Oğulların Diyarı (Gipi)- KaraKarga

[nicholaihel]

Son dönemde forumda azalan incelemeler beni üzüyor. Sizin detaylı incelemelerinizi ise keyif ve merakla takip ediyorum. Elinize sağlık ferzan.

[ZGeralt]

Bu cildi alalı epey zaman oluyor, hatta dürüst olmam gerekirse aldığımı bile unutmuştum. Çok sonra kitap yığınını düzenlemeye kalkıştığımda hatırladım.
Gipi'nin çizimine alışmak zor, hatta pek sevdiğimi söyleyemem. Ama bu eserde yarattığı sinematik atmosfer muhteşem.Öyle ki sık sık 2-3 sayfa tek konuşma olmadan,tamamen çizgisi ile çok kuvvetli bir anlatım yakalıyor. Adeta kameranın tek plan çekimleri gibi sizi bir anda atmosferin içine çekiyor veya karakterin duygu değişimlerini size aktarabiliyor. Ayrıca post-apokaliptik bir dünyaya doğmuş çocukların cahilliği ve bundan kaynaklı olarak az ve basit konuşmaları hoşuma giden bir detay oldu.

Yarattığı post-apokaliptik dünya oldukça ürpertici. Bir baba oğul hikayesini, bu atmosferde klasik biçimde ele almaması, kahramanlar yaratmamasını takdir ettim. Hikayenin , özellikle diğer insanlarla karşılaştıkları yerlerde vardığı nokta, o vardığı yerden yaptığı insanlık eleştirisi, din ve toplum eleştirisi kesinlikle yavan değil. İki kardeşin bencillikleri , Aringo'ya yaptıkları şey,  bunu kendilerine hak görmeleri ve sonrasında hiç bir suçluluk duygusu duymamaları, bugünün toplumunda şikayetçi olduğumuz durumların en temeline ışık tutuyor.

Hikayenin kırılma noktalarını belirleyenin "cellat" olması ve onu gördüğümüz son kare bana bir metafor bombardımanı gibi geldi. Kararı verenin silah olması, silahı olanın yönetimi ele alması ama yine de bir "kitaba" ihtiyaç duyması.

Beklentimin çok üstünde bir derinliği olan, bir solukta okunabilecek harika bir çizgi roman " Oğulların Diyarı".

[KenParker]

Gipi'nin sanatkarlığı bambaşka. Şöyle sulu boyayla boyanmış çizgi romanları basılsa da okusak.
Mesela En descendant le fleuve ... et autres histoires, Nehre İnmek ve Diğer Hikayeler.