Altın Madalyon

Böyle bir sey nasil olabilir diyebilirsiniz ama insanin hayatinin bazi dönemlerinde mecburen oluyor.

Benim en yogun olarak ÇR ve kitap okudugum dönem ilkokuldan liseye kadar olan dönemdir. Kitaplarla besleniyordum adeta. Annem yemegimi kitabimin üstüne çikarip zorla yedirirdi bazan. Victor Hugo'lar, Tolstoy'lar, Balzac'lar, Zola'lar, Dickens'lar, dünya kadar ÇR'lar daha ben bacak kadar çocukken su gibi gitmisti zihnimden asagi. Sonra lisede birdenbire ders çalisma denen illetle tanistim. Ve akabinde de ergenlik, ilk gençlik derken kizlar ilk asklar geldi ve hem ÇR hem de diger kitaplari okumada bir duraklama oldu. Sonlara dogru toparladik filan ama bayaa bir zaman kaybettik. Üniversite yillari daha bir bela tabii. Bir yandan ODTÜ gibi dersleri türkçe bile olmayan son derece agir bir okulu 5 para gelir olmadan okumaya çalismaktan, hem de büyümenin getirdigi vatan askiyla yine ÇR'lardan uzaklastim. Parasizlik ve vatan kurtarma muhabbeti her seyin önüne geçiyordu o yaslarda. Her gün her saat ülkenin daha iyi bir demokrasi, daha iyi bir yasama kavusmasi için neler yapabilirdik'i düsünür olmustum. Bizler o yilarda ÇR kovalamak yerine jandarma önünde kaçmayi tercih ediyorduk. Hani derler ya bazi okullardan her sey çikar, arada bir de mühendis doktor flan çikar diye, öyle bir yerdeydim iste....

Üniversite sonrasi Kocaeli'ne yerlesme, is, evlilik, geçim derken bir gün Bilim Teknik dergisinde Hakan Alpin imzali bir ilan aldim. Bilim Kurgu sevenlerle yazismak istiyordu. Hemen yazdim. Aninda 4 adet Atilgan bir adet Darkwood Sakinleri ÇR dergisi geldi adresime. Hakan'in hayatimda yeri çok önemlidir o nedenle. Sonra Hakan'in davetiyle Istanbul'da bilim kurgu ve ÇR doplantili günler basladi. Dönüp dolasik kürkçü dükkanina dönmüstüm yine. Eski kitaplarimi çikarip yeniden dizdim raflara... Sonrasini bilirsiniz. Hala birlikteyiz sizlerle. Ya sanirim bizim gidecek baska yerimiz yok...

Selamlar
Lami

Evet hayatimizin bazi bölümlerinde çr den ayri kalinabiliyor. Ben de is, evlilik ve degisik kapakla ayni maceralarin tekrar basimlari sebebiyle cr yi terketmistim. Ama nihayetinde cr ye dönüyoruz.

Lami bey sizin yazinizdan anladigim kadariyla Hakan beyin böyle bir ara verme durumu olmamis galiba. O hep çr ile bir ömür sürmüs.

Itiraflardan takip ettigim kadariyla bir sürü okur satin aldiklari çizgiromanlari en azindan bir bölümünü okumadan kitapligina koyuyormus benim gibi...

Bu da bir nevi çizgi roman okumaya ara vermek degil mi? Ya da en azindan ben böyle hissediyorum.

Arkadaslarima hep söylerim, okuma hizim alma hizima yetisemiyor diye. Bu zamansizlikta birakin geçmise dönmeyi günceli takip edemezken aranin gün be gün açildigini görmekten duydugum suçlulugu ve mutsuzlugu giderebilecegim tek adres olarak 25 sene sonraki emekliligimi görüyorum...

Maalesef...

Alıntı yapılan: pizagor - 21 Kasım, 2009, 03:19:21
Arkadaslarima hep söylerim, okuma hizim alma hizima yetisemiyor diye. Bu zamansizlikta birakin geçmise dönmeyi günceli takip edemezken aranin gün be gün açildigini görmekten duydugum suçlulugu ve mutsuzlugu giderebilecegim tek adres olarak 25 sene sonraki emekliligimi görüyorum...

