir ağaç dalının bile kesilmemesi için çabalarım. Arkadaşlar, ben akranlarım gibi düşünmem, ben hiç bir zaman geçmişime de özlem duymam. Ne çocukluğumu ararım, ne de o vakitler yaşayan büyüklerimi. Insan güzel olana sevgi besler, özlem duyar. Yıl 1967 , doğu Karadeniz de bir dağ köyünde yaşıyoruz. Babam ve annem gurbette ben dedemin yanında kalıyorum. 8 yaşındayım, ilkokul ikinci sınıfa gidiyorum. Haftanın 6 günü yağmur, çamur, kar, tipi altında yürüyerek 8 km yol. Araba yolu yok. Olsa bile arabaya binecek para yok. Yalnızca bizde değil, hiçbir köylümüz de yok. Üstte başta da birşey yok. Ne palto ne ceket. Yalnızca rengi atmış, giyile giyile kolları çekmiş, dirseğe gelmiş adı önlük olan bir paçavra... Işte arkadaşlar, gene öyle bir gün cumartesi okuldan erken çıktık. Ilçedeki gazete, dergi satan dükkanın camekanında bir Karaoğlan cildi gördüm. ( Daha önceki yazılarımda belirtmiştim. Ben 1963 yılında, Akşam gazetesi tefrikalari sayesinde tanışmıştım Karaoğlan ile ) Karaoğlan cildini gördüm amma satın alacak 5 TL nerede. ( İlk seri, muhtar yavaşça ) Kaç gün, kaç hafta gittim geldim camekanda o cildi seyrettim. Para biriktirip almayı düşündüm. Fındık dallarının genç dallarının soyulmasıyla yapılan sepet yapıp satarak almayı düşündüm. Günlerce uğraştım bir tane bile yapamadım. Dedemden yardım istedim , küçük oyuncak gibi birşey yaptı. Yani olmadı. Aradan uzun bir süre geçti, bir sabah bakkalın vitrininde göremedim aylarca hayalini kurduğum Karaoğlan cildini. Ya satılmıştır, ya da vitrinden kaldırılmıştır. Işte değerli dostlar. Tam 57 yıl sonra, bugün o hayalim gerçekleşti. Içinde o cildin kapaklarının da olduğu 1963_ 1968 yıllarında yayınlanan 17 + 186 sayılık İlk seri Karaoğlan külliyatına bugün sahip oldum. Ciltlerde ki kapaklara baktığımda o yılları, o zor yaşam koşullarımı anımsadım. Siz değerli dostlarımızla paylaşmak istedim.

Evet değerli dostlar. Karaoğlan hususunda nerede kalmıştık. Şöyle bir baktım da kütüphaneme , 17+ 186 ilk seri Karaoğlan bir başka güzel görünüyor bakan gözlere. Kütüphanem, bu seri tamamlanmadan sıradan bir ilçe kütüphanesi gibiydi. Övünmek gibi olsun şimdi, Karaoğlan İlk serisi sayesinde Oxford üniversitesi kütüphanesi hâline geldi.