Versus & Aylak Kitap'ın geçen Twitter'da duyurduğu frankofonlardan biri. Uçma Sanat'ın yaratıcılarından.
Forumun Frankfondan sorumlu bakanı Peyami bey dün tanıtımını yayınlamıştı. Ben de buraya kopyalıyorum:
Alıntı yapılan: Peyami - 02 Mart, 2017, 10:47:44
(https://c1.staticflickr.com/1/635/33168461056_caabd3224a_b.jpg)
L'Aile Brisée (Hep Kırıktı Bir Kanadı) – El Ala Rota
Senarist: Antonio Altarriba
Resimleyen: Kim
Siyah-beyaz/266s/2016
Denoel Graphic
http://www.antonioaltarriba.com/ (http://www.antonioaltarriba.com/)
GİRİŞ
Kapağı kaldıran okur yeni bir hikayeye gözlerini açtığında ilk karşılaştığı iğneyle delik deşik olmuş bir kolun yakın plan resmi olur. Hasta bir yaşlı kadın ölüm döşeğindedir. Oğlu hemşireye annesinin kolundaki yaraları sorduğunda, damar ince ve belirsiz olduğu için girmekte zorlandığını söyler. Adam niye diğer kolunu hiç denemediğini sorduğunda ise annesinin o kolu kırık olduğu için düzleyemediği cevabını alır. İşte bu basit gibi görünen cevap adamı müthiş sarsar. Yıllarca beraber yaşadığı annesinin sol kolunu kullanamadığını nasıl olup da bilmediğini sorgulamaya başlar. Akşam konuyu babasına açtığında onun da haberi olmamasına bir kez daha şaşırır. Hayret, utanç ve pişmanlık duyguları içini doldurur. Düşüncelerini tek bir soru doldurur: "Bunca yıldır nasıl fark etmedim..!"
KONU
Uçma Sanatı ile babasının hikayesini anlatarak gönülleri fetheden ve ÇRı edebiyat aracı olarak başarıyla kullanan Antonio Altarriba, bu kez bizleri annesinin yaşamıyla buluşturuyor. Çizer ise yine Uçma Sanatı'ndan tanıdığımız Kim, ya da tam ismiyle Joaquim Aubert. Aslında "Hep Kırıktı Bir Kanadı" albümünde hikayenin baş rolde olduğunu söyleyebilirim. Resimler ise rol çalmadan hikayeye eşlik ederken, sivrilmeye çalışmayan uyumlu ve olgun bir partner görüntüsü çiziyor.
BÖLÜMLER
Giriş ve Bitiş bölümlerini saymazsak albüm 4 kısma ayrılmış. Aslında Petra'nın hayatında ciddi etkisi olan 4 erkeğe ayrılmış demek daha doğru olur.
,
Damian (1918-1942) Baba
Juan Bautista (1942-1950) İşveren/General
Antonio (1950-1985) Eş
Emilio (1985-1998) Sevgili
Petra'nın yaşamının, hayatında etkisi olan erkeklere göre bölümlenmesi dahi hem hikayenin özü hem de yaşadığı ortamın kadın haklarına yönelik yaklaşımı açısından pek çok şeyi anlatıyor. Bu dönemi kapsayan İspanya tarihine birkaç cümleyle baktığımızda bu konu daha iyi anlaşılacaktır.