Ayni durumdayim. Ancak emekli olunca sanirim oturup okuyabilecegim. Onda da soyle bir durum var. Ya 25 sene sonra zevkler degisirse. Ya su anda aldigimiz zagor cok banal gelirse ? (ki olasi muhtemel)

Bendeki durum farkli.

Ben hiçbir zaman ÇR okumaya ara vermedim, satin almaya ara verdim diyebilirim.

80'li yillarin sonunda üniversiteye baslamamla birlikte para sikintisi bas göstermisti.

ÇR ye ayiracak param yoktu, o yillarda da yayinlar zaten bitmeye baslamisti.

Bu dönem içinde hep eldeki stoklari tekrar tekrar okudum.

Sonra 1996 da sanirim AD / DE nin çikardigi serilerle birlikte satin almaya yeniden basladim.

Bende arada inisler çikislarda olsa, ilkokulun basladigim 1975-76 li yillardan beri ara vermeden okurum.
Okul zamanlari para durumumuz malum olmadigindan sürekli büyük abilerimle takas yapar o sekilde kitap okurdum.
En az çizgiroman okudugum dönem Lise ve üniversite zamanlarida dahi ayda 2-3 kitapta olsa yine okumaya devam ettim.
O zamanlar okumak için vakit boldu, kitap alamadigimizdan veya bulamadigimizdan buldugumuz kadarina kanaat edip okuyorduk.
Simdi ise çok sükür kitap bol is çoluk çocuk derken okumaya fazla zaman bulamiyorum ama haftada en az 3-4 kitap yine okuyorum.

 Askerlik sirasinda hiç okuyamadim..Yedek subay olarak yaptim.Konya,Çukurca,Hakkari merkez ve en son olarak da Mardin Mazidagi ilçesinde Askerlik Subesi Baskani olarak görev yaptim.Askerlik psikolojisinden midir ,nedir?16 ay boyunca,müsait olmama ragmen,elimi süremedim çizgi romanlara...Döndükten sonra ilk isim Ankara ve Istanbul seferleri ile yüklü miktarda ÇR. alimi yapmak oldu...

Alıntı yapılan: judas2099 - 24 Kasım, 2009, 21:38:39
Askerlik sirasinda hiç okuyamadim..Yedek subay olarak yaptim.Konya,Çukurca,Hakkari merkez ve en son olarak da Mardin Mazidagi ilçesinde Askerlik Subesi Baskani olarak görev yaptim.

Personel, personel ...

Boyle bir marsimiz vardi.  :)

Ben de Konya da 4 ay egitim aldim.

Sonra meslek kurasi ile bursaya gittim.

1996 Agustos-Aralik arasi Konya da idim, kacinci donemdim acaba ?

275.dönem.2000 Agustos'ta Dutlukir 'daydim.10 sene olmus..Mars söylemedik hiç.Ama çok eglenceliydi sinif okulu...

Askerlik dönemi ayri bir handikap...Okumak zor tabi ama almak konusunda kendimi ordada tutamadim...Hele hele ben askerdeyken Tex Dev albüm ve Martin Dev albümlerin ilk saylarinin yaninda çizgiromanciligin yavas yavas tekrar yesermeye basladigi günler çikan yeni yayinlar askerde de olsak ayni heyecani yasatiyordu...(Yil 2000 Bizim için ne milenyum diye bir sey vardi ne de Galatasaray'in Uefa kupasi sampiyonlugu...Izleyemedim abi hemde hiç bir maçini,yani denk gele gele kupayi almak bizim döneme denk gelmis ne yapalim,kismet)
Ayrica görevimi Ankarada yapmam tüm yayinlara ulasmami dahada kolay kildigindan benim askerden sonra toplu alim gibi bir sikintim olmadi...
Çizgiroman okumaya ara vermek mi? Biz hiç bir zaman normal olmadik ki...Bundan sonra da zaten olmak gibi bir niyetim yok...

