Alıntı yapılan: Kinowa59 - 16 Temmuz, 2023, 22:04:31Bende Lal kitap'tan klasik Tex serisi için koleksiyon cildi istiyorum. Yayınlanmamış 114 sayının ikili veya dörder li olarak ciltlenip satılmasını istiyorum.

Lal'lin ikili sayı işine gireceğini hiç sanmıyorum belki ilerde dörder sayılık klasik Albüm çıkarmayı düşünebilirler tabi döviz bu şekilde artmaya devam ederse buda zor görülüyor...

Liste güncellendi... 29 yeni çizgi roman oldu bile.

http://altinmadalyon.com/altin/index.php?topic=17847.msg242640#msg242640

Ne çok manga çeşiti varmış yayınla yayınla bitmiyor, bu kadar fumetti çeşiti yok valla yayınevleri bu gidişle daha yıllarca manga yayınlarlar...

Bir tane daha İnsanlığımı Yitirirken yok muydu?

Coğrafyasının hemen dışına bile çıkmakta zorlanan bir tür ile dünyanın tamamına hakim olan bir tür arasında elbette üretim açısından önemli ölçüde farklar oluyor.

Alıntı yapılan: dean - 20 Temmuz, 2023, 13:06:50Coğrafyasının hemen dışına bile çıkmakta zorlanan bir tür ile dünyanın tamamına hakim olan bir tür arasında elbette üretim açısından önemli ölçüde farklar oluyor.

Zaman degisiyor. Biz cocukken fumetti comics ve cocuklara yonelik frankofonlar yaygindi. Simdi manga yeni kusaga hitap ediyor. Belki gelecekte baska bir tur cikacak.

Alıntı yapılan: pizagor - 20 Temmuz, 2023, 11:48:21Bir tane daha İnsanlığımı Yitirirken yok muydu?

Evet var. Gereklişeyler basımı. 600 küsür sayfalık mükemmel bir eser. Fazla bunalımlı, gereğinden fazla bunalımlı olduğu için neşesini kaybetmek istemeyenlere tavsiye etmem)
Listedeki farklı baskı gördüğüm kadarıyla üç cilt. 600 sayfayı üçe bölmüşler. Çizeri farklıysa, büyük boysa belki alırım.

Alıntı yapılan: YzbVolkan - 20 Temmuz, 2023, 13:38:15Zaman degisiyor. Biz cocukken fumetti comics ve cocuklara yonelik frankofonlar yaygindi. Simdi manga yeni kusaga hitap ediyor. Belki gelecekte baska bir tur cikacak.

  Manga ve comics'in çok daha baskın bir tür olması "eskiden şu popülerdi, şimdi bu popülerin" çok daha üstünde bir okuma gereken sosyolojik ve endüstriyel bir fenomen.

  Bu ekoller piyasada varlık göstermeye başladıkları andan itibaren kendilerini, yazarlık, çizerlik ve hikaye anlatıcılığında geliştirdi. Devasa şirketlerin büyük satın alımlarında yer bulup, sektörü sadece kendi yarattıkları hikayede değil gerçekte de yönlendirdi. Hikayeler içlerinde bulundukları medya cinsinde kalmadı. Multimedya anlatısı dediğimiz bir şekle büründü. Comics'in altın çağı, gümüş çağı, 70'li ve 80'li yıllar tamamen birbirinden farklı ve değişime açık anlatılara sahip oldu. 90'lı yıllarda milyon kopya satan fasiküller oldu. 00'li yıllarda bunu yapamayacağını anlayınca sinema alanına geçti. Şu an sinema ve dizi anlamında popüler kültürün yarısından çoğu çizgi roman uyarlamaları sayesinde şekilleniyor. Oyunlar, figürler ve daha bir çok şeyle müthiş bir ekonomi yaratıyor.

