Azınlıkyan - Aret Gıcır

[ferzan]

    Geçen akşam okuma fırsatım oldu...

    Ben tek sayfalık anlatı konsepti olduğunu bilmiyordum, uzun öyküler var sanıyordum...Başlarda biraz yadırgadım ama sonra çabucak girdim içine...

    Bazı sayfaların espri ve metin hissi acemice bir naiflik içerse de genele bakarsak okuduğuma hiç pişman olmadığım bir eser oldu...Üretildiği dönem 1998-1999 yılları anladığım kadarıyla...İstanbul'da bir gayrimüslim Ermeni asıllı Krikor Azınlıkyan adlı vatandaşın gündelik ve toplumsal olaylar karşısındaki durum tahlilleri ya da şahitlikleri çerçevesinde gelişen, sokaktaki ya da evdeki sıradan bir orta yaş adamının tek sayfalık çizgi öyküleri...Her sayfa maksimum 5-6 panel...

    Tam adını koyamıyorum ama samimi ve yer yer çok derinlikli diyebileceğimiz sade ama etkili işleyişler vardı...Düşündüğümden çok farklı bir eser çıktı...Her şey bir yana, bugüne kadar sadece Ender Özkahraman ile Erdoğan Dağlar 'ın durum anlatılarıyla girdiğim o melankolik huzur atmosferini bu kitapta yer yer hissettim...Asla bir Ender Özkahraman ya da Erdoğan Dağlar değil, asla bir ''Orası Öyküleri'' ya da ''Cihangir Günlüğü'' değil ama onlara küçük kardeş niyetine diyebileceğimiz bir durum betimleme üslubu söz konusu...

    Bu arada kitabın basımı çok hoş...Frankofon boy, bildiğimiz YKY öykü kitapları kapağı ve iç sayfa saman kağıdına basılı, ne çizgi roman gibi, ne de kitap gibi durmayan ama ikisinin de sanki en hoş yanlarını toplamışçasına huzur ve güven veren bir edisyon...Tam anlatamadım, olur da denk gelip elinize alırsanız daha iyi anlarsınız...Eski bir basımın yeni gibi saklanmış halini andırıyor...

    Bu tarz başka bir albümü yokmuş sanırım, en azından çizgi öykü olarak...''Ben Topik Değilim'' isimli, Aret Gıcır 'ın çeşitli yayınlara çizdiği karikatürlerin toplaması olan albümün de siparişini verdim ama şimdilik başka çizgi öykü albümü olmadığından dönem dönem Azınlıkyan 'ı başa sarıp okurum artık...

    Not : Bir çok çizgi roman okuruna çekici gelmeyecektir iç görseller, benimki şahsi beğeni ve naiflik süzgeci sadece...Diğer albümlerdeki gibi kefil olmuyorum, deneysel ve farklı çalışmalara, bilhassa mizah/karikatür soslu toplumsal ve durum anlatılarına meraklı olanlar arşivine katabilir...Ama Aret Gıcır kesinlikle profesyonel bir bilek ve iştah açan bir anlatıcı...En azından benim naçizane zevkimce...

[kharon]

Bu albumun degerlendirilmesi harika olmus zira ulkede azinlik olmak cok zor, hele bir de ustune yazip-cizmek daha da zor ( ve tehlikeli )

Bir-iki sene once okumustum albumu, insanligini (ve de empati yetenegini) yitirmemis herhangi birinin bogazini dugum dugum yapmaya yeter. Agir bir yuk, zaman zaman da aslinda ne kadar -benzemek degil- ayni oldugumuzu yuzumuze vuruyor.

[Peyami]

Ne güzel isim bulmuş Aret  Gıcır: Azınlıkyan. Daha baştan merakını kıskıvrak yakalıyor insanın. Biraz baktım kimdir, başka neler yapmıştır diye, profesyonel bir formasyonu var zaten. Aşağıya Aras Yayıncılığın paylaştığı kısa biyografiyi ekliyorum. Özellikle "19 Ocak Öncesine Dönmek İstiyorum" birinci sınıf bir ÇR albümü kapağı kalitesinde bence. Çok beğendim. Aras Yayıncılık Gıcır'ın Agos'ta çizdiği 56 karikatürü toplayan bu albümü 19 ocak 2007'de vefat eden Hrant Dink'in ölüm yıldönümünde ücretsiz dağıtmak üzere basmış. Alınacaklar, dolayısıyla okunacaklar listeme ekledim.

Bu albümün sadece isminin yazılarak duyurulması bile önemliyken bir de üstüne özenli bir tanıtım yapılması, Ferzan'ın foruma kattığı pek çok değerden biri olarak hafızalarda kalacak. Bu tarz albümlerin gözden kaçmaması ve pek çok insanın ulaşabildiği forum gibi ortamlarda tanıtılması çok kıymetli bir çaba. Teşekkürler.   

Aret Gıcır
1978'de İstanbul'da doğdu. Lusavoriçyan-Bezazyan İlkokulu, Getronagan Ortaokulu ve Işıl Lisesi'nde okudu. Resim, karikatür ve grafikle ilgilendi. Yarattığı "Azınlıkyan" tiplemesi 1997-2000 yılları arasında haftalık Türkçe-Ermenice Agos gazetesinde yayımlandı, daha sonra Aras Yayıncılık tarafından kitaplaştırıldı (2001). 2000 yılında Fransa'nın Lyon kentindeki Ecole Emile Cohl'de resim, çizgi roman, illüstrasyon eğitimi aldı. 2002-2008 arasında Ermenistan'ın Erivan kentindeki Devlet Güzel Sanatlar Akademisi'nde resim eğitim aldı. 2005 yılında çizgi öykü-karikatür türünde Ben Topik Değilim! Yerevan Güncesi, 2008 yılında ise Hrant Dink anısına 19 Ocak Öncesine Dönmek İstiyorum! adlı kitabı yayımlandı. 'Yerevan' başlıklı ilk kişisel sergisini 2009 yılında Tokatlıyan Han'da açtı. İkinci kişisel sergisi 'Ateş ve Kılıç Arasında', 2015 yılında Öktem&Aykut'ta gerçekleşti. 2016'da, yine Öktem&Aykut işbirliğiyle Galata Rum Okulu'nda, Patrik Mesrob Mutafyan'ın rahatsızlığından yola çıkan eserlerinden oluşan Günden Güne sergisi gerçekleşti. Çalışmalarını İstanbul'da sürdürüyor.

(Aras yayıncılık sitesinden alıntı)