Ben, üniversite yillarinda uzak kaldigim çizgi romanlara askerlikte küçük bir dönüs yaptim. Eskisehir 2. Ana Jet Üssü'nde kisa dönem kütüphane sorumlusuydum. Kütüphanede her konudan binlerce müthis kitap vardi ve hepsini okumak için askerde kalmaya bile raziydim, cennet gibiydi yahu. F-104 ve F-4'lerin arasinda kendimi Yüzbasi Volkan'da gibi hissediyordum. Aksamlari da kim aliyrodu hatilamiyorum ama düzenli olarak Alfa'nin Conan'lari geliyordu yatakhaneye. Sirayla okuyorduk... Hatta mini bir Conan kütüphanemiz bile olmustu...

Selamlar
Lami

Benim de çok kisa bir aram vardir. 1985 yilinda ITÜ'yü bitirince burslu olarak Almanya'ya okumaya gittim. Yeni ortam alisma çabasi, kisitli bütçe filan derken 1988'e kadar ÇR'dan uzak kaldim; haa bu arada takip ettigim serileri kardesim Türkiye'de kendi harçligindan arttirabildigi kadari ile almaya devam ediyordu ben de yaz tatilinde geldigimde iki gün eve kapanip okuyordum bu nedenle tam da ara vermis sayilmam.

Neyse Almanya ÇR için bir cennet degil, Türkiye'nin su anki durumu ne ise o yillarda Almanya'da öyle. 1988 yilinda okulu bitirdim ve arastirma görevlisi olarak is bulup para kazanmaya basladim. Külüstür de bir arabam vardi. (1978 Model Opel Record). Birgün yakin bir sehirdeki Sting konserine gittik, o sehirde isi olan bir arkadasim da benimle geldi ve arabami ödünç alarak ben konserde iken islerini halletmek üzere ayrildi. Konser çikisi beni alacakti. Çikista gelmedi, çünkü benim külüstür ariza yapmis. O zamanlar cep telefonu filan yok. Haber verme imkani yok. Saatlerce orada bekledim, polisi aradim bir kaza var mi diye yok. Sonunda baktim gece yarisi olacak son trene yetisip bari eve gideyim diye tren istasyonuna gittim, ama kaçirdim. Bir sonraki tren 6 saat sonra. Ne yaparsin bütün gece istasyonda? Dolasirken açik bir kitapçi vardi istasyonda. Girdim okuyacak bir seyler bakiyorum. Baktim bir kösede büyük boy güzel kapakli birseyler var. Frankofon türü ÇR yigini imis. Biraz karistirdiktan sonra hiçbir fikrim olmasa da çizimlerini begendigim XIII serisi ilk sayisi, STORM, bir de Kara Murat zamanlarimdan tanidigim Blueberry aldim. Alis o alis. O gece sabaha kadar tren beklerken hepsini okudum, özellikle XIII öyle bir sardi ki (Yillar önce Robert Ludlum'un romanini okudugum Jason Bourne hikayesine de çok benziyordu) ertesi gün eve gidince hemen kitapçiya kosup devamini aldim ve baktim ki artik her ay 5-10 tane ÇR aliyorum. 1994'te TR'yeye döndügümde 10 orta büyüklükte koli ÇR ile döndüm böylece.

Fakat bu kez de TR'de bir bosluga düstüm. Kriz nedeni ile ÇR piyasasi ölmüstü. Bu sefer Almanya'daki arkadaslarima siparis verip (internet yok tabii) yazin TR'ye gelince getirmelerini istiyordum. Bu arada kardesimin takip etmeye çalistigi Conan, Zagor, Mr. No, Atlantis koleksiyonlarimda ciddi eksikler olusmustu. Hatta bazilari "ödünç" verilip geri gelmemisti. Iste bunlari tamamlamak için aramalara baslayip, önce sahaf cafe ile tanistim, sonra Kadiköy esnafi ile. Bu ise ayri bir hikaye.
Merak edenler için arkadasim arabayi tamir ettirip ertesi gün getirimisti.

Bazen ebeveynlerin olaya dahil olup gözümüzden sakındığımız çizgiromanları sobaya atması ya da eskiciye verip karşılığında plastik leğen alması, bazen maddi olanaksızlıklar sebebiyle çizgiromanları elden çıkarma ve uzunca bir süre alamama, kimi zaman arkadaşların 'Koca adam oldun, bırak bunları okumayı' telkinine aldanma, kimi zaman 'Artık keyif alamıyorum çizgiromandan, soğudum' gibi sebeplerle pek çoğumuz bazen hiç dönmemecesine çizgiroman okumaya ara veriyoruz.