(https://c1.staticflickr.com/3/2867/33053433552_e24d27a7a9_c.jpg)
O DÖNEM İSPANYA
1931 yılında İkinci Cumhuriyet kadın-erkek eşitliğini getirmesine karşın bu durum uzun sürmedi. 1936'da başlayan İspanyol İç Savaşını Franko önderliğindeki Milliyetçilerin kazanmasıyla kadın hakları dibe vurdu. 1975'te Franko'nun ölümüne kadar sürecek olan dönemde kadınlar erkeklerden daha aşağı bir varlık sayıldılar. Nasıl mı? Artık kadınlar bir erkeğin vasiliği altında yaşamak zorundaydı. Bu önce baba sonra da koca olacaktı. 25 yaşına gelene kadar evlilik dışında bir sebeple kadınlar babalarından ayrılamayacaktı. Evlendikten sonra ise çalışmaları yasaktı. Bir araba almak istediklerinde, hatta bankaya bir hesap açtırmak için gittiklerinde bile kocalarının muvafakatnamesini göstermeleri gerekiyordu. Ne miras ne de boşanabilme hakları vardı. İktidardaki Franko rejimine göre kadın eve kapanmalı, itaatkar ve katı bir katolik ahlak timsali olmalı ve ömrünü kocası ile çocuklarına vakfetmeliydi. Ekonomik bozukluklar rejimin kadınların çalışma hakları konusunda yumuşamasına yol açsa da kadının ikinci sınıf görülmesi sosyal ortama hakim olmaya devam etti.
PETRA
Petra'nın yaşamına bunları bilerek yaklaştığımızda dönemin kadınının bir portresi olarak da görülebilir. Altarriba annesini kahramanlaştırma yoluna gitmiyor. Yaşam gailesi içinde sürüklenen, katolik inancına bağlı, kanaatkar ve iyi niyetli bir kadın olarak resmediyor. Albümün bütününe baktığımızda Petra'nın yaşamında en fazla değer verdiği olgunun dini inancı olduğu açıkça görülüyor. Son dakikalarında dahi bu inancı yansıtıyor. Yine Altarriba annesi ile babası arasındaki uzaklaşma ve yabancılaşma sürecinde taraf olmadan yaşananları aktarıyor ve sorgulamaktan ziyade ayrılık sonrası devam eden yaşamın getirdiği yeni hayatlara yöneliyor.
KANADI KIRIKLAR
Petra'nın özelinde "sol kanadı kırık" olarak dönemin İspanyol toplumu da betimlenmiş oluyor. Kadın haklarını yerle bir eden, dolayısıyla halkının ve ülkesinin bir kanadını kıran "erkekçi zorba yaklaşımın" yol açtığı yıkımlarla dolu sayfalar bekliyor okuyucuyu. Çolaklaştırılmış bir toplumun debelenmelerine şahit oluyoruz hikaye boyunca. Albümün başında Petra'nın kolundaki morlukların görüntüsüyle, doğduğu kasabanın uzaktan görünüşü arasındaki benzerlik bir şeyler anlatıyor olmalı.
Altarriba dine olmasa da din görevlilerinin iki yüzlülüklerine vurgu yapmaktan geri durmuyor. Ölen annesiyle yalnız kalmasına izin vermeyen rahibeyi kovması, kilisenin huzurevindeki rahibenin kötülükleri, Petra günah çıkarırken rahibin uyuyup kalması gibi sahnelerle karşılaşıyoruz.
KOL KIRILIR YEN İÇİNDE KALIR
"Kol kırılır, yen içinde kalır" lafı aklıma geliyor. İşte bu ÇRda yenin içine "hapsedilen" ve hatta o yene mahkum edilen kolun verdiği yaşam savaşına tanık oluyoruz. Hareket ediyormuş gibi yapan ama aslında hareket yeteneğini çoktan kaybetmiş bir kolun durumu idare edişini hatırlatıyor Petra'nın hayatı. Toplumsal imkanlar el verdiği ölçüde yaşamaya gayret eden bir kadını izliyoruz.
Kalbinin kırıklığı gibi kolunun kırığını da hep içinde taşıyan bir kadının hikayesi bu.
(https://c1.staticflickr.com/3/2869/33053433112_28be68c454_c.jpg)
Umarım Versus kitapları İzmir Tüyap'a yetişir...
