Dumankara, Hayat Bir Yangındı - Levent Cantek

[berkuralcan]

Ben de beğendim. Hem edebiyatta, hem de çizgi romanda böyle hikayeler hoşuma gidiyor, daha naif ve "estetik" bir güzelliğe yönelik çalışmaları okumak keyifli her zaman. Daha "mesaj" içerikli hikayelerde de yapılan göndermeler bence tam dozunda olmuş. Yine de, artık ben böyle dört - beş - altı sayfalık hikayelerden oluşan antolojilerden / albümlerden ziyade tam teşekkürlü bir grafik roman bekliyorum Türk yazar - çizerlerden

Yeni oluşumumuz AltEvren Gurme'de detaylı bir şekilde inceledim Dumankara'yı, biraz uzun oldu gerçi ama, bizle pek alakalı olmayan ilk bölümü (çizgiye kadar olan) geçebilirsiniz okumak isterseniz:

http://gurme.altevren.net/?p=333

[pearl jam]

Dumankara'yla ilgili yazılar, eleştiriler, yorumlar :

http://www.sabitfikir.com/elestiri/istanbulun-en-cok-ankaraya-donusunu

http://www.agos.com.tr/haber.php?seo=dumankaranin-anlaticilari&haberid=4806

http://berentorhan.blogspot.com/2013/04/duman-tuten-ankara.html

[Gambit]

Dumankara yi, gecen Cumartesi gunu bitirdim, ancak yazabiliyorum.

Kitabi Istanbul a giderken, havalimaninda baslayip, ucak da ucus sirasinda yaklasik 1.5 saatte araliksiz oturup bitirebildim, ama sonlara dogru cidden yorulmaya baslamistim. Kisa hikaye ve degisen cizerler gormek beni yoruyor.   Yine de bir oturusta bitirdigim icin (belki ucak ta kapali kaldigim icindir), deli gucuk 3 - zifirname den daha iyi oldugunu cikarabilirim.  Deli Gucuk cidden cekilecek dert degildi, 4-5 gun surdu bitirmem. Onu baska baslikda anlatacagim

Oncelikle, Levent Cantek e iyi niyetli ve azimli calismasi ve guzel edebi alintilar iceren bir yayin ortaya cikarmasindan oturu tebriklerimi sunmak isterim.  Kitabin grafik tasarimi, hikaye onlerindeki fotograf seckileri de cok basarili.  Hikayeler veya cizimler icin ayni seyleri soyleyemeyecegim maalesef.  Hikayeler cok kisa, ama kisaligindan ote, asil sorun, bir cok hikayenin icine girmenin zor olmasinda.  Bazi hikayelerde ise sonu ne oldu, nereye baglandi gibi bir sey beklememek gerekli zira bir yere baglamiyor, oylece bitiveriyor hikaye.   Cizerler acisindan bakarsak bir deli gucuk albumu degil bu, daha cok Leman - penguen dergilerindeki cizimler gibi, daha karikaturize ve daha karman corman, bazan da yorucu cizimler mevcut. 

Belki ikinci kere okursam, biraz daha isindigim ve alistigim bir kitap olacak ama sorun su ki, okuyacak cok kitap var ve dumankara yi ikinci kere okunacaklar listeme almam yakin bir zaman diliminde zira o kadar essiz bir tat birakmadi bende.

Sonuc olarak, girisimcilik acisindan takdire sayan, cizgi roman adina farkli bir seyler veren bir kitap ama cok da abartilmamasi gereken bir kitap olmus bence.   


Okuyanlar var mi, neler dusunuyorsunuz, paylasirsaniz sevinirim

[kalidor]

Ben de sonuna geldim sayılır, öyküleri genel olarak beğendim. Bazı çizimler hariç çoğuna Deli Gücük'ten de aşina olduğum isimler olduğundan pek yadırgamadım. Eşim Angaralı olduğundan ve sık sık gidip geldiğimizden insanın bizzat gezip gördüğü, yaşadığı yerlerde geçen öyküler çizgiroman olsun nesir olsun hep ilgimi çekmiştir. Dumankara'yı beğenmeme bu da etki etmiş olabilir. Bazı öyküler eski yeşilçam filmleri tadında da olsa orjinal bulduğum öyküler de oldu. Deli Gücük'ün son albümünün edisyonu tabi ki müthiş ama  ne yazık ki öykü kalitesindeki çıta ilk albümden beri düşüyor. İki albüm farklı tarz olduğu için karşılaştırmak pek doğru değil ama Dumankara'yı kim okusa az çok beğenir. Deli Gücük ise biraz zorlar.