Perihan - Marmara Çizgi (Cem Özüduru)

[memospinoz]

Yolu dört gözle beklenen bir bebekti Perihan. Mütevazı ailesinin geleceğe dair en büyük heyecanıydı.

Doğum anı gelip de çattığında, kapıdaki babası ve yataktaki annesi için tüm kaygıları bir kenara itecek, hayalleri gerçeklerin üstüne bindirecek o müjdeci ağlayış duyulmadı.

O günden itibaren Perihan'ı olağandışı büyüme sancıları bekliyordu. Kendi hayat şarkısında benliğini ifade etmek ve sesini bulmak, onun için herkesten çok daha başka olacaktı. Perihan'ın dünyasında gerçek ile umut, yalan ile öfke hiçbir genç için olmadığı kadar yön belirleyici bir hale gelecekti.

Cem Özüduru'nun (Zombistan, Şafak Ayazı) yazdığı ve çizdiği, çağımızın gündelik dramlarıyla kıyaslayınca fantastikliği tartışmalı olan Perihan'ı, Marmara Çizgi gururla sunar.

Boyut: 19x27 cm
Sayfa Sayısı: 88
Etiket Fiyatı: 20 TL

[nocardia]

Her Türk çizerin/yazarın kitabı gibi bunu da alacağım, kaldı ki Cem Özüduru'nun Şafak Ayazı kitabı oldukça hoşuma gitmişti.

[ferzan]

    Üzerinden 3 ay geçmiş...Var mı alan, okuyan?..Fikirleriniz nedir, nasıl buldunuz?..Ben alıp okudum çıktığı gibi ama başka okuyanların yorumlarını merak ediyorum...

[ferzan]

    Madem yorum yok, ben naçizane fikirlerimi not düşeyim...

    Benim için hayal kırıklığı oldu...Beklentim epey yüksekti, dişe dokunur şeyler bekliyordum...

    Perihan 'ın ağzı yok, öyle doğuyor, sonra olaylar gelişiyor...Bekliyorum okurken nerede nasıl metafora çevirecek, nereden kadının toplumsal konumuna ve algılanışına gönderme yapacak, namus ve toplumun kadına biçtiği rolü masaya yatıracak, ne gibi eleştirilerde bulunacak satır arasında diye çok bekledim ama böyle bir şey olmadığı gibi fazla sıradan ve bütünlükten yoksun bir hikâye okuduğuma yandım.

    Cem Özüduru 2000'lerden bu yana bir sürü iş yaptı...Rodeo zamanlarından beri dikkat çekti, iyi kötü bir şekilde kendini okutan kayda değer işlere imza attı...Otlak Dergisi 'ndeki kısa öyküleri de gayet okunasıydı...Hani, hiçbir zaman kendisini bir çizgi romancı olarak ikna edici bulmasam da (tamamen şahsi fikrim, kendi okurluk penceremden) anlatıcı olarak giderek artan bir kalitesi olacaktır diye düşünüyordum işlerinin hayranı olmasam da...Ayrıca sinema ve televizyon için senaryo, yönetmenlik deneyimleri de var...Storyboard arka plânı da var...Kısaca iyi bir anlatım bekliyordum ama olmadı...

    Çizgi olarak da ortalama bir anlatı ama çizeri çok daha iyisini yapabiliyorken Perihan 'ın sayfalarında acayip bir tekdüzelik ve sıkıcılık var...Görsel anlatım ikna edemiyor okurken...30'lu yaşlarında ve görsel anlatım adına bir çok alanda bir çok tecrübesi olmuş bir profesyonelin elinden çıkma gibi durmuyor sahne ve planlar...Sanki hâlen okuyan 22 yaşlarında tecrübesiz ama umut vaat eden biri çizmiş gibi...Bir de Cem Özüduru, Jason Latour 'u keşfetmiş sanırım bir süre önce...Zikzak tarama ya da çizgi dokusu atma konusunda bazı paneller Latour 'un üslubunu hatırlattı...Çizdiği ağaçlar ve bahçe planları Southern Bastards 'dakileri anımsattı...Bir profesyonel elbette etkilenebilir, bundan yana bir problemim yok...Yalnız sahne kurarken oluşturduğu kompozisyon, açı ve figür yerleşimi, kamera tercihleri de sıkıcılık ve tekdüzelik konusunda kitabın renklendirmesiyle uyum içerisinde olmuş, bunlar beni rahatsız etti...

    Gerçekten hevesle beklediğim, merak ettiğim, oldukça dişe dokunur bir öykü ve anlatımla karşılaşacağımı sandığım bir eserdi...Beklediğim hiçbir şeyi bana vermedi...Emek verildiği, bir heyecan taşıdığı belli...Ne var ki ben Cem Özüduru 'dan çok çok daha fazlasını beklediğim ve çok daha iyisini kendisine yakıştırdığım (ve rahatlıkla en iyisini yapabileceğini bildiğim) için bu eserini benimseyemedim...İyi bir yönetmenin filmografisindeki çatlak (çürük demeyelim) yumurta misali görüyorum Özüduru 'nun bu son kitabını...

