Dylan Dog 335: Cefa

[Nemo]

Dylan, Amelia isimli kiz arkadasiyla eve gelir. Birden odadan Johnny cikar.
-Selam, baba..Eve geldigini duydum!
Amelia:
-Baba mi? Senin oglun mu?
-Aciklamasi zor. Ama kisaca, evet...

Bunu duyan Amelia, sinirli bir sekilde evden ayrilir.
Johnny:
-Sanirim artik yeni bir annem yok, oyle degil mi?
-Sanirim evet...Hadi gidip film izleyelim, Johnny...

Amelia, eve giderken 'Ölüm' tarafindan izlenmektedir ve bir araba kazasinda hayatini kaybeder.
Bu sirada baska bir evde, Susan isimli bir kadin uykudan uyanir ve oglu Thomas'in odasina bakar. Fakat onu goremez. Thomas'in resmine odaklandigimizda ise Johnny'nin benzeri bir cocuk goruruz.

Dylan ise Johnny'i okula birakir. Ama Johnny, birden rahatsizlanir. Dylan ve amcasi Groucho, onu doktora goturur. Doktor onemli bir durum olmadigini soylese de, Johnny'nin cok yuksek atesi vardir.

Susan ise, oglunu almak icin okula gider ama onu okulda bulamaz. Kocasi Carl'i arar ve oglunun nerede oldugunu sorar.
Dylan ve Groucho, Johnny'i buyuk bir hastaneye getirir.
Dylan:
-Dizime uzan, oglum...Korkma...Ben ikimizi de korurum...

Bu sirada, Carl eve gelir. Susan, bagirarak cocuklarina ne yaptigini sorar kocasina. Carl'in elinde bir igne vardir. Kendi iyiligi icin Susan'a igne yapmak ister.

Johnny ise tedavi icin, hastanenin baska bir bolumune sevkedilir.
-Baba...Beni yalniz birakma..

Dylan bu cagrisina kayitsiz kalamaz ve yasak bir sekilde hastanenin icine dalip, oglunu bulmaya calisir. Burada bir yaratikla karsilasir. Bir sekilde ondan kurtulur.

Ayni esnada, Susan ignenin etkisinden kurtulup, kendine gelir. Kocasina neler oldugunu sorar.
-Simdi oglumuzu gormek istiyorum, Carl.
-Bu mumkun degil, Susan. Cunku Thomas hic bir zaman var olmadi.. Sen, onu hayallerinde yarattin!

Johnny'nin durumu kotuye gitmektedir. Dylan'in elinden bir sey gelmedigi icin umutsuzluga kapilmistir. Hemsire, Doktor Carl'in Johnny'i tedavi etmesi gerektigini soyler. Dylan, Carl'in adresini alip onun evine dogru caresizce yol alir. Fakat eve geldiginde, Susan'in Carl'i oldurdugunu gorur. Susan, tutuklanip karakola dogru goturulur. Bloch, Dylan'a Johnny'e gitmesini soyler.
-Hemsiremizin de dedigi gibi, yapabilecegimiz her seyi yaptik onun icin. En kotuye hazirlanmak zorundayiz...
-Anliyorum...

Dylan, huzunlu bakislarla kilisenin yolunu tutar. Hz. Isa'nin carmiha gerildigi heykelin onunde durur.
-Kurtar onu...Yapabilirsin, biliyorum. Beni al, ama onu kurtar. Bu, senle benim aramdaki ilk anlasma degil. BANA CEVAP VER LANET OLASI! Johnny'mi rahat birak ve beni al!

Birden karsisinda ÖLÜM belirir.
-Er ya da gec, hepiniz benim olacaksiniz, Dylan. Ilk once kimin olacagi ne farkeder ki...Ama bu kez sana yardim edemeyecegim..

