Alıntı yapılan: hanac - Bugün, 11:06:25Tolga Hırsova ikinci çizgi hikaye albümünde kendine has hikaye anlatım tarzının adını koyuyor.

Sanırım ilki bu oluyor; Merveler ve İnsanlar

http://altinmadalyon.com/altin/index.php?topic=12876.0



Ayrıca Noesis de var

http://altinmadalyon.com/altin/index.php?topic=12348.0

Büyülü Gerzeklik



Matrix'in bıktıran yemekleri, Kuşkonmaz Camii'ne konan kuşlar, Moda'da bulunamayan park yerleri, ejderhalar ve konuşan kediler bu kitabın hatrına biraraya geliyor.

Tolga Hırsova ikinci çizgi hikaye albümünde kendine has hikaye anlatım tarzının adını koyuyor.

Yayın Tarihi: Mayıs 2024
Sayfa Sayısı: 96
Boyut: 16 x 24 cm
Fiyat: 180 ₺

Alıntı yapılan: Kauss - Bugün, 02:48:40Presstijin bastığı Wolverine daha önceden Türkçe'ye basılmış mıydı ? İnternette biraz göz attım ama tam bulamadım ama sanki basılmış gibime geliyor :/

Ben de o kadar görsel arattım ama bulamadım. Bu kapağı daha önce gördüğüme eminim.

Alıntı yapılan: Kauss - Bugün, 02:48:40Presstijin bastığı Wolverine daha önceden Türkçe'ye basılmış mıydı ? İnternette biraz göz attım ama tam bulamadım ama sanki basılmış gibime geliyor :/

    Kapağın siyah beyaz halini sanki erken 2000'lerde, Arka Bahçe'nin Wolverine Klasik Seri'sinde gördüm gibi geliyor ama sadece bir fasiküllük bir materyal yer almış olabilir, emin değilim. Belki de sadece kapak galerisinde bu kapağa da yer verilip geçilmiştir dolgu olsun diye. Ama kapak bana da çok tanıdık geliyor. Eski Arka Bahçe siyah beyaz sayılar harici başka yerden hatırladığımı sanmıyorum.

Presstijin bastığı Wolverine daha önceden Türkçe'ye basılmış mıydı ? İnternette biraz göz attım ama tam bulamadım ama sanki basılmış gibime geliyor :/

Yeni Falcon'un kostümü gördüğüm en kötü kostüm.

Sanki kostümleri karistirmislar gibi.

    Ogan Kandemiroğlu, eski Türkiye Çocuk dergilerinden hatırladığım eskilerden bir isim. 2010'larda şu kızılderili imajı yapmış, uzun saçlı, milli manevi projelere yoğunlaşan adını hatırlamadığım yaşı kemale ermiş bir "pratik" yazarın kaleme aldığı bazı çizgi romanlar resimlemişti. Bir tanesi İbad idi sanırım, alt başlığı hatırımda değil. Bayat histe çizgiler, itici bir aura ve o dönem 45-50 yaş üstü bazı yerli çizgi romancıların (çok da kendini gerçekleştirememiş olanların) sahip olduğu emanetlik duygusu ile bazı işleri yayınlanmıştı. Ben kendisinin Türkiye Çocuk dönemi yaptıklarını tercih ederdim. Hele ağabeyi Celal Kandemiroğlu ile bazen birlikte yaptıkları Biyonik Zühtü gibi tiplemeler tam da dönemine uygun işlerdi. Bu arada ağabeyi Celal Kandemiroğlu forumumuza üyeydi ve bazı merak ettiklerimizi yanıtlamıştı zamanında. Kendisi, kardeşinden çok daha sağlam bir bilek olup Kane gibi frankofon format western çizmişti geçmişte bir Avrupa ülkesinde. Ölümünden kısa bir süre önce Türkçeye de kazandırılmıştı bu çok kötü kapaklı (orijinal kapak değil güncel bir işti maalesef) ama aşırı iyi iç çizimli, Hermann ile Swolf aurasındaki kaliteli çizgileriyle. Bahaneyle Celal Kandemiroğlu'nu da anmış ve hatırlatmış olayım.