Peki bu olay kaç defa başımıza geldi, kaç defa yeniden çizgiroman okumaya, yeniden koleksiyon yapmaya başladık?

İşte size bir anket sorusu...

   Bu biraz karmaşık bir durum.
  Öncelikle çizgi roman okumaya HİÇ ara vermedim. Düzenli olarak çizgi roman alamadığım dönemler oldu. Kırşehir'de bir yıl doktorluk yaparken çizgi romanın "Ç"si yoktu. Hatta bir gün bir kırtasiyede bir numara yayıncılığın renkli Batman'ini görünce nasıl mutlu olmuş hemen alıp okumuş, çabucak bitti diye üzülmüştü. Böyle zamanlarda hep evimdeki çizgi romanlar bana destek çıktı.
   Ama bir dönem oldu ki sadece okumak için çizgi roman alıp eldekileri de sattım.
   Yine de eğer esas soru çizgi roman okumaya kaç kez döndünüz ise cevap: hiç bırakmadım

Benimki iki kez ara vermek sayılabilir. Çocukluğum çizgi romanlarla dolu geçti. Sonrasında bu kitapların bir şekilde (yakılarak, atılarak) elden çıkmasından sonra çok kısa bir ara verdim. Ancak Güneş gazetesinin ilk sayısını bedava verdiği Karaoğlanlar ile tekrar okumaya başladım. İşin kötü tarafı bu seriyi tamamen aldıktan bir süre sonra tamamını kendi ellerimle çöpe attım. Hatta yıllar sonra bir gazete bayiinde Leman yayıncılık tarafından basılmaya başlayan Karaoğlan kitaplarını görünce hala bunları okuyan var mı diyerek gülümsediğimi hatırlıyorum ancak  2009 yılında çizgiroman'a kesin dönüş yaptım. Maddi imkanlarım dahilinde bunca yılın acısını çıkarıyor ve ne var ne yok toplamaya çalışıyorum. Allah bir daha çizgi romanlardan beni ayırmasın. :)

Bırakma sebeplerine bir erkeğin olmazsa olmazı askerliğide ekleyelim isterseniz :). Gerçi askerliğim yaklaştığı sıralarda, elimde sadece 1N, Büyük Mavi ve Arkabahçe'nin comicsleri kalmıştı ama koleksiyon koleksiyondur.. Uzunca bir süre (yaklaşık 10 yıl) iş, güç, evlilik telaşı, yeni ev derken unutulmaya yüz tutan aşkım geçen senenin ortalarında tekrar depreşti.. Biraz masraflı, bolca hanım dırdırı getiren bir uğraş (ki dükkanda müsait bir zamanda eve getirilmeyi bekleyen 3 koca koli çizgiromanım var) ama olsun kimisi akvaryuma bakmayı sever ya, bende onlara bakmaktan büyük haz alıyorum. Bu arada söylemeden geçemeyeceğim koleksiyonumun şekillenmesinde sitemizin büyük katkısı var. Daha önce sadece comics okurken, artık Dylan Dog, Nathan Never ve Martin Amca kitaplığımın olmazsa olmazları..

Alıntı yapılan: siyahderikoltuk - 04 Şubat, 2011, 11:51:24
Bırakma sebeplerine bir erkeğin olmazsa olmazı askerliğide ekleyelim isterseniz :)...

Asker olarak geçirdiğim 1999 senesinde fazla yayın yoktu ama yine de ben ne yaptım? Çizgiromanlarla hiç ilgisi olmayan kızkardeşime, yayınlanan çizgiromanları takip etme ve sağını - solunu kontrol edip tertemiz bir kopyasını satınalma görevi vermiştim. Yazık kızcağız üzerinde çok büyük bir baskı hissediyordu :)

Alıntı yapılan: pizagor - 04 Şubat, 2011, 11:59:19

Alıntı yapılan: siyahderikoltuk - 04 Şubat, 2011, 11:51:24
Bırakma sebeplerine bir erkeğin olmazsa olmazı askerliğide ekleyelim isterseniz :)...