[pizagor]

...

    Çizgi olarak da ortalama bir anlatı ama çizeri çok daha iyisini yapabiliyorken Perihan 'ın sayfalarında acayip bir tekdüzelik ve sıkıcılık var...Görsel anlatım ikna edemiyor okurken...30'lu yaşlarında ve görsel anlatım adına bir çok alanda bir çok tecrübesi olmuş bir profesyonelin elinden çıkma gibi durmuyor sahne ve planlar...Sanki hâlen okuyan 22 yaşlarında tecrübesiz ama umut vaat eden biri çizmiş gibi...Bir de Cem Özüduru, Jason Latour 'u keşfetmiş sanırım bir süre önce...Zikzak tarama ya da çizgi dokusu atma konusunda bazı paneller Latour 'un üslubunu hatırlattı...Çizdiği ağaçlar ve bahçe planları Southern Bastards 'dakileri anımsattı...Bir profesyonel elbette etkilenebilir, bundan yana bir problemim yok...Yalnız sahne kurarken oluşturduğu kompozisyon, açı ve figür yerleşimi, kamera tercihleri de sıkıcılık ve tekdüzelik konusunda kitabın renklendirmesiyle uyum içerisinde olmuş, bunlar beni rahatsız etti...

...

Latour ve Özüduru taramalarını görsellerle örneklemen mümkün müdür sevgili ferzan?

[kharon]

       Gerçekten hevesle beklediğim, merak ettiğim, oldukça dişe dokunur bir öykü ve anlatımla karşılaşacağımı sandığım bir eserdi...Beklediğim hiçbir şeyi bana vermedi...Emek verildiği, bir heyecan taşıdığı belli...Ne var ki ben Cem Özüduru 'dan çok çok daha fazlasını beklediğim ve çok daha iyisini kendisine yakıştırdığım (ve rahatlıkla en iyisini yapabileceğini bildiğim) için bu eserini benimseyemedim...İyi bir yönetmenin filmografisindeki çatlak (çürük demeyelim) yumurta misali görüyorum Özüduru 'nun bu son kitabını...

Safak Ayazi'ndan beri konularini olmasa bile cizgisini sevdigim bir cizer Cem Ozuduru; bir sonraki memleket ziyaretinde edinmeyi istedigim yerli albumdu o yuzden Perihan. Bu kotu oldu   

Yine de meraktan alacagim ama 

[ferzan]

Latour ve Özüduru taramalarını görsellerle örneklemen mümkün müdür sevgili ferzan?

    Cem Özüduru;






    -------------------------------


    Jason Latour;












    Kastettiğim şey çizim ya da kompozisyon değil, yalnızca çinileme tarzı ve bazı fon taramalarındaki etkilenmeden ibaret...Sadece bana öyle gelmiş de olabilir...Hem Perihan 'ı almış olanlar, hem de Southern Bastards 'daki Jason Latour üslubundan haberdar olanlar daha detaylıca inceleyebilir...Ben açıklayıcı olacağını düşündüğüm birkaç örnek paylaştım sadece...Ayrıca kitabın geneli için değil, bazı paneller ve fon çözümlemeleri için geçerli bir durum bu...Perihan genel itibariyle özgün ve kendine has bir görsel üsluba sahip...

    Çizerlerin uzak ya da yakın, birbirinden etkilenmesi tüm dünyada kaçınılmaz bir durum...Cem Özüduru da sanıyorum Jason Latour 'un sade ve çekici üslubundan etkilenmiş ve bazı panellerde bu etkilenmeyi kendi tarzınca yansıtmış olabilir...Tüm çizgi romancı aleminde beğenmeler, etkilenmeler ve bu etkiyi kendi işlerinde yansıtmalar olmuştur ve olacaktır da...Bahsettiğim şey intihal ya da araklama değil, sadece bir profesyonelin diğer bir profesyonelin üslubunu ister istemez çekici bulup yer yer anımsatmasından ibaret...Tıpkı Suat Yalaz 'ın büyük fırça tuşlarında Giraud 'u, Ersin Burak 'ın ilk dönemlerinde Sergio Toppi 'yi, Suat Gönülay 'ın ve Kenan Yarar 'ın bir dönem Prado 'yu anımsatması gibi...Örnekler çoğaltılabilir...Üslupta etkilenme ve arayış her daim olacaktır...Yukarıdaki örneklerle Özüduru 'yu Latour 'dan etkilenmekle suçlamıyorum, tam tersi çok sevdiğim bir çizer olan Latour 'u anımsatan bu kitaba has çinileme anlayışını ve arayışını farklı buluyorum...Önceki işlerinden daha farklı bir çini denemiş çünkü...Deneme ve arayış her zaman iyidir...