Güçsüz Düşmezsen Hayat Güzeldir - KaraKarga Yayınları

[nicholaihel]

Karakarga tam gaz! Bugün yeni çıkan kitaplara internetten göz atarken rastladım.



Güçsüz Düşmezsen Hayat Güzeldir
It's a Good Life If you Don't Weaken
Kitabın Tanımı
20. Yüzyılın En İyi 100 Çizgi Romanından Biri

- Comics Journal

Ignatz Çizgi Roman Ödülleri - En İyi Çizgi Roman Albümü

Seth, modern yaşamın sevinçlerini kabul etmeyi reddeden; geçmiş bir zamana özlem duyan, zamanın ötesinde bir çizer. Bu kitapta bizi kendi dünyasına; çizgi ve hikayesiyle zamanda yolculuğa çıkarıyor. Çizgileriyle birlikte açılan portaldan içeri giriyor ve şehri, kuşları, ağaçları, binaları hissediyoruz. Seth, herhangi bir sahnedeki en önemli görüntünün ne olması gerektiğini çok iyi biliyor ve bunu iç görüsüyle çok iyi birleştiriyor. 1940'lardan beri unutulmuş bir New Yorker karikatüristinin izini sürdüğü bu yolculukta, bizi de öz-keşif yolculuğuna çıkarıyor. Bu keşifle, iyi bir hayatın basit yaşanması gerektiğini çok güzel bir dille anlatıyor.

[İnancomic]

Karakarga maşallahı var böyle devam eder inşsalah satişlari bol olur

[Tuco Ramirez]

Bu Karagarga  ocağımıza incir ağacı dikecek.
Hiç hesapta olmayan güzel çizgi romanlar çıkarıyorlar. Bizim bütçe de sürekli delik deşik. 

[Nightrain]

Cüzdan isyan ediyor.

[memospinoz]

Boyut :15x22 cm
Sayfa Sayısı: 208
Etiket Fiyatı: 30 TL

[nicholaihel]

Başladım ve tek seferde bitirdim. Aynı etkileyicilikte olmamakla beraber Sıradan Zaferler'in yanına yakışacak bir kitap. Saplantı haline gelmiş bir araştırma iskeleti üzerine inşa edilen ona paralel bir "sıkıntılı" erkek hikayesi. Özellikle arkadaşı Chet ile diyalogları, tespit ve genellemeleri öykünün kendisinden kesinlikle daha ilgi çekici.

Bunun yanında, öyküsünü okuduğumuz "sıkıntılı adam"ın bir çizer olması ve örneklemelerde pek çok çizer ve işlerinden bahsetmesi, bununla ilgili cildin sonuna eklenen mini sözlüğü ile özellikle konunun ilgilileri, çizerler vs. için ayrıca keyif verici olacaktır.

Alternatif, bağımsız işleri kendi dilimde okumaktan memnunum.

[carlespuyol]

Çizerin raslantı sonucu denk geldiği Kalo adlı karikatüristin diğer işlerini ve hayatını araştırmaya koyulmasını anlatıyor, ben de Sıradan Zaferlerler kadar beğenmedim ama bir çırpıda okunacak kitaplardan öneririm

[frodo]

Biraz hızlı okuyup bitirsemde başka çizgi romana geçsem gibi geldi ne bileyim dümdüz okudum geçtim etkilemedi beni   

[memospinoz]

Biraz hızlı okuyup bitirsemde başka çizgi romana geçsem gibi geldi ne bileyim dümdüz okudum geçtim etkilemedi beni 

Her şey her zaman aynı etkiyi vermeyebiliyor insana. O zamanki ruh haline göre kitaptan aldığın -veya alamadığın tat- değişebiliyor. Bir zaman sonra yine alın raftan okuyun, belki bu sefer başka bir tat alırsınız belli mi olur.

[frodo]

Olabilir aceleye geldi zaten biraz o yüzden karakterin iç dünyasına odaklanamadım belkide ilerde  tekrar okurum

[alan ford]

  Kesinlikle son zamanlarda okuduğum en keyifli iş. Sırada Sıradan Zaferler var. Kitabın hem yazarı he çizeri hem de baş kahramanı Seth eski New Yorker dergilerinden birinde gördüğü bir imzanın peşine düşüyor. Hakkında hemen hiç bir şey bulamadığı , topu topu 3-5 karikatürüne ulaşabilidiği Kalo'nun peşinden , yaşam , ilişkiler , günden güne değişen dünya halleri, yanı başımızda olup da göremediğimiz güzellikler. Seth'in akıcı dili , şahane diyaloglar ve olağanüstü tespiti : " iki çeşit insan olduğu sonucuna vardım . İyi şekilde sıçanlar ve kötü şekilde sıçanlar. "

[ferzan]

    Neredeyse bir yıl gecikmeli de olsa hafta sonu okuyabildim...