Dylan, kosarak hastaneye geri doner. Doktorlar bir hastayi kurtaramamistir. Dylan, once Bunun oglu oldugunu zanneder ama sonrasinda daha onceden karsilastigi yasli bir hasta oldugunu gorur ve Johnny'e sarilir.
-Johnny, nasil hisediyorsun?
-Iyiyim..Simdi daha iyiyim. Beni eve gotur, baba...

Dylan, Bloch ile telefonda konusmaktadir:
-Evet haklisin, kendimi kandiriyorum. Doktorlar, kugu sarkisi sendromu oldugunu soylediler. Johnny, olmeden once tum  enerjisini kullanmis. Bu yuzden iyilestigini dusunduk. Bu, sadece sonun baslangici...

Dylan ve Bloch huzunle telefonu kapatir.

-Bloch amcamla mi tartistiniz, baba? Bagirdigini duydum.
-Groucho'ya bagirdim. Buzdolabinda icecek kalmamis.
-Onemli degil. Artik susamiyorum.
-Hadi gel bir oyun oynayalim.
-Vakit gec oldu baba. Dinlenmem lazim, Ama ben uyuyana dek yanimdan ayrilma, olur mu?
-Tabi ki, haydut (Dylan, Johnny'e bu sekilde sesleniyor cogu kez)

Johnny, gozlerini kapadigi an, Dylan'in gozlerinden yaslar suzulur.

Groucho:
-Patron, her sey yolunda mi?
-Johnny uykuya daldi...

Dylan odasina gidip silahini alir ve silahi cenesine dayar. Tam bu sirada odada YAŞAM belirir. YAŞAM, ÖLÜM'un kardesidir.

-Kardesimle konustugunuzu biliyorum Dylan. Ama sana SHORE ailesinin hikayesini anlatmak bana dustu. Bir anne, bir baba ve bir cocuk..Buraya kadar her sey siradan bir hikaye ama ta ki cocuk hasta olana ve babasinin tibbi bilgisi ile annesinin sevgisi onu kurtarmaya yetmeyene kadar... Anne, oglunun acisindan dolayi delirdi ama babasi benden yardim istedi.

-Senden yardim istemek bu kadar kolay mi?

-Doktor Shore, insanlarin hayati kurtarmak icin cok cabaladi. Buna kayitsiz kalamazdim. Fakat, kiz kardesim, ÖLÜM, cocuklarini hayata dondurmeme izin vermedi.  Ben de hayatlarinin bir kismini hic yasamamis olmalarini diledim. Onlarin acisinin dindirmek icin tek yapabilecegim buydu. Yasadiklari aciyi bir baskasina vermek zorundaydim. Ve seni sectim Dylan...Fakat bir annenin cocuguna olan sevgisini ve baglilik gucunu hafife almisim. Nitekim, Susan, oglunu hatirliyordu ve bu onlarin sonu oldu...

-Johnny benim oglum...O'nu sen yaratmadin!

-Oyle mi? Peki annesi nerede?

-Ben..ben...

-Johnny, sadece bir acinin yansimasiydi..Ve bir sevginin...Bu yuzden, tum duygulari en yuksek duzeyde yasadin...Onu yaratan bendim..Ona bir isim veren ise sendin!

-Bunu bana nasil yaptin!!

-Ben..iyi bir sey yaptigimi zannediyordum ama kendimi kandirmisim...Ve ÖLÜM ile YAŞAM, merhamet nedir bilmezler, Dylan Dog..

[Nemo]

Yazan:Giovanni Gualdoni
Cizen: Paolo Martinello
Kapak: Angelo Stano

*Il calvario'nun bir diger anlami da: Hz. Isa'nin carmiha gerildigi yer veya carmiha gerilmesini canlandiran heykel...

[kalidor]

Güzel bir öyküye benziyor. Kapakta muhteşem. Teşekkürler

[Nemo]

Bence cok duygusal bir bolumdu. Johnny isin icinde olunca daha bir guzel oluyor.
Arada sirada okuyup anladigim maceralari boyle paylasacagim Dylan icin.

[Nemo]

[hanac]

Vay be acayip duygusal bir hikaye imiş.