(https://c6.staticflickr.com/9/8223/29013854781_25bab6319e.jpg)
KİTABIN TANITIMIBir zamanlar Corrina Park'ın büyük planları vardı. Üniversitede İngiliz Dili ve Edebiyatı okuduğu için bir gün çok popüler bir roman yazıp, bir yazar gibi yaşama hayalleri kuruyordu. Ama son beş senedir aynı reklam ajansında çalışıyor ve yazdığı tek şey reklam metinleri. Corrina, hayatında daha fazla bir şeyler olması gerektiğini biliyordu. Ama o da, kendi kuşağındaki herkesin sorduğu o meşhur soruyu soruyordu: Onları nerede bulacaktı?
Karşınızda, genç bir kadının büyük bir şehirde mutlu olma ve kendi kendine yetebilme çabalarını anlatan harika bir kitap var ve bu kitap aynı zamanda, yazar/çizerin ilk grafik romanı.
"Arakçı adındaki bu ilk grafik romanı ile Michael Cho, adını Anya Ulinich (Petropolis),
Jillian Tamaki (This One Summer) ve Marjane Satrapi (Persepolis) gibi isimlerin arasına yazdırmayı hak ediyor." -Huffington Post
"Kitapta şehir, hem yalnız hem de birçok olasılığı içinde barındıran bir karaktere bürünüyor.
Üzerinde zaman harcandığı belli olandiyaloglarını bir kenara koyarsak, yalnız bu yönüyle bile bu grafik roman, insanda çaresizlik duygusu vekarar verme isteği uyandırıyor." -Los Angeles Times
"Cho'nun çizimleri yoğun ve gül rengi şehir manzaralarıyla gerçekten çok güzel. Şehir yaşamının yalnızlığını çok iyi yansıtıyor. Dikkate değer bir grafik roman."
-Entertainment Weekly
Benim ilgimi çekmeyi başardı. Güzel bir öyküye benziyor.
(https://c8.staticflickr.com/9/8421/29100356415_a022e3efd0_c.jpg)
(https://c1.staticflickr.com/9/8188/28813937080_1caf38d4bb_c.jpg)
(https://c4.staticflickr.com/9/8458/29100354915_8220901c35_c.jpg)
(https://c5.staticflickr.com/9/8269/28813933420_32055c2622_c.jpg)
(https://c7.staticflickr.com/9/8408/28995324942_e41d0df9a2_c.jpg)
Memlekette guzel seyler de oluyor. Amazon'daki yorumlara baktim, millet begenmis. "Kurumsalda calisan" arkadaslarin hosuna gidecek bir calisma. Kara Karga zaten, sehirli, beyaz yakali kesime hitap edecek eserler basiyor. Memlekette bunlarin sayisi, Kara Karga'yi yasatmaya yetecek rakama ulasti mi, yakinda anlayacagiz.
Memlekette, Tex, Zagor gibi babalar 1000-1500 arasında satarken; fumettinin çoğu serisinin maliyetlerini çok uzun zaman boyunca 500-700 arası (100-200 kişiyi bizim forumdan nokta atışı bulursunuz zorlasanız. :)) kişi çekti. (Bazı serilerde 350'ye kadar düşüyor.)
Bu minvalde; "kurumsalda çalışanlar" bu yükü taşır diyorum...Karakarga alternatif/bağımsız sevenlere yeni bir kapı açtı...O alandaki boşluğu güzel bir şekilde dolduruyor. Bir zaman sonra o alan tamamı ile Karakarga tarafından domine edileceğinden demek ki ticari açıdan güzel bir hamle yaptılar diye düşünüyorum...