Nisan ayında çıkacakmış. Bu arada modlardan biri başlığı şuraya taşır mısınız:
http://altinmadalyon.com/altin/index.php/board,420.0.html
Heyecanla beklediğim bir çizgiroman.
20 Nisanda çıkıyormuş AylakVersus twitterdan yazmış.
twitter adreslerinde göremedim 20 sinde çıkacağını :)
farklı adrese mi bakıyorum acaba :)
Alıntı yapılan: gizmoo - 11 Nisan, 2017, 23:23:17
twitter adreslerinde göremedim 20 sinde çıkacağını :)
farklı adrese mi bakıyorum acaba :)
https://twitter.com/versus_aylak/status/850773867534716928 (https://twitter.com/versus_aylak/status/850773867534716928)
Canmeymancan ve memospinoz tesekkurler.
Alıntı yapılan: gizmoo - 12 Nisan, 2017, 08:07:11
Canmeymancan ve memospinoz tesekkurler.
Biz teşekkür ederiz :)
Alıntı yapılan: gizmoo - 12 Nisan, 2017, 08:07:11
Canmeymancan ve memospinoz tesekkurler.
Estağfurullah, ne demek. Umarım dedikleri tarihte raflarda görürüz.
Alıntı yapılan: memospinoz - 12 Nisan, 2017, 19:59:18
Estağfurullah, ne demek. Umarım dedikleri tarihte raflarda görürüz.
şimdi gördüm odakitapta satışa çıkmış önsipariş 21 Nisan
Altarribayla yapılan bir röportaj http://kuzeykalesi.blogspot.com.tr/2017/03/antonio-altarriba-roportaji.html
(http://content.babil.com/urun/553aa20e25614ebd87ec8f09fd74aef3/Front/Big)
Eğer uçamıyorsan...
"Annem... ne babam gibi yükseklerde uçmayı, ne de göğü fethetmeyi hayal etti. Çok daha mütevazı bir biçimde, kırık kanatlarıyla, daldan dala sekerek ilerleyebildi... Kim bilir, belki çok daha uzaklara ulaşmıştır..."
Uçma Sanatı'nda, babasının yüz yıllık hayat yolculuğunu İspanya'nın sosyal tarihine damgasını vuran olaylarla içiçe anlatan Antonio Altarriba tablosunu Kırık Kanat'la tamamlıyor. Bu kez bir kadının gözlerinden bakıyor. Annesinin hikayesini patriarkanın ve diktörlüğün altında ezilen İspanya'nın görüntüleriyle anlatıyor.
"Kadınların çilekeşliklerine, mücadelelerine ve cesaretlerine dair bir ilahi... Umudun aydınlığıyla, gerçekliğin karanlığı arasındaki kırılgan çizgide geçen olağanüstü bir hikaye, dokuzuncu sanatın en büyüklerinden..."
- Anne - Claire Norot
İspanya En İyi Çizgi Roman Ödülü
Barcelona En İyi Çizgi Roman Ödülü
Katalonya En İyi Çizgi Roman Ödülü
Fransa Eleştirmenler Büyük Ödülü
Palmare Angouleme Adayı
Sayfa Sayısı: 260
Etiket Fiyatı: 34 TL
Boyut: 16x23 cm, Ciltli
Ciltli derken; Uçma Sanatı'nda olduğu gibi şömiz kullanmışlar sanırım yine?
Uçma sanatının hikayesi çok güzeldi bunu da kütüphaneme ekleyeceğim.
Bugün çıkmadı :(
Heyecanla bekliyordum.
Yarın çıkacak. Babil.com da öyle yazıyor.
Versus & Aylak Kitap, Twitter dan paylaşmış:
Alıntı YapKırık Kanat malesef matbaanın baskı sonrası farkettiğimiz bir hatası sonucu, yeniden basılacak ve 1 hafta gecikmeli dağıtıma verilecek.
Bugün çıkmış arkadaşlar.
