Ev - Desen Yayınları

[TKnKT]

Özgün ismi: La Casa
Yazar ve çizer: Paco Roca
Çevirmen: Murat Tanakol
Sayfa Sayısı: 128
Yayın Tarihi: Eylül 2021
Cilt Tipi: Karton Kapak
Kağıt Cinsi: 1. hamur
Boyut: 23.5cm × 16.5 cm
Etiket Fiyatı: 55₺

-----Tanıtım Bülteni-----
    Geçmişten mutlu bir âna sığınacak olsanız hangisini seçerdiniz?
    İspanyol sanatçı Paco Roca, 2020 Eisner Ödüllü grafik romanı Ev'de çizgilerini bu kez aile ilişkileri üzerine konuşturuyor; babalarının ölümünün ardından yeniden bir araya gelen üç kardeşin geçmişle hesaplaşmalarını odağına alıyor.   
    Sıradan bir ailenin pek de sıradan olmayan tarihini, yürekleri titretecek bir hikâye eşliğinde sunan kitap; zamanın ve yaşam koşullarının savurduğu hayatlara ayna tutuyor, insana dair "tanıdık" söylemlerde bulunuyor.
    Sepya tonlardaki resimleriyle film tadında bir anlatı sergileyen Roca; geçmişin gölgelerine takılı kalan üç kardeşin hatıralarını canlandırıyor, dünyevî koşturmacalar yüzünden dünü unutup bugünü kaçıranların yitirdikleri hakkında düşündürüyor.
    Bir ev asla yalnızca bir "ev" değildir. Evi yuva yapan, ailedir; sevgidir, emektir, birlikteliktir. Kendini bildi bileli çalışan Antonio için yaz tatillerini geçirdikleri o ev hiçbir zaman alelade bir çatı olmamıştır. Her taşının altında emeği bulunan, büyük özveriyle yoktan var ettiği evi, gelecek düşlerinin ve ebedî huzurunun en büyük teminatıdır. Evi, yeni kökler salmak için farklı yerlere göçen çocuklarını tekrardan bir araya toplayabilmek için yegâne dayanağıdır. Antonio hayata gözlerini yumana kadar da ev varlık nedenini sürdürür. Babalarının yasını dahi tutamayan José, Carla ve Vicente, bir yılın ardından satılığa çıkarma düşüncesiyle eve geri döner. Arkalarında bıraktıkları hayatlarına belki de ilk kez çocukluklarının gözünden bakma fırsatı bulan kardeşler için karar ânıdır. Oysa onları yıllar sonra buluşturan ev, belki de anne babalarının hayattayken kendilerine hissettirmeyi başaramadığı değerli bir duyguyu, aile olmanın önemini yeniden hatırlamalarını sağlayacaktır.
     Ebeveyn kaybı, yas, anı, hafıza gibi konulara temas ederek aile ilişkilerindeki çıkmazlara eğilen Ev; acı tatlı kırgınlıkların ve anlaşmazlıkların yumağındaki üç kardeşin gözünden, tüyleri diken diken eden, gerçekçi bir anlatıya dönüşüyor.
    Kırışıklıklar'dan tanıdığımız Paco Roca, dünya çapında övgü toplayan bu ödüllü grafik romanıyla yaşamlarımız boyunca unutamadığımız mutlu anılarımıza nostaljik bir selam gönderiyor; duvarları neyden örülürse örülsün adına ev denen yapının kişisel tarihimiz üzerinde oynadığı önemli rolü gözler önüne seriyor.
    "Bugüne dek hep ileriye baktım. Bugünlerde ise ilk kez durup arkama bakıyorum. Kariyer peşinde koşturmaca, bana bir şekilde utandığım köklerimden bir kaçış gibi geliyor. Anlıyor musun?"
---------------------------

    Büyük bir hevesle ve ve dolu dolu bekliyordum açıkçası. Neden bu kadar yükseldiğimi hatırlamıyorum. Aslına bakarsanız klasik bir "hayatın farklı köşelerine savrulan aile üyelerinin bir araya gelmesi" hikayesinden öte değildi benim için. Çizimler güzeldi ama içerik olarak yakalayamayınca beni yarım kaldı. Duygusal bir derinliği varsa o da bana geçemedi. Belki biraz daha dolu bir içerik olsa doyurucu olacaktı. En azından farklı yerlere savrulmuş kardeşlerin hayatına dair biraz daha derinlik olabilirdi belki. Bir de bazı sayfalarda paneller takip etmesi zor bir şekilde yerleştirilmişti ama çok da mühim değildi.

    Belki de bir baba gözüyle eseri okumak farklı hisler yaratıyordur, bilemiyorum. Düşününce tek vurucu noktası buradan bakılırsa olabilirmiş gibi geldi. Ya da baba kaybı yaşayan bir aile üyesi olmak etkili olabilir. Okuma şansı bulanların fikirlerini merak ediyorum doğrusu ben mi bir şey kaçırdım acaba?

[KenParker]

Baba ölür. Evlatları evlerine geri döner ve evi satılığa çıkarmak ister. Bu süre içersinde geçmişle hesaplaşmaya başlarlar. Hikaye bu kadar.
Hikaye bu kadar lakin okurken kişisel olarak sen de geçmişinle görüşmeye başlıyorsun. Ev. Anılar, yas, geçmiş, çocukluk, istekler, sevinç, kavga, duruyormuş gibi yapan ama insanın kendi sonuna değin hiç durmayan hayat.

Bütün bunlar bir nesnenin çevresinde dönüyor. Ev. Sıradan bir konu seçimi ama hepimizin hayatına çaktırmadan dokunduğu için (burayı daraltarak babasını kaybedenler için de diyebilirim) gerçekliğe samimiyete bürünüyor. Grafik roman belki az şey vaad ediyor ama bu haliyle bile bence yeterli.

Paco Roca panelleri hazırlarken dikey değil, yatay bir seçim yapmış. Okuma yaparken panel Bloklarını soldan sağa doğru okumak gerekiyor. Böyle okunmasa dahi konu basitliğinden dolayı kaçırdığınız bir şey olmuyor.  Alışılmışın dışında okuma deneyimlerini her zaman hoş karşıladım. Hatta Frank Miller'ın 300'ü gibi  biçimin içeriği desteklediği çizgi romanlarda keyfime keyif kattım.
Paco Roca'nın diğer grafik romanlaranı sevdiyseniz hararetle tavsiye edilir. Sevmediyseniz zaten...