  Uzak doğu'da ise bir ülkenin yüzyılı aşkın süredir en önemli hikaye anlatıcılığı ve kültür ürünlerinden biri var. Milyonlarca satan mangalar ve manga'dan bile daha meşhur olan milyonlarca izlenen animeler. Dünyanın tamamında izlenen her gecen gün daha da büyüyen bir entertainment aracı oldu. Üstelik bunu onlarca yıldır lider şekilde yapıyor. Her çıkan ürünle gelişen her çıkan bölüm ile birlikte teknolojinin son harikasını yansıtan animasyon stüdyolarından bahsediyoruz.

  Artık öyle bir hale geldik ki Amerika'da bile manganın önlenemez bir yükselişi var. Bunun ana sebebinin sosyolojik olduğuna inanıyorum. Amerikan çizgi romanlarındaki politik doğruculuğun okuru manga'ya kaydırdığı düşünüyorum. Ama bu tabii ki başka bir yazının konusu.

  Her zaman kendini yenileyen, güçlendirebilen, farklı mecralarda kendilerine yer bulan, sadece tek bir coğrafyada değil, dünyanın tamamında her nesilden insanları her türlü anlatı ile yakalayabilen bu kültür ürünlerini en büyük modernleşmesini tuşlu telefondan akıllı telefona anca geçen bir anlatı ile sadece yeni kuşağa hitap ediyor diye kıyaslayamayız.

Fumetti ile ilgili konularda ya aşırı övülüyor ya da aşırı eleştiriliyor, bunun ortasını bulmak lazım. Bir defa fumetti'nin yıllar içerisindeki değişimini detaylı analiz edilmeli. Genelde en bilinen yayıncı Bonelli olduğu için oradan örneklendireyim; Nathan Never dediğimiz seri Blade Runner'ı aratmayacak bir bilimkurgu öyküsüdür. Çizer tarafına baktığımızda ise ABD piyasasında da işleri gayet talep gören Castellini çıkar karşımıza.

Konuyu kovboy maceraları ile değerlendireceksek kıyaslamayı EsseGesse ile yapmadan diğer örneklere gitmek gerekir. Mesela Ken Parker dediğimiz seri çok iyi incelenmelidir. Berardi'nin hikayeleri çizgi romanın dışında felsefi içerik de taşır. Günümüzde rakip sayılabilecek örnekler belki diğer ekollerde çıkmıştır fakat aradaki sene farkı dikkat çekmektedir. Milazzo'nun kalemi ise hiç de az buz değildir, kolay kolay yarışacak çizer bulmak zordur. Böyle bir yazıda Manfredi ismine de değinmeden olmaz, pek çok sanat dalında üretken bir isimdir. Ben Mister No'nun eşsiz bir deneyim olduğunu düşünürüm bu arada, fakat çok uzun bir seri olduğu için elbet her dönemi bir değildir.

Sözün özü, fumetti ile başka bir ekolü kıyaslamak için değindiğim isimlerin serilerini çok iyi incelemek gerektiğini düşünüyorum. Forumda aslında fumetti için pek çok inceleme de mevcut ama yeni başlıklar açıldıkça arka planda kaldılar sanırım.

Comics ekolünü en başından bu yana çok da başarılı bulmam. Ticari gücü vardır fakat başta sinema olmak üzere diğer sektörlere ulaşabilmesi önemli etkendir. Bu arada iyi görülen comics örnekleri de genelde öyle pek bilinmez, pazar payı fazla olmayan yayıncılardan çıkarlar.

Japon ekolü dediğimizde ise son dönemde iç pazarda sayıca çoklar ama içerik ne durumdadır bunu konuşmak lazım. Yıllar önce yazılan çizgi romanın şablonu değişince de bu ekole girdiği kabul ediliyor artık... Fumetti örneğinde yer alan hikayeler de bu ekole dahil edildi zaten en son.

Konu başlığı "bir sanat dalı olarak çizgi roman" ise bu iş Avrupa'da başlar, benim bildiğim budur. Moebius, Silver Surfer çizdiğinde oluşturduğu heyecan da buna örnektir zaten.