👏👏👏
Bugün kapıyı bacayı kilitleyip, kulak tıkaçlarımı tıkayıp merasimle kitabı raftan çektim, okuma koltuğumda yerimi aldım ve muazzam bir beklentiyle okumaya koyuldum...
Uçma Sanatı benim için her daim grafik roman şahsi listem içerisinde ilk üçte yer alacak bir eserdir...Aynı eserin üreticilerinden bir de madalyonun diğer yüzünü ele alan Kırık Kanat, tam da bu sebeple çok yüksek bir beklentiyle başına oturmama sebep oldu ve beklediğim her şeyi verdi...Öyle her zaman insanın karşısına çıkan türden eserlerden olmadığı için sayfaları ekmeksiz ekmeksiz yutmadım, bilakis uzun uzun çiğnedim, ağzımda beklettim ve öyle yuttum...Müthiş bir tatmin duygusuyla da kitabın kapağını kapadım...
Şunu belirtmek isterim ki, Kırık Kanat ile Uçma Sanatı birbirinden ayrı düşünülmemelidir...Uçma Sanatı ile yazarın babasının 90 küsur yaşındaki intiharı ile başlayan ve hayatının belirli dönemlerini ele alırken fonda da İspanya tarihini işleyen hikayede ana karakterin eşi, yani yazarın annesi tamamen figüran rolündeydi...Bir söyleşisinde okurlardan birinin sorusu ile annesini bu kitapta ne denli yüzeysel işlemiş olduğunu farkeden yazar, başlangıçta annesine karşı eksiklik duyduğu için bu eseri kaleme almaya başlasa da sonradan en az Uçma Sanatı kadar etkili ve muazzam bir yapıta dönüştüğünü gördüğünde kendisi de şaşırmış olsa gerek...
Kitap, orijinal adı olan ''Kırıktı Bir Kanadı'' ismine yaraşacak şekilde etkileyici bir giriş ile daha ilk sayfalardan insanın tam böğrüne dalıyor ve giriş sonrası başlayan ilk bölümden itibaren dört bölüm boyunca annesinin yaşamını kah onun anlattıklarından, kah akrabalarından dinlediklerinden yola çıkarak, bir parça da hayal gücü ekleyerek devam ettirip 250 civarı sayfanın ardından hikayesini sonlandırıyor...
Uçma Sanatı'nda bir babanın yaşamıyla paralel olarak uçana kadar olan sürecini ve bu uçuş esnasındaki (dört kat süren birkaç saniyelik bir uçuş) hayat evrelerine tanık olurken, Kırık Kanat'ta ise asla uçamayacak olan bir annenin hayat boyu süregelen sıçrayışlarını seyre dalıyoruz...Tek oğullarından başka ortak noktası olmayan iki insanın hikayelerinin bu ayağında ise yazarın babası figüran rolünde...Uçma Sanatı esnasında açık bırakmaksızın bizi ikna eden ve kafamızda bitirdiğimiz pek çok şeyin, Kırık Kanat'ı okurken aslında bitmemiş ve yarım kalmış olduğunu farkediyoruz...Kırık Kanat, Uçma Sanatı'nın aynadaki aksi olmakla beraber yine Uçma Sanatı'ndaki pek çok detayı daha dolu bir şekilde pekiştiren başka detaylar silsilesine sahip...Her iki kitabı da okuyanlar, ne demek istediğimi daha iyi anlayacaklardır...
