SAYI: 13 - COLORADO'DA KAN!

[s.b]

                                              SAYI: 13 - COLORADO'DA KAN
Yazan: Claudio Nizzi. D.1938 Setif Cezayir - Çizen: İvo Milazzo. D. 1947 Tortona, İtalya.

Colorado'nun maden bölgesi Sılver Creek'te, sonbahar sonlarına doğru bir gün...

Maud ve Vernon at arabasıyla alışveriş için kasabaya gelirler.

Maud
-- Listedeki bütün malzemeyi almayı unutma, Vernon.

Vernon
-- Merak etme. Hiçbirini unutmam.

Maud
-- Benim bay Jenkins'e uğramam gerek ama fazla uzun sürmez.

Vernon
-- Rahatına bak. Zamanımız bol.

O sırada salonun önünde direğe yaslanmış vaziyette biri onları izlemektedir.
-- Şuraya bakın... Küçük Maud Mıllıgan!

Maud, Jenkıns'ın dükkanına girer. Kapı çıngırağının sesini duyan Jenkıns seslenir.
-- Geliyorum!

Maud
-- İyi günler Bay Jenkins!

Jenkins
-- Ah, Maud! Sen miydin? Seni gördüğüme çok sevindim... Senin gibi sevimli biri çevresine hep neşe saçar... Bu kasabanın tamda buna ihtiyacı var. Annen nasıl?

Maud
--Bronşiti geçti sayılır ama hala öksürüyor.

Jenkins
-- Doktora gitti mi?

Maud
-- Doktor Floyd'un adını bile anmayın. Bir aydır Carbon Valley'e uğradığı yok... Tehdit aldığı söyleniyor...

Bay Jenkins
-- Mmm... Bunlar çok üzücü şeyler. Floyd'un karakterini bir kenara bırakalım, doktor olarak yetenekleri tartışılmaz. Ama madem ki, ortada böyle bir durum var, onu fazla suçlayamayız. Şimdi bir de hastanız var, ne yapacaksınız?

Muad
-- Dul bayan Petersen tedavisine yardım ediyor... Hiç yoktan iyidir. Öksürük şurubu almamı söylemişti. Sizde var mı?

Jenkins
-- Evet... Şurada olacaktı... İşte burada... Birkaç şişe kalmış. Sipariş vereyim de getirsinler. Yemeklerden önce birer kaşık içilmesi gerektiği yazıyor.

Muad
-- Umarım işe yarar.

Bay Jenkins
-- Her zamanki gibi hesaba mı yazayım?

Muad
-- Sakıncası yoksa, evet... Almamız gereken başka şeylerde var ve paramız ancak yetecek. Ama annem ay sonunda hesabı kapayacağımızı söylememi istedi.

Bay Jenkins
-- Tamam siz sözünüzü tutarsınız.

Biraz sonra Maud ve Vernon işlerini bitirmiş olarak arabalarının yanına gelirler. Birkaç serseri tarafından Vernon sağlam bir dayak yer. Kasabanın serserileri bu yaptıklarının yanlarına kâr kalacağını zannederler. Ama kazın ayağı öyle değildir. Ertesi gün kasabaya dört atlı gelir. Bunlar hepimizin tanıdığı Tex, Carson, Tiger ve Kit'tir.

[tommikser]

Dün akşam elimden bırakamadığım bir çırpıda okuduğum mükemmel bir sayıydı.Konu olarak klasik Tex gibi başlasada usta Milazzo'nun devreye girmesiyle enfes bir sayıya dönüştü.Şunu diyebilirim sanki bir Ken macerasına konuk olmuş gibi hissettim.Ken parker'dan uzun zamandır mahrum bırakılmış birisi olarak şunu diyebilirim çölde susuz kalmış birine su niyetine geçti.

Milazzo'nun çizerliğinin Tex'de hiç sırıtmadığını hatta bu stilinde ne kadar güzel olduğunu bir kez daha görmüş oldum.

Yazar Nızzı'de Milazzo'yu kıramayarak tam anlamıyla neredeyse bir Ken macerası yazmış.Grev macerasını daha okuyamamış olsak da bu maceraya çok benzediğini düşünüyorum.

Grev yapan madenciler,madencilerin madenlerini ele geçirmek isteyen büyük patron ve onun da yanına aldığı kanunla bir kasabayı yok etme macerası.Okurken Ken ha çıktı çıkacak diye soluk soluğa okuduğum bir macera oldu.Okumayanlara muhakkak öneririm.Ken hayranları muhakkak okumalı ve bir çizerin her zaman nasıl büyük olduğunu gözleriyle görmeli...

[ferzan]

    Bir üstteki yorumun her satırına katılıyorum. Albümün misafiri üstat Milazzo 'nun oturmuş olan tarzını ve Büyülü Rüzgar 'da da sıkça kullandığı bol siyah lekeli sayfalarını seyretmek keyiflerin en güzeliydi. Nizzi de ortalamanın üzeri, hiç fena gitmeyen bir öykü yazmış Milazzo için. Dev Albümler arasında zevkle okuyup seyrettiklerime bir yenisi daha eklendi. Bugün 71 yaşını deviren ve 19 sene önce, 52 yaşındayken bu Teks albümünü çizen üstadın ellerine sağlık.

[KenParker]

Teks dev albümlerin son okumasını Colardo'da Kan ile yaptım. Bu albümü en sona saklamıştım. Teks'le büyük çizer Ivo Milazzo'nun birlikteliğini merak ediyordum. İyiki böyle yapmışım. Çikolatalı pastanın üstündeki çilek gibi en sona sakladığıma değdi.

Genelde çizerler kendi çizgilerini Teks'in gerçekçi tarzda resmedilmesi gibi Teks kalıplarına uygun davranarak çiziyorlar. Milazzo öyle yapmamış. Kendi tarzı neyse aynen uygulamış. İyi etmiş. Sinematografik anlatımdan savruk çizgilere harika bir okumaydı.