B.P.R.D.

Başlatan emre ozdamarlar, 26 Ocak, 2014, 21:17:14

« önceki - sonraki »

0 Üyeler ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

emre ozdamarlar

Bi suredir BPRD okuyorum, bu kadar gec basladigim icin bana pismanlik hissettiren bu seri icin kisa bi tanitim geceyim.

Mike Mignola'nin Hellboy evrenini daha da genisletmesi ile ortaya cikmis bir seri BPRD. Bu serideki karakterlere Hellboy filmlerinde de rastliyoruz.

Bugune dek 120 sayi civari yayinlanmis ve bu sayilar 20'nin uzerinde ciltte toplanmis. Mike Mignola'ya yazarlikta John Arcudi eslik ediyor. Benim okudugum ciltlerde de agirlikli olarak calisan cizer Guy Davis.

Imkani olan bu seriye mutlaka göz atsin, ilk 2 cilt kisa maceralarda olusurken 3. ciltten itibaren her cilt kendi icinde 5-6 sayilik bir hikaye anlatiyor. Ben simdilik 6 cilt okudum ama kesinlikle devam edecegim.

Mike Mignola bana kalirsa cizgi roman dunyasinin basina gelen en iyi seylerden biri. Harika bir hayal gucune sahip, insani hem korkutan, hem duygulandiran muhtesem hikayelere imza atmayi basarabilen bir yazar.

Cizer Guy Davis de bu harika hikayeleri neredeyse karikaturize bir stille inanilmaz bir sekilde ciziyor. Onun da bu eserdeki emegi cok buyuk.


ercoktay

ELimde sadece ilk cildi var ama en çok tamamlamayı istediğim serilerden biri. Hellboy evrenini ve tabiki Mike Mignolo'yu çok beğeniyorum.

Şu kalan Hellboy'ları da biri basmaya başlasa ya artık :)

emre ozdamarlar

Hocam, ilk 2 cilt fena degil ama 3'den itibaren hikayeler gercekten kopuyor. Mutlaka devam et.

Harun Ça

Alıntı yapılan: ercoktay - 27 Ocak, 2014, 09:43:13
ELimde sadece ilk cildi var ama en çok tamamlamayı istediğim serilerden biri. Hellboy evrenini ve tabiki Mike Mignolo'yu çok beğeniyorum.

Şu kalan Hellboy'ları da biri basmaya başlasa ya artık :)

Tamamlanacağını hiç sanmıyorum. İlerde yeteri kadar para kazanırsam neyse parası verecem ben yayınlayacam.

Bir Mike Mignola hayranı olarak Mignola hikayelerini onun çizgisiyle okumayı seviyorum ama bu seride çalıştığı çizerlerde onun tarzına yakın. İmkansızlık ben de sadece birkaç cilti dijital olarak okuyabilmiştim.

emre ozdamarlar

Bugun 10. cildi bitirdim. Okumaya doyamiyorum bu seriyi.

Ahmet Oktay

Night Train isimli tek sayılık macerayı okudum, önceden de 3 sayılık bir başka macera okumuştum. Ben bu seriyi beğendim. Hatta Hellboy'un okuduğum macerasıyla kıyaslarsam bu seriyi daha çok beğendim. İmkanı olanlar bu seriye de hiç değilse bir şans vermeli.

Bu arada Night Train'in yazarı Green Lantern ve New 52 dönemi Aquaman'in de yazarı olan benim DC'den tanıdığım Geoff Johns, sırf bu yüzden bile okunur :)

emre ozdamarlar

Hocam BPRD'nin kendine ait cok iyi bir mitolojisi ve evreni var, bastan sona okumani tavsiye ederim, kesinlikle pisman olmazsin.
Bu arada ben de Hellboy'a göre daha saglam buluyorum bu seriyi.

Ahmet Oktay

Aslında bunları tadımlık okudum, şu an DC evrenine odaklanıyorum daha çok, ama bu seriyi de fırsat buldukça okurum.

Konu olarak da bu tarz eserler zaten ilgimi çekiyor :)

kharon

BPRD'ye bayiliyorum; cok sey var yazilacak ama Rusya macerasi kapaklari hakkinda kisa bir not yazdim:

http://paneller.blogspot.com/2019/06/bprd-sovyetler-propaganda-afisi-estetigi.html

BPRD - Sovyetler Propaganda Afisi Estetigi

BPRD korku, fantastik, bilim-kurgu ve occult unsurlarini ustaca birlestiren en enteresan hikayeye sahip super-kahraman takimlarindan biri. Elbette bir Justice League ya da Avengers populerligine sahip olmasa da sadik bir takipci kitlesi var. Mignola'nin dahiyene evrenini uzun yillar ince ince islemesiyle, yan basliklar ve spin-offlariyla devasa bir kulliyat olusmus durumda. Kimi zaman realist cizgilere sahip cizerler gorev alsa da benim -ve genel olarak tum BPRD okuyucularinin- daha cok hoslandigi sanatcilar ilk donemlerde Guy Davis son donemlerde ise Tyler Crook gibi Mignola'nin kendi uslubuna da yakin, daha karikaturumsu usluba sahip sanatcilar. 

Mignola evrenindeki hikayenin dallanip budaklanmasi ve tum dunyayi tehdit etmesi yuzunden BPRD Rusya ile de isbirligine gitmesi sonucu orada da maceralar yasanmaya basladi. Ozellikle bu sayilarin kapaklari harika bir estetik tasimakta:

Malum Sovyetler Birligi cizgi romanin hemen hemen hic olmadigi bir donem/cografya ama kendine has bir propaganda afis estetigi gelistirmis durumda ayni zamanda. Buyuk liderler, elleri kollari guclu-abartilmis isci sinifi temsilcileri, kalabaliklar, Sovyet teknolojisinin ve tariminin yuceltilmesi, dusmanlarinin ezilmesi, ufuklar-uzay-daha iyi bir gelecek ve tabi ki kirmizinin bol kullanimi.




Iste bu BPRD kapaklari (82-86 sayilar) bu estetigin ozunu oldukca guzel yakalip yanstimis durumda:







Elbette bu Sovyetler propaganda afisi estetiginin cizgi roman kapaklarindaki ilk kullanimi BPRD sayilari degil. Bu konuda akla ilk gelen alternatif Superman hikayesi Red Son :





ve sinirli sayida olsa da baska ornekler de var :