TEX SELAM SÖYLEDİ ÜSTÜMDE KALMASIN
Arkadaşlar dertlendim yine, nöbet sonrası aklımda pek çok soru ve pek çok sorunla...Babamı arayıp dertleşeğim dedim. Vazgeçtim sonra yaşlı başlı adam ne üzeceksin, biz bile yaşlandık. Annem desen aynı hesap. Abimle ablam geldi aklıma ama atla bir aylık mesafe...Eh ama çatlayacağım ha, yok mu başka dostum? Sonra bizimkiler geldi aklıma Zagor'la Çiko canım, karar verdim öğle yemeğini ağzımı şapırdatarak Çiko'yla yedikten sonra Zagor abime dert yanarım AHYAAAAAK diye birlikte bağırdık mı yüreğime su serpilir. Ama bazı durumlarda da Zagor bile çok insancıl kalıverir. Avlamaya çıktığı düşmanını bir bakmışsın ki kurtarmaya uğraşıyor. Eeeee çokta oyalanmadan işi erbabına vermek lazım, eli titremeyen, kararlı, lafını esirgemeyen kim olsa ki Tex'ten başka, al Navajolarını gel abim benim be yeter artık. Haklı olduğun bir konuda biride çıksın Tex gibi 'haklı çocuk' desin. Hiç olmadı Kit gelir kardeş memleket nere diye soruverir laflarız(o sormazsa biz lafa girmek için sorarız zaten, kesin) o da yeter.
Ya da tebdil-i mekanda ferahlık vardır, eski dostum örümcekten biraz ağ ödünç alıp yüksek binalı bir şehirde YAHOOOO diye iki sallanıp, ağ attın mı ohhh kurtlarımı döktüm hacı diye gevşeyiverir insan. Ha bunalttı mı gene insanlar, görünmez olmak mı geliyor içimden, kimse tanımasın mı beni, yanlarından süzülüp geçeyim, iyiliğin kimden geldiğini hiç bilmesinler mi istiyorum. Korkma abi ekle tebdil-i mekana tebdil-i kıyafeti senimi kıracak yüzyılların Kızılmaske'si, kaç yüzyıl o takmış, on dakikalığına beni mi kıracak verir maskesini, atını, gidiyoruz abi ormana temiz hava kimsede tanımaz maskeyle.
Haaa ama dostluk paylaşma işidir. Ziyarete gidince bir de bakmışsın ki Zagor Çiko'yu koşturuyor ardından, Tex Navajolara mesaj yolluyor, örümcek yine züğürt, kaçıyor ev sahibinden (korkma abi hesap benden Allah Allah), Kızılmaske aşık, tabi haliyle insan unutup kendi derdini(istediğin bu değil miydi?) birkaç yüz sayfa kovalayıveriyor dostlarının derdini. Sonra bir yazı görüyorsun 'Bu Maceranın Sonu'. Eh bari bizim çocuklar mutlu sona erişti, amma rahatladım deyiveriyor insan. Ha bu arada ben birşey diyecektim Tex'e, Zagor'a ama neydi, önemli olsa hatırlardım. Şu aynadaki bensem işlem tamam, yüzümde gülümseme daha ne olsun.
Uzun lafın kısası en iyi depresyon ilacı çizgiroman, başka dünyalara açılan sihirli kapı. Ben şimdi çıktım ordan bir parçamı bırakarak, hüzünlerimin, dertlerimin, endişelerimin olduğu parçayı. Unutmadan size de çok selamı var Tex'in, Zagor'un, Örümceğin, Kızılmaske, Julia ve diğerlerinin bekliyorlar........
Okunacak o kadar çizgiroman birikti ki.
Ben de o yüzden depresyondayım.
Tatile çıkıp 1 hafta sadece çr okuyacağım.
Ben İstanbul'a 1 gün geldim 1 aylık dinlendim. 1 hafta sadece çizgiroman insanı emekli bile eder ;D
Gerçekten iş yoğunluğundan son dönemde okumaya ben de çok fırsat bulamıyorum. Aslında çizgi roman okumakla geçecek bir hafta bana da çok iyi gelecek ama nerdeeeeee.