    Ne diyordum, Ogan Kandemiroğlu'nun 2000 sonrasına ait tüm işleri, benim nezdimde demodedir. Eski çizgi romancıların hepsi demode değildi, dergi ve gazetelerde kalmış öyle işler var ki, bugün bile görsel anlatım dinamiği ile hesaplı yazı uyumu arasındaki estetiğe şapka çıkarırsınız ama bazıları da vardır ki yazıda anlatılanı resimler sadece. Hem yazıda, hem resimde aynı şeyi görürsünüz. Bazıları da sadece yazıyı desteklemek için resimler. Resim ve yazı, birbirine uyumlu ama birbirini tekrar etmeksizin ahenkle dans edemez. Dans etse zaten sevdiğimiz tatta çizgi romanlara yeni bir ilave olur. İşte Ogan Kandemiroğlu da maalesef benim gözümde o ilaveyi yapamayanlardan. Artık sadece bu işte yıllarca fırça salladı diye her isme saygı duymak zorunda hissetmiyorum. Tam tersi, sorguluyorum türe ne kattıklarını. Kaldı ki bunu azılı bir yerli tefrika biriktiricisi, Türk çizgi romanı sevicisi ve tarihsel arka planlı yerli çizgi roman tüketicisi (yeni nesilden bazı abukluklar hariç) olarak gocunmadan söyleyebiliyorum.

    Eser aslında kapaktan belli ediyor kendini. İç sayfaların özeti niteliğinde cuk oturmuş bir kapak. İç sayfalar da cabası. Yanlış anlaşılmasın, Ogan Kandemiroğlu gerçekten iyi bir çizer ama her iyi çizer iyi çizgi roman yapacak diye bir şey yok ne yazık ki. Ardışık anlatımın tekdüzeliği, yazı ile resmin dansı adına ortaya koyacağı güncel bir ferahlığın noksanlığı ve her dijitale geçen eski çizer gibi (hepsi değil, sadece kendini tam olarak gerçekleştirememiş olanlar) çizgilerini botokslu hale getirip renk aşamasında "Neon 80's Party"e çevirmesi (mazallah bunu en kötü şekilde yapanların başında Fikret Kol geliyor, en kabul edilebilir göz kanatanlar arasında da İsmail Gülgeç'in Başkomiser Nevzatları aklıma geliyor), antipati duymam için yetiyor da artıyor.

    Tüm bunlardan ötürü maalesef ben de pas geçiyorum. Fiyata zaten hiç girmiyorum.

Kitabı İzmir Kitap Fuarı'nda gördüm, bende de yeniden basım izlenimi uyandırdı ilk başta. Boyutu gerçekten büyük bu arada dikkat etmediyseniz belirtilen boyutlara. 3 Mayıs'ta Ötüken %50 indirime giriyor, o indirimle şu ortamda normal kabul edilebilir seviyeye gelebilir sanırım.

Örnek sayfaları inceleyince açıkçası 80li yıllardan kalma bir çizgiromanın yeniden basımı sandım.

En son bu çizim ve anlatım tarzıyla yaklaşık 15 yıl önce bir gazetede neşredilen İslam tarihini anlatan bir eserde karşılaşmıştım.

Modern çizgiroman teknikleriyle bu kitabı çizgiromana uyarlayacak bir yazar-çizer ekibi bulunamadı mı? Goril çizgiroman YouTube kanalını takip ediyorum oradaki arkadaşın hep dediği gibi gerçekten de bizde "çizgiroman"ın ne olduğunu, anlatım tekniğini, nasıl yazılıp çizileceğini bilen çok az. Resimli olsun, yazılar olsun diyince çizgiroman oldu zannediyorlar.