Kapağı da örnek sayfalardaki çizimleri de beğendim. Bizi şaşırtmaya devam et Karakarga, tebrikler :)
Oooo, hadi bakalım. Ana akım dışı çizgi romanlarla çevriliyoruz inceden. Ne güzel. Albenisi yüksek bi albüm benim için de. Yalnız KaraKarga 'nın bu birbirinden güzel yayınlarına yönelik tek eleştirim, kitapları arka arkaya rafa dizince bir tuhaf durması. Patience, Pyongyang ve Tepe 'yi ardı ardına dizdigimizde, kapağın sırta olan bombesi ve ince dokulu kapağın kalın iç sayfa tomarı dolayısıyla kapak ağırlığını ortadan kaldırmasına sebep oluyor. Ucuza malolsun, içeriğe de ayak uydursun derken güme giden, sırtla kapağı birbirine geçiren bu tutum, bu güzel yayınların nazar boncuğu olsun artık.
Karakarga'ya maşallah diyelim de, nazar değmesin. Her ay sektirmeden yeni kitaplar yayınlıyorlar. Acaba ilerde M.K.Perker kendi çizdiği Air serisinide basar mı? Umarım basar.
Alıntı yapılan: nikopol - 19 Ağustos, 2016, 23:45:49
Memlekette guzel seyler de oluyor. Amazon'daki yorumlara baktim, millet begenmis. "Kurumsalda calisan" arkadaslarin hosuna gidecek bir calisma. Kara Karga zaten, sehirli, beyaz yakali kesime hitap edecek eserler basiyor. Memlekette bunlarin sayisi, Kara Karga'yi yasatmaya yetecek rakama ulasti mi, yakinda anlayacagiz.
Beyaz yaka çizgiromanları...
Hiç böyle düşünmemiştim :)
Çizimler ve renk seçimi çok güzel. Goodreads'te çizimler beğenilmiş, ama çizgi roman okurları hikâyeyi pek beğenmemiş. Gerçi her şey ne beklediğinize bağlı. Tek şikayetim kitabın fiyatı. Marmara Çizgi 96 sayfalık Venom Carnage'ı 15 tl'den satıyor. 48'er sayfalık Avenging Spider-Man'leri 8 tl'den sattıklarını düşününce gayet makul bir fiyatlandırma. 96 sayfalık Arakçı 25 tl, bu koşullarda bu fiyat biraz yüksek değil mi?
Venom Carnage sanırım çiftli Avenging Spider-Man gibi basılmış. Yani biraz kalınca bir fasikül (dergi) gibi. Ama bu kitap normal cilt halinde basılı. Aradaki fiyat farkı bundan kaynaklı olabilir.
Bugün gelen kargolardan Venom Carnage de çıktı. Ve kalınca bir fasikül olarak basılmış. Yani fiyatı bu yüzden bu kadar uygunmuş.
Kapağını çok sevdiğimi yukarıda belirtmişim. Yineleyeyim. Çizgi roman işleri ile ilgilenmeseydim dahi elime alır incelerdim.
Bir çırpıda okunuyor. Renklendirmeleri güzel. Şehir ve metro/toplu taşıma karelerini sevdim. Bir metropol veya anadoluda küçük bir şehir farketmez. Yalnız, mutlu olduğundan emin olmadığı, hayatın kendisini (hasbelkader) getirdiği bir işte çalışan, geceleri televizyon karşında sızarak uyuyuan... pek çok insanın kendinde birşeyler bulabileceği bir öykü.
"...Bazen böyle şeyleri sadece bir camın arkasından görebildiğimi düşünüyorum."
Güzel bir albüm. Biraz da mesleki anlamda kendime yakın bulduğumdan daha bir severek okudum. İnsanın karakterine ters bir meslekten geçimini sağlamak zorunda olması ne acı. :-[ Kitabın çizimleri güzel, renklendirme çocuk şekerleri gibi tatlı, tam öyküsüne uygun şekilde al beni diye bağırıyor.
Farklı bir tat arayanlara öneririm. Karakarga'nın yayınları şimdiye dek hiç üzmedi beni, her okuduğumdan ayrı keyif alıyorum. Satışları, okuyanları bol olsun.