Harika anlatmışsınız, yüreğinize sağlık.
cogu cizgi roman da kabalik - sertlik olmasi acaba insan psikolojisini bozar mi diye sordum bir psikolog arkadasima ve de aldigim cevap hayir bozmaz olmustu.
ben yine de cocuguma, surekli sinirlenip ortaligi yikmakdan baska bi halt yemeyen Hulk okutmaktansa, agzindan salyalar akarak atlayip ziplayan bir wolverine okutmaktansa, daha ilimli bir red kit, tenten okutmayi tercih ederim sanki
Şu Oğlak Teks'ler de çıksa bende depresyonon 'd'si kalmayacak.Şimdi keyfim kaçık,
kafam bozuk Oğlak Yayıncılarına verip veriştiriyorum...
Alıntı yapılan: hanac - 16 Şubat, 2012, 11:54:25
Okunacak o kadar çizgiroman birikti ki.
Ben de o yüzden depresyondayım.
Tatile çıkıp 1 hafta sadece çr okuyacağım.
Duygularıma tercüman oldunuz Hasan abi.
Ben de okunacak çizgi romanlar ve kitapların,izlenecek film ve dizilerin,oynanacak oyunların birikmesi nedeniyle depresyona girdim.
Ama düşünüyorum da onlar olmasa hayat ne kadar sıkıcı bir şey olacak değil mi?
Hayal dünyamız bambaşka bir boyut. Bu dünyadan çok daha geniş paralel bir evren. Fizik kurallarının dayatılmadığı,sınırsızca hareket edebildiğimiz dünyalarımız. Kurgu ürünleri ise başkalarının hayal dünyalarına girmek için kullanacağımız boyut kapıları. Ufacık bir hücrede kısılı kalacağız onlar olmasa. O yüzden depresyonun ilacı çizgi roman mı sorusuna vereceğim yanıt şu olacaktır:Kesinlikle.
Evet çr çok büyük bir rahatlama,kaçma aracı,can-ı gönülden katılıyorum...ama kızım olduktan sonra çok az okuma fırsatım oluyor,halen alıyorum ama çoğunun kapağını bile açamadım daha...yalnız hiç şikayetçi değilim,çünkü çr'dan daha faydalı bir antidepresanım var artık;kızım.
Sevgilinin,eşin size söyleyeceği en güzel sözler bile,Kızınızın gözünüzün içine bakarak 'Baba' demesinin yerini tutmuyor.Normalde Çrlarıma gözüm gibi bakarım ama kızım arada yırtsada ona ses etmiyorum,başkası olsa düşünemiyorum bile >:(
Alıntı yapılan: NIC 39 - 16 Şubat, 2012, 16:31:10
...ama kızım olduktan sonra çok az okuma fırsatım oluyor,halen alıyorum ama çoğunun kapağını bile açamadım daha...yalnız hiç şikayetçi değilim,çünkü çr'dan daha faydalı bir antidepresanım var artık;kızım.
Bu da tam benim durumumun karşılığı. Okuma hızım yerlerde sürünüyor...
Kızım henüz 2 aylık değildi duygularımı şu şekilde kelimelere dökerken :
http://pizagorgunlukleri.blogspot.com/2011/09/aksi-yuzlu-guzel-bebek.html (http://pizagorgunlukleri.blogspot.com/2011/09/aksi-yuzlu-guzel-bebek.html)
Şu anda neredeyse 6 aylık oldu ama halim çok da değişmedi o zamandan beri :)
Alıntı yapılan: pizagor - 21 Şubat, 2012, 14:54:46
Alıntı yapılan: NIC 39 - 16 Şubat, 2012, 16:31:10
...ama kızım olduktan sonra çok az okuma fırsatım oluyor,halen alıyorum ama çoğunun kapağını bile açamadım daha...yalnız hiç şikayetçi değilim,çünkü çr'dan daha faydalı bir antidepresanım var artık;kızım.
Bu da tam benim durumumun karşılığı. Okuma hızım yerlerde sürünüyor...
Kızım henüz 2 aylık değildi duygularımı şu şekilde kelimelere dökerken :
http://pizagorgunlukleri.blogspot.com/2011/09/aksi-yuzlu-guzel-bebek.html (http://pizagorgunlukleri.blogspot.com/2011/09/aksi-yuzlu-guzel-bebek.html)
Şu anda neredeyse 6 aylık oldu ama halim çok da değişmedi o zamandan beri :)
Blok'undaki o yazıyı okumuştum. Çok hoş bir yazıydı. Bir de "Problemliler İçin Genişletilmiş Çizgiroman İnceleme Prosedürü"
başlıklı bir yazın vardı, tam da benim durumumu anlatan bir yazı. :) Onunla ilgili de bir başlık açsan aslında iyi olur.