    Alternatifleri sevsem de, nedense bu eseri aldığım halde okumak için elim gitmemişti aylardır...Uygun bir aralık bekliyordum...

    Naif ve huzur verici bir güzelliği vardı...Ben hikayenin gerçek olduğunu başlarda düşünmemiştim...Kitabı da detaylı incelememiştim...Hikâye, 1986 'da başlıyor ve ana karakter, çizerin kendisi...Henüz 24 yaşındayken bir gün tesadüfen 1950'lerden eski bir New Yorker karikatüründeki imza dikkatini çekiyor ve çizgilerin hastası oluyor...Adamın daha fazla karikatürünü toplamaya kalkınca, 40 seneye yakındır üretmemiş olduğunu ve hakkında hiç bir bilgiye kolay kolay ulaşılmadığını fark ediyor...Bu eski ve gizemli çizerin peşine düşüyor...Hâlâ hayattaysa kendisine ulaşmaya, öldüyse de kimliği hakkında edilebildiği kadar bilgi toplamayı kafasına koyuyor...Bu esnada hayat akıp gidiyor...Gündelik işler, geçim derdi, koleksiyonculuk, kadınlarla ilişkiler ve saire de arka planda akmaya devam ediyor...Eski moda takılan ve yeniliklere kapalı cins bir çizerin, çeşitli zamanlara ait basılı yalnızca 11 adet işine rastladığı kendinden daha eski ve gerçek anlamda geçmişte kalmış esrarengiz bir çizerin peşine düşüş hikâyesi...

    Ben çok hoş, çok akıcı ve bir parça da huzur arasına gizlenmiş hüzün tadı aldım...Sanırım unutamayacağım işler arasına girdi. Kitabın arka sayfalarında Kalo 'ya (izinin sürüldüğü gizemli karikatürist) ait eski bir foto, Seth 'in o yıllardan bir fotosu ve Kalo 'ya ait (Jack Kalloway) bulabildiği 11 karikatür de yer alıyor.

    Bu tarz durgun su misali huzurlu ve naif çizgilerin içerisine hüzün gizli özne olarak yerleştirildi mi kafası sonradan gelmek kaydıyla çok etkileyici olabiliyor...

    Okunmasa bir şey kaybettirmez...Okunursa (şayet çizgiler kişiyi tavlar ve bu tarz bir anlatıya kapı aralanacak olursa) gönül hanesine bir çentik daha atan kitaplardan diye düşünüyorum...

    Benim hoşuma gitti ama...Çizdiği ev ortamında ve evcil hayranlarıyla olan sahnelerinde bile o kalınlı inceli fırça darbelerinden görünmez kalp emojileri çıktığını fark edebiliyorsunuz...Hafif bir burukluk eşliğinde...Huzurun beraberinde getirdiği ani fânilik bilinci ve bu anın sonsuza kadar devam etmeyeceğini hatırlatıp o saniyedeki huzuru anında silip atan ruh halini anımsattı kitabın genel üslubu bana...

[Ahmet Oktay]

İlk siparişimde sepete atayım. İtki için teşekkürler

[hanac]

3. baskıyı yapmış

[KenParker]

Adamımız Seth geçmişte kalmış, kimsenin fark etmediği, unutulup gitmiş Kalo adlı çizerin peşinden araştırmaya girişiyor. Kalo kimdir, nasıl hayat sürmüştür, yaptığı karikatürlere ulaşabilir miyim arayışı içinde. Bu kısımlar zerre kadar ilgimi çekmedi. Bana ne Kalo'dan, çizdiği üç beş karikatürden. Zaten Kalo'nun çizdiği tarzda karikatürleri olduğu Akbaba dergisi, Amcabey zamanları hiç ilgimi çekmemiştir.

Yalnız Seth'in bu esnada kendi hayatını yansıtması, konuşmaları, içe bakışı çok hoştu. Şehri gezerken aksettirdiği çizimler huzur vericiydi. Bu yönüyle okumam anlam kazandı. Sırf çizerin kendi içine dönük samimi anlatımından dolayı beğendim.