Mangaya sırf testen okunması yüzünden bir türlü alışamadım bu yüzden yıldızım bir türlü barışmadı mangaya, kötü demiyorum ama biz eski topraklara göre değil. Belki kaliteli manga çizgi romanlarda vardır ama beni pek sarmadı comics daha bana göre, bu arada lal yayınları çıksada listede arada azda olsa fumetti yayınları görsek sanırım bu sayılarda olmasa bile gelecek sayılarda gene bir zam göreceğiz...

Alıntı yapılan: newman - 20 Temmuz, 2023, 17:21:38Fumetti ile ilgili konularda ya aşırı övülüyor ya da aşırı eleştiriliyor, bunun ortasını bulmak lazım. Bir defa fumetti'nin yıllar içerisindeki değişimini detaylı analiz edilmeli. Genelde en bilinen yayıncı Bonelli olduğu için oradan örneklendireyim; Nathan Never dediğimiz seri Blade Runner'ı aratmayacak bir bilimkurgu öyküsüdür. Çizer tarafına baktığımızda ise ABD piyasasında da işleri gayet talep gören Castellini çıkar karşımıza.

Konuyu kovboy maceraları ile değerlendireceksek kıyaslamayı EsseGesse ile yapmadan diğer örneklere gitmek gerekir. Mesela Ken Parker dediğimiz seri çok iyi incelenmelidir. Berardi'nin hikayeleri çizgi romanın dışında felsefi içerik de taşır. Günümüzde rakip sayılabilecek örnekler belki diğer ekollerde çıkmıştır fakat aradaki sene farkı dikkat çekmektedir. Milazzo'nun kalemi ise hiç de az buz değildir, kolay kolay yarışacak çizer bulmak zordur. Böyle bir yazıda Manfredi ismine de değinmeden olmaz, pek çok sanat dalında üretken bir isimdir. Ben Mister No'nun eşsiz bir deneyim olduğunu düşünürüm bu arada, fakat çok uzun bir seri olduğu için elbet her dönemi bir değildir.

Sözün özü, fumetti ile başka bir ekolü kıyaslamak için değindiğim isimlerin serilerini çok iyi incelemek gerektiğini düşünüyorum. Forumda aslında fumetti için pek çok inceleme de mevcut ama yeni başlıklar açıldıkça arka planda kaldılar sanırım.

Comics ekolünü en başından bu yana çok da başarılı bulmam. Ticari gücü vardır fakat başta sinema olmak üzere diğer sektörlere ulaşabilmesi önemli etkendir. Bu arada iyi görülen comics örnekleri de genelde öyle pek bilinmez, pazar payı fazla olmayan yayıncılardan çıkarlar.

Japon ekolü dediğimizde ise son dönemde iç pazarda sayıca çoklar ama içerik ne durumdadır bunu konuşmak lazım. Yıllar önce yazılan çizgi romanın şablonu değişince de bu ekole girdiği kabul ediliyor artık... Fumetti örneğinde yer alan hikayeler de bu ekole dahil edildi zaten en son.

Konu başlığı "bir sanat dalı olarak çizgi roman" ise bu iş Avrupa'da başlar, benim bildiğim budur. Moebius, Silver Surfer çizdiğinde oluşturduğu heyecan da buna örnektir zaten.

Bir zagor ve tex  okuru olarak  karşı çıkmak istiyorum. Fumettinin değiştiğine geliştiğine  dair verdiğiniz örnekler maalesef  istisnai örnekler.  Bir Ken Parker  var zaten. Yoksa 60 yıldır bitmeyen kızılderili ve onlara silah satıp gaza getiren toprak ağası maceralarını döndürüp döndürüp yazıyorlar. Mister No desen istisnalar hariç aynı sıkıcılıkta tek düze  amazon  maceraları. Kral çıplak demenin zamanı bile çoktan geçti. İtalyanlar müthiş karakterler ve setup'lar yaratıp aynı terslikte kısır, birbirini tekrar eden  hikayeler yazıyorlar. Görece dinamik olan  Dylan ve MM'de bile  40 yılda  olan tek değişiklik  müfettiş Bloch'un emekli olup  Martin ve Diana'nın evlenmesi. Tex'in bile sevilen maceraları az da  olsa  karakterleri etkileyen  değiştiren hikayeler değil mi ( carson'ın geçmişi tex'in  hanımı vs) ?  Sözün özü kurdukları  evrenler akmıyor ilerlemiyor günün kötüsü kıvamında  50-60 yıl iyi bile geldiler. Küçümsediğimiz (ki çoğu zaman haklıyız) ticari marvel-DC de bile kahramanların kişisel hayatlarında bir sürü  değişim ve karakter gelişimi  görüyoruz. 