Asker olarak geçirdiğim 1999 senesinde fazla yayın yoktu ama yine de ben ne yaptım? Çizgiromanlarla hiç ilgisi olmayan kızkardeşime, yayınlanan çizgiromanları takip etme ve sağını - solunu kontrol edip tertemiz bir kopyasını satınalma görevi vermiştim. Yazık kızcağız üzerinde çok büyük bir baskı hissediyordu :)

Aynı görevi bende ablama devretmeyi düşünüyordum ama tek bir farkla.. O zamanlar muazzam bir FHM ve Esquire koleksiyonum vardı 18 sayılık bir gedik hiç hoş durmayacaktı. Yinede söyleyemedim, askerde biraz rahata erdikten sonra kendi imkanlarımla toplamayı tercih ettim.. Hoş daha sonra hepsi hanımın gazabına uğradı ama olsun :)...

Üniversitedeki ilk yılımda gezmeye - tozmaya para yetiştiremediğim bir an geldi ve çizgiroman satınalmaktan ve okumaktan vazgeçtiğim, elimdekileri de sattığım bir dönem oldu. Bu durum yaklaşık 1 - 1,5 sene sürdükten sonra kaçınılmaz olarak gezmeden feragat etmeye karar verdim... Bir daha da kopmadım...

Okumayı hiç bırakmadım ama askerlik dönemimde bulmakta ve okuma konsantrasyonunda oldukça zorlandığımı belirteyim.Konya'da ki 4 aylık Personel Okulu döneminde(Hasan bilir.) satın aldığım halde motive olup okuyamadım bir türlü.Sonrasında Çukurca Askerlik Şubesi Başkanlığı,Hakkari Askerlik Şubesi Başkanlığı Vekaleti yaptım.Hakkari'ye götürdüklerimi okumaya çalıştım,olmadı.Bir asteğmenim ve tayinim çıktı Mazıdağı Askerlik Şubesi Başkanlığı'na.Diyarbakır yakındı ve hafta sonları ve bazan akşam mesai bitimi,izinsiz garnizon terk yaparaktan giderdim Diyarbakır'a.Diyarbakır'da çizgi roman bulabiliyordum.Surdibi'nde ciğer şiş yiyip,çizgi roman okumaya çabalıyordum ama...

Daha önce de bir yerlerde yazmıştım. (Sanki buna benzer bir başlık var idi ??)

Üniversite yıllarımda ve arkasından askerliğimde (Personel Asteğmen-16 ay, Engin bilir  :) ) TR de çizgiromanın yayınlanmadığı yıllar idi.

Ben de doğal olarak satın almayı kestim (zaten başka türlüsü mümkün değildi, harçlığım yetmezdi) ama elimdeki çr leri tekrar tekrar okudum.

Sonra istanbulda yaşamama rağmen uzun dönem Kadıköy den habersiz çr leri gazete bayiinden aldım.

Yani özetlersek, 1 kere ara verdim diyebilirim.

Alıntı yapılan: hanac - 04 Şubat, 2011, 14:04:12
Daha önce de bir yerlerde yazmıştım. (Sanki buna benzer bir başlık var idi ??)

Arkadaşlar 2 başlığı birleştirdim... Görüldüğü kadarıyla çizgiroman sevdalılarının %62,5'i (henüz 8 oy olmuş) bu sevdaya ara vermiş...

Ben askerlik ve ardından da evlilik sebebiyle 1 kere ara verdim. Ama çok uzun süren bir ara tam 20 sene.

   20 sene sonrası ne kitap almışsındır arayı kapatmak için abi.  :D

Bende 1 kere ara verdim .Nedenini hala bulamadığım bir boş anımda elimde ne kadar çizgi roman varsa satmıştım.1988 seneleri falan Tay yayınlarının hemen hemen tüm sayıları vardı.Sonra nemi oldu 3 ay sonra tekrar toplamaya başladım,ve bir dahada kopmadık birbirimizden.

5-6 yaşımdan beridir çizgi roman alırım o zamanlar okuma yazma bilmezdim sadece resimlerine bakmak için alırdım.O zamandan bu zamana 13-14 yıl geçti hiç ara vermedim.