Bir kadın düşünün, doğduğu saatten itibaren normal bir yaşamı olmayacak olan, bizzat babasınca lanetlenmiş ve yine dışarıdan bir müdahale ile asla tam anlamıyla ortopedik bir yetkinliğe sahip olamayacak, doğumunun ilk saatlerinde lanetlenmiş bir kadın...Kimine göre doğarken annesini öldüren uğursuz bir evlat, kimine göre küçük bir kız kardeş, kimine göre 16'sına basmadan ırzına geçilip kızlığı bozulması gereken bir taze, kimine göre hizmetçi, kimine göre bakıcı, kimine göre komşu, kimine göre yeğen, kimine göre eş, kimine göre de anne olan, ama asla bir kadın ve insan olmanın tadına tam varamamış ve eteğine yapışıp kalan tüm kötü anılarıyla birlikte geçmişinin verdiği türlü acılardan koyu bir Hristiyan olarak sıyrılmaya çalışan; ne 35 senelik kocasının, ne oğlunun, ne de yanında çalıştığı insanların son ana dek farkedememiş oldukları gayet bariz bir bedensel kusuru olan ama nedense farkedilmeyecek denli görmezden gelinen çilekeş ama bir o kadar güçlü bir ruhun hikayesi...Uçma Sanatı'nın terazideki tek dengi...
Okuyacak olan dostlar, lütfen önce Uçma Sanatı'nı okusunlar...Eğer benzer beğenilere sahip isek, Uçma Sanatı'nın ardından bir daha bu denli yoğun bir eserle kolay kolay karşılaşamayacaklarını farkedecekleri için Kırık Kanat büyük bir mutluluk kaynağı olacaktır...Ya da ''Gemide'' filmi izlenmeden ''Laleli'de Bir Azize'' filminin havada kalacağı gibi...
Uçamamanın sanatı üzerine yoğunlaşan Kırık Kanat için notum, hiç düşünmeden ve helalinden 10/10...
Kurban olurum ben böyle çizgi romanlara...
Kırık Kanatlar'ı yeni aldım. Tam az sonra okumaya başlayacaktım ki, Ferzan'ın şu tavsiyesini gördüm:
Alıntı YapOkuyacak olan dostlar, lütfen önce Uçma Sanatı'nı okusunlar...Eğer benzer beğenilere sahip isek, Uçma Sanatı'nın ardından bir daha bu denli yoğun bir eserle kolay kolay karşılaşamayacaklarını farkedecekleri için Kırık Kanat büyük bir mutluluk kaynağı olacaktır...
Sülalemin bütün bıyıklıları adına... Ferzan'ı dinleyip, önce Uçma Sanatı'nı okumalıyım dedim, Kırık Kanatlar'ı kenara koydum. :)
"Uçma Sanatı" ve "Kırık Kanat"ı peşpeşe okumak "Ying-Yang" gibi...Bir dağın bulutlu ve sisli diğer yüzünü de görmek gibi.Birbirini tamamlayan erkek ve dişinin tamamlanamayan hikayesi.Din kuralları bu iki cinsi ne kadar ayırmaya çalışsa da yine de sonunda birbirini bulmasını engelleyemez.Çünkü sevgi arayışı, bu iki cinsi birbirini tamamlamaya iter. Antonio Altarriba:" 'Uçma Sanatı', İspanya'nın sosyal mücadelelerle şekillenen bir dönemini anlatırken; 'Kırık Kanat', diktatörlük altında ezilen İspanya'yı resmediyor...Kendimi hep, efendiliği reddeden bir adamın ve başkalarına hizmet eden bir kadının oğlu olan, genetik olarak bölünmüş bir birey olarak görmüştüm" diyor.
Octavia Paz'ın "Yalnızlık Dolambacı" adlı eserini okurken, Meksika ile Türkiyenin ne kadar çok benzeştiğini görürüz."Kırık Kanat"ı okurken de, Meksika'yı fetheden ve sömüren İspanya ile Türkiye'nin benzerliğine tanık oluruz.
Nazım'ın dediği gibi...Ve kadınlar.Bizim kadınlarımız.Anamız, avradımız, yârimiz.Sanki hiç yaşamamış gibi ölen kadınlarımız.Ve İspanya'daki Petra gibi, otorite figürleriyle belirlenmiş hayatını, kırık kanatlarıyla daldan dala sekerek tamamlayan bir kadın...