ARAKÇI- Michael Cho - KaraKarga

[pearl jam]

Ferzanın da yukarıda belirttiği gibi, çetrefilli bir konusu olmayan,  günümüz şehir insanının artık kronikleşmiş dertlerine değinen, karakterizasyonu ve kurgusu başarılı, görsel açıdan da harika anlatılmış kısa ama iç ferahlatıcı bir çizgi roman. Karakarga ya teşekkürler.

[Ahmet Oktay]

Ben çok beğendim, beklentimi tam olarak karşıladı. Evet bir başyapıt değil ancak vadettiği şeyi tam olarak verdiğini düşünüyorum. Özellikle TV'de uçak kazası haberi kısmını beğendim, tam nokta atışı olmuş. Güzel eleştiriler ve tespitler var. Çizim ve gül pembesi renklendirme hem yormuyor hem de farklı bir güzellik veriyor hikayeye.

Bizi bu eserle buluşturduğu için Karakarga'ya çok teşekkürler. Daha niceleriyle buluşmak dileğiyle.

[KenParker]

90 sayfası hızlıca geçen modern zaman öykülerinden biri. Öykü tanımlamasını tür olarak da hak ediyor çünkü bu kitap roman tadında olay örgüsü yerine, daha çok Corrina kızımızın hayatından bunalımlı bir kesiti gösteriyor.

Kızımız İngiliz Dili ve Edebiyatı okumuş. Anladığımız kadarıyla sevmediği bir işi, reklamcılık yapıyor. Bu noktada sevmediği işi yapan milyonlarca duygudaşını yakalayıp acaba öykü nereye varacak sorusunu sorduruyor.  Modern zamanın sorunlarından biriyle karşılaşıyoruz. Hayatın bize dayattığı, istemediğimiz ama yapmak zorunda olduğumuz iş. Reklamcılık dışında hayatında ne var derseniz. Sokaktan bulup sahiplendiği bir kedisi var. ve arakçılık. Evet arada bir dergi araklıyor.

Bundan öte gidişattan bilgi vermenin okumanın tadını kaçıracağını düşünüyor, çizime geçiyorum. Yazar çizerimiz Michael Cho kenar çizgisi kullanmıyor. Sanırım önce yapıp sonra şekle ulaşınca siliyor.  Siyah beyazla beraber pembe kullanımı kahraman kadın olduğu için beni yadırgatmadı. Hatta karikatür dergilerindeki gri kullanımı gibi işlevli olduğu için ve dahi çizginin yerine kullanıldığı için hoşuma bile gitti. Sözsüz geçen panelleri, bununla beraber yavaşlatılmış hikayeyi çoğu çizgi romanda beğendiğim gibi Arakçı'da da beğendim. Türk çizgi romanında nedense buna hiç rastlanmıyor. Çizgi romancılarımızın hep karikatür dergisi kökenli olmasından kaynaklanıyor sanırım.

Sadede geleyim. Kısa kesilmiş 90 sayfa beni doyurdu mu? Hayır. Ama iyi bir çerezdi.