Son Bakış (Charles Burns) - Flaneur

[TKnKT]

Son Bakış


Özgün Adı: Son Bakış
Yazan/Çizen: Charles Burns
Çeviri: Damla Karadeniz
Yayın Tarihi: Ağustos 2023
Sayfa Sayısı: 176 sayfa
Boyut: 16 x 24 cm
Etiket Fiyatı: 229₺
Tanıtım Metni: Charles Burns'ün X'ed Out, The Hive and Sugar Skull üçlemesini bir araya getiren Last Look, Flaneur kataloğundaki yerini aldı. Tamamlanması altı yıl süren ve 2016'da yayımlanan albüm, Burns'ün yalnızlığı, rüyaları, alternatif evrenleri ve gençliğe ait korkuları kendine has yorumlama tarzının yanında, sayısız gönderme ve saygı duruşuyla da okurdan karanlık olduğu kadar dikkatli bir okuma talep ediyor.

Black Hole / Kara Delik'te de olduğu gibi, hiçbir zaman kabaca gerçekçilik / gerçeküstücülük ikiliğine sıkışmıyor; Burns hem özenle örülmüş metni hem de çizgileriyle kazdığı ve derinlere indikçe zamanı ve mekânı, anıları ve geleceği büken tarzıyla daha fazlasını vaat ediyor: Modern bir Alice gibi odasının duvarındaki delikten başka bir evrene geçiş yapan Tenten klonuyla açılan hikâye Doug karakteri özelinde ailenin ve aşkın köklerine doğru ilerliyor.

Karşılaşmalar, kimlikler, birbirinin karşıtı olmak zorunda olmayan zıtlıklar, Yuva, ölüm, mental hastalıklar, seks ve korku... Burns'ün sanatını en iyi ifade edecek benzetme belki de modern grafik romanın David Lynch'i oluşudur.

Charles Burns'ün renkli üçlemesi Last Look'ta tek ciltte bir arada. Büyümek, sevmek, kaybetmek, rüyalar ve kabusların da bir arada olduğu gibi. Last Look, sadece doğrusallığını yitirmiş ve kendi köklerindeki yokluğa doğru ''ilerleyen'' karakterlerin hikâyesini değil, aynı zamanda çizginin psikolojiyle ve anlatıyla dönüştüğü bir estetik deneyi de vaat ediyor.

[TKnKT]

    Ben ne okudum, niye okudum, nasıl sonunu getirdim, ne anladım? Bunların tümünün cevabı bilmiyorum. Belki bir kez daha, daha da sakin okumak gerekir ama bilemiyorum o motivasyonu bulabilir miyim. Ortada takip edebildiğim sadece bir Sarah hikayesi vardı geri kalan hiçbir şeyi yakalayamadım 

[newman]

Tanıtım için teşekkürler.

[KenParker]

Gregor Samsa bunaltıcı düşlerinden bir sabah uyandığında... Pardon karıştırdım)

Adamımız Tintin bir gün bodrum kattaki odasının yıkık duvarından diğer tarafa geçtiğinde kendisini başka bir dünyada bulur Bundan sonra bu farklı dünyanın, bu rezil, vıcık vıcık distopik dünyanın içindeki yaşamını görürüz. Aynı zamanda da reel dünyadaki yaşamı devam etmektedir.

Gördüğümüz kadarıyla reel dünyadaki işler pek de istediği gibi gitmiyordur. Vasatın altında, kendine sahip çıkmadığı, yön tayin edemediği hayatta savrulup gidiyordur. Kız arkadaşı Sara'yla birliktelikleri hayatına anlam katıyor gibi görünse de kız arkadaşının eski erkek arkadaşıyla problemleri devam etmektedir. Bu herif pisliğin tekidir. Gözlüklü bir villiandır. Adamımız Tintin'in normal hayatını izlerken aynı zamanda yeraltındaki hayatını da seyrederiz. Bu yeraltındaki hayatı anlamaya çalışırız. Burası neresi, nasıl bir yer, neden var, burada neler oluyor?

Burası kısmen spoiler sayılır. Ben uyarımı yapayım. Kitabın sonlarına doğru villian arkadaş adamımız Tintin'i fena pataklar. Adamımız hastaneden çıkınca kendini bodrum kata atar ve orada yaşamaya başlar. Bodrum kat bir nevi hayattan kaçışı temsil ediyor. Burada düşüncelere dalar. Memnun olmadığı hayatı, kız arkadaşıyla bir türlü tam oturmayan ilişkileri kafasında düşüncelerinde seyreder. Odasının duvarından diğer taraftaki yeni dünyaya geçişi de aslında bilinçaltını seyredişidir. Bilinçaltında kızarkadaşıyla ilişkilerinin neden yürümediğini görüyoruz aslında. Tintin arkadaşımız hayata tutunmaya çalışmaktadır. Yeterince donanımlı, yeterince güclü değildir belki. Ama çabalar. Kendine yön tayin etmeye çalışır. Spoiler bitti.