Alıntı yapılan: cyclops - 20 Temmuz, 2023, 20:03:00Bir zagor ve tex  okuru olarak  karşı çıkmak istiyorum. Fumettinin değiştiğine geliştiğine  dair verdiğiniz örnekler maalesef  istisnai örnekler.  Bir Ken Parker  var zaten. Yoksa 60 yıldır bitmeyen kızılderili ve onlara silah satıp gaza getiren toprak ağası maceralarını döndürüp döndürüp yazıyorlar. Mister No desen istisnalar hariç aynı sıkıcılıkta tek düze  amazon  maceraları. Kral çıplak demenin zamanı bile çoktan geçti. İtalyanlar müthiş karakterler ve setup'lar yaratıp aynı terslikte kısır, birbirini tekrar eden  hikayeler yazıyorlar. Görece dinamik olan  Dylan ve MM'de bile  40 yılda  olan tek değişiklik  müfettiş Bloch'un emekli olup  Martin ve Diana'nın evlenmesi. Tex'in bile sevilen maceraları az da  olsa  karakterleri etkileyen  değiştiren hikayeler değil mi ( carson'ın geçmişi tex'in  hanımı vs) ?  Sözün özü kurdukları  evrenler akmıyor ilerlemiyor günün kötüsü kıvamında  50-60 yıl iyi bile geldiler. Küçümsediğimiz (ki çoğu zaman haklıyız) ticari marvel-DC de bile kahramanların kişisel hayatlarında bir sürü  değişim ve karakter gelişimi  görüyoruz. 

Bence yanılıyorsun fumetti çizgi romanın atası onlar olmasa diğer çizgi romanlarda olmazdı, gelişemezdi herkesin hoşlandığı bir tür var hiçbir türü küçümsememek lazım...

Alıntı yapılan: pizagor - 20 Temmuz, 2023, 11:48:21Bir tane daha İnsanlığımı Yitirirken yok muydu?

İnsanlığımı yitirirken aslen osamu dazai'nin romanı. Gerekli şeyler junji ito uyarlamasını basmıştı. İthaki farklı bir mangakanın yorumlamasını basacak. Yanılmıyorsam ithakinin bastığı günümüze yakın bir uyarlama. Osamu dazai başlı başına değişik bir arkadaş. 3 kere intihara kalkışıyor. Bu eser için onun intihar mektubu deniliyor.

Alıntı yapılan: DAMPYR - 20 Temmuz, 2023, 21:02:36Bence yanılıyorsun fumetti çizgi romanın atası onlar olmasa diğer çizgi romanlarda olmazdı, gelişemezdi herkesin hoşlandığı bir tür var hiçbir türü küçümsememek lazım...

Sürekli  okuduğum kitapları  hakir görmüyorum, bu bir küçümseme değil hepimizin bildiği bir durum, maalesef  ana fumetti ekolü  yeni çağa ayak uyduramadı.

Fumetti çağa ayak uydurursa o zaman biter ne yani teks de mi örümceklere böceklere katılsın zagor zaten ağaç dan ağaca atlıyor jet mi versinler altına mister no da süper adam gibi oradan oraya kendisi mi uçsun.Biz böyle iyiyiz hiç fumetti yayınlanmasa ne olur be elimizdekiler bile yine mutlu etmeye yeter bizi.