Geçen hafta okuduklarım arasında Arakçı da vardı...
Hani, öyle aman aman bir yere varan müthiş bir öykü değil ama ölçülü, naif, yerli yerinde ve isabetli bir 90 küsür sayfalık zevk silsilesiydi benim için...Bir de hakikaten ofis ve kurumsal ortamlara maruz kalanların ayrıca yakalayacağı, özeleştiri babında birkaç küçük tokat var...Okurken içim cız etti o birkaç sayfada, doğrudan empati kurdurdu...
Hafif ama kesinlikle boş olmayan, tam dinlenmelik bir eser...Bu ayarda kitaplar çoğalsa, o en hararetli okumalarımız arasında vaha gibi gelir, yarımşar saatlik mola, rahatlama gibi gelir...Dediğim gibi, çok büyük beklentiniz olmasın ama kesinlikle de göz ardı etmeyin, tadına bakmadan geçmeyin...Vakit kaybı değil çünkü...
Ferzanın da yukarıda belirttiği gibi, çetrefilli bir konusu olmayan, günümüz şehir insanının artık kronikleşmiş dertlerine değinen, karakterizasyonu ve kurgusu başarılı, görsel açıdan da harika anlatılmış kısa ama iç ferahlatıcı bir çizgi roman. Karakarga ya teşekkürler.
Ben çok beğendim, beklentimi tam olarak karşıladı. Evet bir başyapıt değil ancak vadettiği şeyi tam olarak verdiğini düşünüyorum. Özellikle TV'de uçak kazası haberi kısmını beğendim, tam nokta atışı olmuş. Güzel eleştiriler ve tespitler var. Çizim ve gül pembesi renklendirme hem yormuyor hem de farklı bir güzellik veriyor hikayeye.
Bizi bu eserle buluşturduğu için Karakarga'ya çok teşekkürler. Daha niceleriyle buluşmak dileğiyle.
90 sayfası hızlıca geçen modern zaman öykülerinden biri. Öykü tanımlamasını tür olarak da hak ediyor çünkü bu kitap roman tadında olay örgüsü yerine, daha çok Corrina kızımızın hayatından bunalımlı bir kesiti gösteriyor.
Kızımız İngiliz Dili ve Edebiyatı okumuş. Anladığımız kadarıyla sevmediği bir işi, reklamcılık yapıyor. Bu noktada sevmediği işi yapan milyonlarca duygudaşını yakalayıp :) acaba öykü nereye varacak sorusunu sorduruyor. Modern zamanın sorunlarından biriyle karşılaşıyoruz. Hayatın bize dayattığı, istemediğimiz ama yapmak zorunda olduğumuz iş. Reklamcılık dışında hayatında ne var derseniz. Sokaktan bulup sahiplendiği bir kedisi var. ve arakçılık. Evet arada bir dergi araklıyor.
Bundan öte gidişattan bilgi vermenin okumanın tadını kaçıracağını düşünüyor, çizime geçiyorum. Yazar çizerimiz Michael Cho kenar çizgisi kullanmıyor. Sanırım önce yapıp sonra şekle ulaşınca siliyor. Siyah beyazla beraber pembe kullanımı kahraman kadın olduğu için beni yadırgatmadı. Hatta karikatür dergilerindeki gri kullanımı gibi işlevli olduğu için ve dahi çizginin yerine kullanıldığı için hoşuma bile gitti. Sözsüz geçen panelleri, bununla beraber yavaşlatılmış hikayeyi çoğu çizgi romanda beğendiğim gibi Arakçı'da da beğendim. Türk çizgi romanında nedense buna hiç rastlanmıyor. Çizgi romancılarımızın hep karikatür dergisi kökenli olmasından kaynaklanıyor sanırım.
Sadede geleyim. Kısa kesilmiş 90 sayfa beni doyurdu mu? Hayır. Ama iyi bir çerezdi.