Çizimler sade, kolay anlaşılır türden. Renklendirme çizimle uyumlu, bence gayet hoş. Çizimlerde diğer taraf gösterilirken biraz iğretici şekilde çizilmiş. Dediğim gibi diğer taraf bilinçaltını gösteriyordu. İçerikle uyumlu olarak anlaşılabilir buldum. Yalnız hikaye pek anlaşılır şekilde değil. İki farklı dünyayı birleştirmek gerekiyor. Bu durum kitabın sonlarına doğru belirdiği netleştiği için de okumada zorluk yaşanabiliyor. Okumayı zorlaştıran bir diğer unsur da zamanın belirsizleşmesiı. Yer üstündeki zamanla yer altındaki zaman birbirinden farklı ilerliyor. Tintin yeraltında hep aynı yaştayken, yerüstünde yaşı büyüyor.

Doyurucu bir okuma değildi. Anlatılan hikayeyi şaşırtıcı, mutlaka okunması gereken, çarpıcı, tavsiye ederim vs gibi tanımlarla tanımlayamam. Ancak çözümlendiğinde zevk veren, hoşça vakit geçirtecek, genel tabirle çerezlik kıvamında tanımlarını söyleyebilirim. Çizerin Black Hole isimli meşhur grafik romanını sevdiyseniz Son Bakış'ı da büyük ihtimal seveceksinizdir. İkisinin de konuları varoluşsal sıkıntılarla ilgili. Ancak Black Hole'u sevmediysen Son Bakış'ı görmek bile istemeybilirsin.

Kitap aslında üç cildin birleşiminden oluşuyormuş. Kapak resimleri aşağıdaki şekilde. Last Look kapağındaki TenTen benzeri maske gibi veya alttaki yumurta üzerindeki şeklin TenTen kapağındaki (Esrarengiz Yıldız) şekille aynı olması gibi göndermeler mevcut.

[Zen]

(Flaneur internet sitesinden)

Charles Burns'ün X'ed Out, The Hive and Sugar Skull üçlemesini bir araya getiren Last Look, Flaneur kataloğundaki yerini aldı. Tamamlanması altı yıl süren ve 2016'da yayımlanan albüm, Burns'ün yalnızlığı, rüyaları, alternatif evrenleri ve gençliğe ait korkuları kendine has yorumlama tarzının yanında, sayısız gönderme ve saygı duruşuyla da okurdan karanlık olduğu kadar dikkatli bir okuma talep ediyor.

Black Hole / Kara Delik'te de olduğu gibi, hiçbir zaman kabaca gerçekçilik / gerçeküstücülük ikiliğine sıkışmıyor; Burns hem özenle örülmüş metni hem de çizgileriyle kazdığı ve derinlere indikçe zamanı ve mekânı, anıları ve geleceği büken tarzıyla daha fazlasını vaat ediyor: Modern bir Alice gibi odasının duvarındaki delikten başka bir evrene geçiş yapan Tenten klonuyla açılan hikâye Doug karakteri özelinde ailenin ve aşkın köklerine doğru ilerliyor.

Karşılaşmalar, kimlikler, birbirinin karşıtı olmak zorunda olmayan zıtlıklar, Yuva, ölüm, mental hastalıklar, seks ve korku... Burns'ün sanatını en iyi ifade edecek benzetme belki de modern grafik romanın David Lynch'i oluşudur.

Charles Burns'ün renkli üçlemesi Last Look'ta tek ciltte bir arada. Büyümek, sevmek, kaybetmek, rüyalar ve kabusların da bir arada olduğu gibi. Last Look, sadece doğrusallığını yitirmiş ve kendi köklerindeki yokluğa doğru ''ilerleyen'' karakterlerin hikâyesini değil, aynı zamanda çizginin psikolojiyle ve anlatıyla dönüştüğü bir estetik deneyi de vaat ediyor.

LAST LOOK
16 x 24 cm
Karton Kapak
80 gr Holmen
176 sayfa
İngilizceden çeviren: Damla Karadeniz

[allan quatermain]

"Son derece basit bir hikayeyi al ve karmakarışık bir şekilde, postmodern bir biçimde anlat" formülü aslında çok çekici, yani neticede hikaye yazımı gibi zor bir işten kaçıyorsun, retoriğe abanıyorsun, 1-2 güzel detayla okuyucuyu yakalayabilirsen tutturursun. Ancak Burns fazla "entel" ve tekinsiz kalmış burada.
Mesela sayısız Tenten göndermesi var bu eserde, Tekboynuz'un Esrarı'ndaki bitpazarı satıcısını bile almış koymuş, nedir şimdi bu, Tenten fanboylarına hizmet mi yapılıyor, hedef kitle bu mudur, hiçbir şey anlamadım. Sırf edgelord ve marjinal olmak için bir sürü detay eklemiş Burns, mazoşist olduğu için sadist kriminal bir erkeğe saplanan kadın falan wowowow. Burns hakkında hiçbir bilgim yoktu, kitabı bitirdikten sonra kesin 35 yaşın altındadır bu adam dedim, 1955'liymiş meğer, gerçekten inanılmaz, ergenliğin yaşı yok.