Kill or be Killed

[ZGeralt]

Son bir kaç aydır alıp almama konusunda ikilemde kaldığım bir seri. Hatta paralelevrenin sitesinde deluxe versiyonunu favorilerime attım, her seferinde bir git gel yaşıyorum ve farklı bir seri alıyorum.
Bu tutum için en büyük sebebim ise; yabancı yorumlarda beğenmeyenlerin eleştirisi oluyor. Eleştiride şu; Dylan karakterini eğer ilk başta beğenmezseniz seriyi zorlama devam etmek veya bırakmak zorunda kalırsınız şeklinde. Olumlu yorumlarda bile Dylan'ın sıradan, psikolojik sorunları olan, intihara meyilli ki daha önce girişimleri olan biri olarak ele almışlar. Kısacası '' sıradan '' bir karakter için o kadar para verip vermeme konusunda üstesinden gelemediğim bir şüphe içerisindeyim

Aradığınız şey bir kahraman hikayesi ise almamanız daha yerinde olur. Bana sıradan insanların içine karıştığı olayları anlatan hikayeler hep daha ilgi çekici gelmiştir ama bu konu tabi ki zevk ve tercih meselesi. Image'ı sevme sebebim de bu aslında.

Ben sıradan değil de "gerçek" kelimesini kullanırdım.

Dylan özellikle Amerika'da çok örneğini görebileceğiniz, ama dünyanın her tarafında karşınıza çıkabilecek bir insan tipi: Tam olarak ne amaca hizmet ettiğini bilmeden üniversite - yüksek lisans - doktora macerasına atılan, çok zeki ama hayatta yerini bulamamış, bir yandan dünyanın adaletsizliğini, çirkinliğini çok iyi tanıyan ama bir yandan da bunlar ile ilgili bir şey yapamayan, sosyal ilişkilerde çok başarılı olmadığı için bu şekilde de bunlardan kaçamayan; bunlar sonucunda da belli ölçüde pes etmiş, depresif bir adam.

Burada bence serinin en önemli başarısı, bu karakteri çok doğru bir şekilde tespit edip, çok doğru bir şekilde analiz edip, seride çok gerçekçi bir şekilde ele almak. Ben seriyi okurken konusundan ve hikayesinden çok Dylan'ı ilgi çekici bulduğum için beğenmiştim Kill or be Killed'ı. Hatta şöyle söyleyeyim, kurduğu cümleleri falan neredeyse birebir kuran arkadaşlarım, tanıdıklarım vardı. Bu benim hoşuma gitmişti anlatılan insan tipiyle bağlantı kurabildiğim için.

Ama bu karakter tipinin neden eleştirildiğini de anlayabiliyorum. Dylan ile benzer buhranlar yaşayıp, benzer süreçlerden geçen insanlar için bu karakter ilgi çekici olacaktır, ama geri kalan insanlar için çok emin değilim.

Dediğiniz de doğru aslında, bu karakteri sevmeden seriyi okuyup beğenme şansınız az, çünkü her şey onun etrafında dönüyor bir yerde.

Çoğunlukla katılıyorum, tek itirazım Dylan bana "çok zeki" gibi gelmedi okurken

[Darkseid is.]

Bence internetten birkaç sayı okuyun beğenirseniz alın.Yeni bir Watchmen,işte kült eser,herkes okumalı falan denilcek bir şey değil, dönüp dönüp okumam şahsen ama zevkli ve sürükleyici olduğunu da rahatlıkla söyleyebilirim.

Dylan`ın sıradan ,başarısız bir üniversite öğrencisi olduğu vs vs muhabbeti sadece ilk sayılarda hikayeye giriş amacıyla,karakterin hayatı hakkında kısa bir tanıtma niteliğinde bir bakıma.Evet süper gücü falan yok tabi,kastınız oysa.
Character-driven bir hikaye yani karakterin iç dünyasına dalıyorsunuz,psikolojisini öğreniyorsunuz.Okuyucuyu yöneten,hikayeyi götüren kişi ana karakter denebilir.Bu benim çok hoşuma giden bir anlatım tarzı.
Brubaker da iyi bir yazardır.Hiç kötü işini duymadım,okumadım.

[berkuralcan]

Çoğunlukla katılıyorum, tek itirazım Dylan bana "çok zeki" gibi gelmedi okurken

Evet, "zeki" riskli bir tanımlama olabilir. Farklı açılardan da ele alınabilecek bir kavram zeka. En azından bir şeyler okumuş etmiş, dünyadaki bazı sıkıntıların, yanlışlıkların farkında olan veya farkında olduğunu düşünen bir adam diyelim.

Bence internetten birkaç sayı okuyun beğenirseniz alın.Yeni bir Watchmen,işte kült eser,herkes okumalı falan denilcek bir şey değil, dönüp dönüp okumam şahsen ama zevkli ve sürükleyici olduğunu da rahatlıkla söyleyebilirim.

Bence bu ideal bir tanım seriyle ilgili.

Aynı şekilde, sürükleyici ve keyifli olmasına rağmen şu tespite katılmamak da elde değil:

Sadece sonu kötü bir tad bıraktı bende, yazarın da kafası karışmış,kararsız kalmış sanki nasıl bitireyim diye.