Çizgiromana en az 1 kez ara verenlerin oranı oldukça yüksek, %73...

Acaba bırakanların kaçta kaçı geri dönüyor bu sevdaya ???

   Soru güzel de, cevabı burada bulamayız. Ciddi bir anket çalışması ile olur.

bir cebime bakıyorum ve birde yayınevlerinin yaptığı zamlara.

uzun süredir çizgi roman almıyordum. büyük bir borcun altına girmiştim. bu yaz yeniden almaya başladım eksik çizgi romanlarımı toplamaya. sağolsun ilyas ve altan da iyi indirimler yapmışlardı özellikle lal ve oğlakta.
patron bana 3 senedir zam yapmadı, ben lal'in çizgi romanlarına yaptığı zammı bir şekilde anlarım, birileri telif almak için fiyat şişirmiş. o da mecbur kalmış.

Alıntı yapılan: hanac - 26 Ocak, 2011, 10:09:34
LAL yaklaşık 2 yıldır zam yapmıyordu, bu arada maliyetlerinde bir artış olmuş mudur ?
Kağıt kalitesini düşürdüğü için olmamıştır belki.
Ama atladığımız bir konu var,
LAL'in elindeki telifler 2010 sonunda bitmişti.
Başka yayınevleri de devreye girdi ama telif yine LAL de kaldı.
Ama telif miktarı artmış diye duyduk, bunun fiyatlara etkisi olmuş olabilir mi ?

yani sizin anlayacağınız telif yükseliyorsa haklı lal, uzun zamandır zam yapmamış.
ama daha ilk sayılarını yayınlayıp zam yapan yayınevleri varken "hem de 3-5 sayı yayınlanacak ve bitecek çizgi romanlar için" ben kendi kendimi ayıplayıp "onlar tefeciyse ben daha tefeciyim diyor ve büyülü rüzgar hariç 2. el yada %50 indirime girmemiş hiç bir çizgi romanı almayacağımı belirtiyor ve çizgi roman yayınevlerinin fiyat politikasını protesto ettiğimi de duyurmuş olayım istiyorum.

ben eve nasıl ekmek götüreceğimi düşünürken birileri benim paramla pasta yemesin lütfen...

kusurabakmayın burası "nasıl döndüm" bölümü ama ben kaçış sebebimi de vurgulayayım istedim.

Alıntı yapılan: poe - 06 Şubat, 2011, 20:29:26
bir cebime bakıyorum ve birde yayınevlerinin yaptığı zamlara.

ben eve nasıl ekmek götüreceğimi düşünürken birileri benim paramla pasta yemesin lütfen...

kusurabakmayın burası "nasıl döndüm" bölümü ama ben kaçış sebebimi de vurgulayayım istedim.

Sevgili poe çok haklı...
Çocuk yetiştiriyoruz, ev geçindiriyoruz ve bu zor koşullar altında bir de eski sevdamız olan çizgi roman aşkımızı sürdürmeye çalışıyoruz..
Bazılarımızın tek zevki bu...
Ve hayat zorlukları yüzünden bazılarımız da bu zevkin üstesinden gelemiyor...
İsyan mı edelim, bu çizgi roman bolluğu günlerini yaşadığımız için sevinelimmi bilemiyorum...
Para sıkıntısı çekmeyen arkadaşlara ne mutlu...
Ama her şeyde öyle değil mi arkadaşlar... Paran varsa herşey senin emrinde... Yoksa ...... hayat bu....

Ben de çizgi romana üzülerek de olsa bir kez ara verdim. Çünkü önümde liseye giriş sınavları vardı. Sınavdan sonra okumaya devam ettim ve halen devam ediyorum. Ama sanırım seneye bir kez daha ara vermem gerekecek. Nedeni basit... Üniversiteye giriş sınavları :(

Bakalım "Güzel bir üniversiteye kapağı bir at, ondan sonra rahatsın" diyenler bu kez haklı çıkacaklar mı? "Bu kez" dememin nedeni o sözü söyleyenlerin daha önce "üniversite" yerine "lise"yi kullanması.  >:(

Neyse... Umarım haklı çıkarlar ve ben çizgi romana bir daha ara vermek zorunda kalmam. :)