Eyyüp Ağabey nasıl isterse, hemen açıyorum!
Gerçektende çizgi roman insanı rahatlatıyor.bizi alıp bambaşka diyarlara götürüyor.sinirliyken çizgi roman okuduğumda bende ne sinir kalıyor nede öfke..... 8) :) ;)
Çizgi Roman beni bazen bu dünyadan alıp götürüyor bazen bu dünyanın ne kadar acımasız olduğunu hatırlatıyor.
Hayal kurmayan insan yaşayamaz.Ben çizgi romanda bunu görüyorum.Mister No okuyorum insan olduğumu hatırlıyorum.Martin amca okuyorum benim gibi gizemi seven bir insanın neleri görebileceğini neleri hayal edebileceğini görüyorum.Tex okuyorum kendimi western in doruklarında hissediyorum.Tozlu yollarda bazen silahıma baş vuruyorum ve aradığım adaleti o adam da görüyorum.Örümcek okuyorum oda benim gibi bazen duygularına kapılıyor çalışıp çırpınıyor aşık oluyor süper kahramandan çok sanki benim gibi.Red Kit okuyorum gülüyorum kafamı boşaltıyorum.Conan okuyorum geçmişin o sırlarının içinde büyülerinin içinde efsanelerin içinde dolaşıyorum o muhteşem çizimlere bakıp iç çekiyorum.Mandrake okuyorum çocukluğum aklıma geliyor.Seing ouyorum bana çizgi romanı sevdiren Mark'a çok şey borçlu olduğumu hatırlıyorum.Batman okuyorum olamadığım adamı görüyorum.Bazende benim gibi soğuk olduğunu ama benim gibi içinde fırtınalar ve duyguları barındıran adamı görüyorum.
Ben çizgi roman okurken bir bakıyorum saatler geçmiş zaman kavramını yitirmiş.Bazen çizimlere bazen kahramanlara bazen de hikayelerine dalıyorum.İyiki çizgi roman okuyorum ve iyiki okumamı sağlayanlar var.Ne o an için geçim sıkıntısı aklıma geliyor nede başka birşey.Sadece o karaler ve ben var...............
Alıntı yapılan: hennessy - 21 Şubat, 2012, 20:01:47
Ben çizgi roman okurken bir bakıyorum saatler geçmiş zaman kavramını yitirmiş.Bazen çizimlere bazen kahramanlara bazen de hikayelerine dalıyorum.İyiki çizgi roman okuyorum ve iyiki okumamı sağlayanlar var.Ne o an için geçim sıkıntısı aklıma geliyor nede başka birşey.Sadece o karaler ve ben var...............
Matrixi seyreden arkadaşlar ne der bilmem ama, bir nevi matrixe bağlanmak gibi.. Bence çok güzel ifade edilmiş.
TAMAMINI OKUYACAK ZAMAN BULAMIYORUM ANCAK SEYRETMESİ,KARIŞTIRMASI ,SEVMESİDE HUZUR VERİYOR.KIZIM SANMAN,CREEPY ,SPIDER TOPLARKEN BEN DAHA KLASİKCİ TOPLUYORUM.BUNDAN TAM ELLİ YIL ÖNCE OKUMA BİLMEZKEN BABAMİN OKUDUĞU KİTAPLARI TORUNLARIMA OKUYABİLMEK İÇİN SAKLIYORUM KISACASI HUZUR BULUYOR ANCAK KİTAPLAR GECİKTİKCE STRES YAPIYORUM KISACASI BANA YAŞADIĞIMI HİSSETTİRİYOR
orası öyle...ama aynı zamanda depresyonun sebebi de çizgi roman ;)sebebi de şu:benim gibi kontrolü kaybedip ve de gözü karartıp şuursuzca alırsanız çizgi romanları;işte o zaman nasıl bu kadar açılabildim der,depresyona girersiniz :D
Alıntı yapılan: ArAmAS - 21 Şubat, 2012, 21:15:26
orası öyle...ama aynı zamanda depresyonun sebebi de çizgi roman ;)sebebi de şu:benim gibi kontrolü kaybedip ve de gözü karartıp şuursuzca alırsanız çizgi romanları;işte o zaman nasıl bu kadar açılabildim der,depresyona girersiniz :D
Kesinlikle.Çizgi roman ve kitap alımı konusunda bir türlü otokontrol kuramamıştırım kendi üzerimde.Tek birikimimde onlardır.