Hayal Kahvem'den Batman Hikayeleri

[Hayal Kahvem]

Hayaller kuran birinin en büyük yardımcısı sessizliktir... Bir dostun sıcaklığına ihtiyaç duyuncaya değin sessizliğe sığın. Yalnızlığı sessizlikte bulacaksın, kendini de yalnızlıkta... İnsan kendini dinlemeyi öğrenmeli.

Asıl kötü olan, çarelerin bir adım uzağında olup da kendini çaresiz sanmaktır, çünkü insan soluk aldıkça çare vardır. Anlıyor musun?

Ah, onun gözlerindeki aydınlığın yıldızları bıkmıyor gönlümün gecesine kaymaktan. Ki ben korkak bir tavşan olup titriyorum o gözlere takıldıkça. Tüm bildiklerimden farklı bir sevgi var içimde. Nasıl anlatmalı? Cam bir sevgi bu. Evet, cam bir sevgi. Sanki her an kırılıverecek. Ölesiye dikkat etmeli onu taşırken, ama çok da güzel böyle bir sorumluluk. Öyle ki, neredeyse 'cam sevgiyi taşımadıkça insan insan olamaz' diyesim geliyor.

[rumar80]

    Sevgili Hayal kahvem,
    Kayboldunuz sanıp meraklanmıştım. İyi ki döndünüz.

[Hayal Kahvem]

Selam Rumar, teşekkür ederim ilginiz için.

[Hayal Kahvem]

Nereden sevdim o zalim kadını
Bana zehir etti hayatın tadını
Söylemem sormayın asla adını
Bana zehir etti hayatın tadını

[/size]

Hâlâ yaşıyor kalbimin en gizli yerinde
Bir hatıra ki izleri yıllarca derinde
Hummalı geçen bir gecenin ta seherinde
Bir hatıra ki izleri yıllarca derinde

Gün ağarınca boynum bükülür
Dalarım uzaklara gönlüm sıkılır
Sorma ne haldeyim
Sorma kederdeyim
Sorma utanırım
Sorma söyleyemem

Sorma yangınlardayım zaman zaman
Ah bu yangın beni öldürüyor yavaş yavaş
Kor kor ateşler yanıyor içimde
Aşkı beni kül ediyor...

[Hayal Kahvem]

Bir ben miyim perişan gecenin karanlığında
Yosun tuttu gözlerim yalnızlar rıhtımında



Bütün gece ağladım dalgalar kucağında
Yosun tuttu gözlerim yalnızlar rıhtımında



Bir beni mi unuttular uçup gitti martılar
Geceler, ben ve deniz yalnızlar rıhtımında



Bütün gece ağladım dalgalar kucağında
Yosun tuttu gözlerim yalnızlar rıhtımında...

[Hayal Kahvem]

Ya râb belayı aşk ile kıl aşina beni
Bir dem belâ-yı aşktan etme cüdâ beni

(Ya rab, beni aşk belasıyla tanıştır.
Bir an olsun bile beni aşk belasından ayrı düşürme.)

Ne yanar kimse bana âteş- i dilden özge
Ne açar kimse kapım bâd-ı sabâdan gayrı.

(Bana gönlümdeki ateşten başka  hiç kimse yanmaz,
Bahar rüzgârından başka kimse kapımı çalmaz.)

Aşk derdiyle hoşem el çek ilâcımdan tabîb
Kılma dermân kim helâkim zehr-i dermânındadır.

(Ey tabib! Aşk derdiyle başım hoş benim; yaramdan el çek sen.
Bana derman hazırlama ki senin merhemlerin benim ölümüm sayılır.)