Ben bir kaç kez çizgi roman okumayı bıraktım. Her daim herkeze derim insanın hayatında bir hobisi olmalı hobisiz bir insan benim için yaşam damarlarından biri kesilmiştir. Küçük yaşlarda başladığım ve bugün hayal gücüm varsa ve kitap okuyorsam iki sebebi vardır biri babam biride julve verne nin ilk okuduğum kitap 80 günde devri alemdir. Çizgü roman hayatımda bakkala ekmek almaya gittiğim birgünde kaptan swing ile girip tüm sayılarını imkan el verdikçe alıp okumak sonra tenten sonrada red kitle devam edip gitti sonra araya kitaplar girdi uzun bir süreden sonra star wars çizgi kitaplar ve batman çigi romanlar hayatıma girdi ve sonra iş güç derken senelerdir ara verdiğim çizgi dünyama geri döndüm tabiki hayat şartları pahalı insna istediğini hemen alamıyor ama imkanlarım içinde öncelikle martin i okuyarak gene bu diyara döndüm imkanlarım el verdikçe devam edeceğim bu sayede onca insanı tanıdım işte en güzel yanıda bu....

Sevgili Lami bu konu başlığı benim için yazılmış gibi sanki.Çizgi roman geçmişim 1960/1980 arasında çok hızlıydı.Ama sonra tekrarlar başladı ve ilgimi kaybettim.İnanırmısınız 20 yıl uyudu.Zaten çok yoğun bir şekilde kitap okuyordum(günde ortalama 200 sayfa)Bir gün depoma okumadığım kitaplara uzandığımda son bir kitap kaldığını görünce panik içinde kitap peşine düştüm.Belli yazarlara olan düşkünlüğüm sebebi ile hiç bir kitap bulamadım.Benimle beraber 7 ev taşınan çizgi romanlarımı çıkarıp tekrar okudum onlarda bitince 20 yılda ne kaçırdığımı merak ettim ve Kadiköy tezgahları ile tanıştım.Ellerindeki macera listelerini alıp bende olmayanları tespit etme çalışmasına girdim ve bu listelerin yetersiz eksik ve yanlış dolu olduğunu gördüm.Eski pulculuğumdan gelen araştırma ruhum hortladı ve Briçle uğraşma dönemime denk geldiği için bolca olan boş vaktimde pasajı tam iki yıl boyunca işe gider gibi her gün takip ettim.Hem kitaplarımı tamamladım hemde çok büyük 3 koleksiyon aldım.Artık dükkan aşamasına gelmiştim ve 2003 yılında dükkanımı açtım.Sanıyorum amatör koleksiyonculuktan gelip dükkan açan benden başkası yok.Bu amatör ruhumu kaybetmeden keyifle 8 senedir çok sevdiğim hayatımın işi olarak değerlendirdiğim bu işi gücüm elverene kadar devam etmek arzusundayım.Şunu belirtmeliyimki aslında ben çizgi roman sahafıyım ve eski kitap beni yeniden çok daha fazla ilgilendiriyor ama 2008 krizi ile beraber büyük koleksiyonerlerin büyük kısmı bıraktı ve kalanların çoğuda doygunluğa ulaştı.Bu durumda profesyonellerin işine sekte vurmakta.Yeni kitap furyası ne kadar devam eder hep konuşulan konu ve sonu yakın gibi görünüyor.İşte benim çizgi geçmişim.Sağlıcakla kalın.Tayfun Alemdağ.

Bu güzel yazınız için teşekkürler Tayfun Bey.

evet ben de bir kez ara vermiştim nedenini bilemiyorum
çocuklugumuzun o şatafatlı döneminden sonra
birara edirnemizde bir boşluk oldu sanki bir anda
burada herkez çr nı ututtu gerçi hala öyle ya
sonra askerlik iş güç evlenme derken unuttuk
ama içimizde çr ruhu var ve yeniden başladık
üzüldüğüm dek nokta arabalar dolusu çizgi romanların yakılması
kaybolması elimizde neler yoktu ki tarkanlar karamuratlar
tolgalar vesaire vesaire görüyorsunuz ya arkadaşlar birkez bile bırakmanın
acısı büyük oluyor şimdi para ile zor buluyorsun