Kahvehane Muhabbetleri

Başlatan tommikser, 27 Ekim, 2010, 13:16:53

« önceki - sonraki »

0 Üyeler ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

tommikser

                                               Kahvehane Muhabbetleri -1


            Kahvehaneye pek giden bir insan olmayarak gene de severim bu sosyal mekâni. Simdilerde daha da güzel benim için. Neden derseniz sigara içilmeyince daha güzel oldu ortam.
              Dün dayim çagirdi gel çayimi iç. Gittim tabii. Muhabbetleri de güzel oluyor zaten diyerek. O insanlarin bir zaman dost-kan kardes bir zaman düsman bir zaman da okey-tavla dostu oldugunu düsünmek hem hüzün hem mutluluk veriyor. Birbirlerine tatli tatli laf giydirmeleri Hamza abiden çay istemeleri, çay içmeyecegim dediginde çocuk gibi küsmeleri hosuma gidiyor vesselam.
            Iyi ki de gitmisim. Yanlarina gittim. Dört tane 50-60'lik delikanli tatli tatli oynuyorlar gene. Gelmeden önce Ardanuç isimli bir gazete bayiimiz var onun yanina ugramistim. Çizgi romancinin aliskanligi demek ki diye düsünüyorum. Oralari karistirmak belki vardir ümidiyle saga sola bakmak. Gene öyle yaptim. Bakiyorum dergiler neler var neler ama bizimkiler gene kayip. Ama oda ne Cem yayinlarinin kitaplari poset içinde orada bekliyor. Kinowa 1–3 ve Savas 2.Almayacagim diyorum. Baskisi kötü, çizimi yeterli degil gibi kelimeler kafamda. Olumsuz ve de ön yargili olmayan bir insan olarak hafif bir tereddütte hissederek aliyorum. Fiyati da zaten yari yariya diye düsünüyorum. Bakiyorum kahveye girmeden posetin içine. Ilk hissettigim bir bayiden çizgi roman almanin verdigi tatli bir mutluluk. Sonra da bir sevgiliye bakar gibi bakiyorum. Begenemiyorum nedense. Aslinda Kinowa okumuslugum fazla yok. Ama garip geliyor. Tek sevdigim EsseGesse olmasi anlasilan. Savas zaten hemen yavan geliyor. Zaman kaybetmeden posete koyup kahvehaneye giriyorum. Dayimin yanina oturup muzip bir sekilde izliyorum bizimkileri. Posetimi de yan sandalyeye koyuyorum ama gözüm ve aklim onda ama olsun.
             Ben oyunu izlerken elinde gazetesiyle aksakalli gözlüklü bir amcam oturuyor. Benim kitaplara gözü gidiyor bir iç seziyle anliyorum ki onu bir duygu çekiyor o noktaya. Hiç tereddüt etmeden "Alip okuyun bey amca" diye sesleniyorum. Gözlerinin feri daha harlaniyor hemen. Kutsal bir kitabi alip tutar gibi tutuyor. Hissediyor insan nedense. Benim çocuklugumda çok okurdum. Hatta buradaki herkes okurdu.1 sandik vardi. Hepsini de ciltlemis saklamistim. Zamanla vere vere çocuklara kalmadi elimde diyordu. Ilk Tommiks vardi. Sonra Teksas. Bizim çocuklugumuzu çok etkiledi bu kitaplar. Bizim vatan sevmemizi, bayraga olan duygularimizi hep bu çizgi romanlar verdi. Annelerimiz de ogullarimiz okumaz korkusuyla hep yasakladilar bize. Ne güzel muhabbetler olurdu bir bilsen diye devam etti konusmasina, bende içimden geçirdim ah bir bilseydim. Sinema önlerinde degis tokus yapardik. Okumadigimiz sayisi kalmamistir. Ilk geldigi zaman kapaklari siyah beyazdi. Sonradan renklendirdiler kapaklari. Yoktu demek ki elde imkân. Sonra boyutlari degisti habire. Bir ara tek bant çikti (strip dedigimiz boyutun ilk olmadigini o zaman anladim Demek 1960'larda varmis).Bir maceralikti. O maceradan sonra haftayi beklerdik. Degismek zorundaydik kitaplari habire. Ben memur çocuguydum. Babamda az çok para olur alirdi. Evimize Ses dergisi bile girerdi ama çogu kisi alamazdi. Büyüklerde para yoktu ki çocuklar alsin diyerek güzelce gülümsedi. Her hafta gelirdi derdi. Hiç kaçirmazdik. Biz onlari sayesinde çok okuduk. Sagdan sodan her seyi okuduk. Simdi o heyecan kimsede yok. Burada kitapçi bile yok simdi. Diyerek sohbetimize devam ettik devamini sonra anlatayim.
       Yalniz bir sey dedi ki o aklimi karistirdi.1960'larda her yerde okunuyordu çizgi romanlar. Ben 1960 da gazete çikardim burada göbegimiz çatladi. Hem de haftalik. O zaman bu kitaplari nasil basmislar. Hadi basmislar diyelim. O zaman yol yok otobüs yok nasil dagitmislar. Tokat'tan Istanbul'a haftada bir araba geliyordu. Nasil dagitiyorlardi acaba dedi?
       Bende kendime sordum. Nasil bir dagitim yaptilar. Bu kitaplari çizgi roman okuyan çocuklara nasil yetistirdiler bilemiyorum. Ama ölenlerden ve yasayanlardan Allah razi olsun. Darisi bize diyorum.
         Diger kahve muhabbetlerinde bulusmak üzere. Yazi yarim kaldi ama devam ederim artik.
               

srvtsnr

Yazin çok güzel devamini bekliyorum
Ben bir sihirbazim ama önce kendimi kaybettim.

hanac

Alıntı yapılan: gunessemerci - 27 Ekim, 2010, 13:16:53
Diger kahve muhabbetlerinde bulusmak üzere. Yazi yarim kaldi ama devam ederim artik.           

Devamı ne oldu ? What happened to the devam ?  :)

tommikser

Devamını yazmıştım ama buraya eklemeyi unutmuşum en kısa zamanda ekleyeceğim ;D ;D ;D