Ay Polisi - İthaki Yayınları

[memospinoz]

"Ay'da yaşamak... Aklımızdan ne geçiyordu ki? Şimdi düşününce aptalca geliyor."

Ay'daki koloni yavaş yavaş ıssızlaşıyordu. Kahramanımız Ay Polisi günlük rutinini sürdürüyordu ama kolonideki insanlar Ay'dan ayrılıp Dünya'ya döndükçe ilgilenmesi gereken vakalar da gittikçe azalıyordu; kaçak bir kız, köpeğini kaybeden yaşlı bir kadın, Ay Müzesi'nden çıkıp yolunu kaybeden bir otomat...

Kendine has, gerçekçi çizimleriyle Tom Gauld eğlenceli ve oldukça melankolik bir öykü anlatıyor. Ay Polisi, insanın özünü başarılı bir şekilde yakalayıp geçmişi, şimdiyi ve geleceği tek bir hikâyede birleştiriyor.

"Mükemmel yazılmış, bir süre akıldan çıkmayacak melankolik bir çizgi roman."

–Nnedi Okorafor

"Hüzünlü bir komedi."

–The New York Times

"Havalı, sade ve eğlenceli... Sanki Jim Jarmusch, Ay'da geçen bir film çekmiş de onu izliyorsunuz gibi."

–The Publishers Weekly

"En iyi bilimkurgu çizgi romanlarından biri."

–Blastr

16.5x20.5 cm, Ciltli, 96 sayfa

[memospinoz]

[dayıcomics]

hıım Hardcover ha, severim 

[darkwood]

Soft baskısı da varsa alınabilir, Ay polisi fena değilmiş. 

[Nightrain]

Softcover yok.

[ferzan]

    Çok ilginç, hissiyatı çok değişik bir kitap...

    Tom Gauld 'u birkaç senedir Instagram 'dan takip ederim, tarzı ve naifliği çok hoşuma gider. Bizde bir albümünün basıldığını görünce şaşırmıştım hatta. Instagram 'dan gördüğüm ve bu kitabının arkasından okuduğum kadarıyla çok sağlam yayınlara çizmiş ve çizmeye de devam ediyor. Uluslararası alanda kendine gayet güzel bir yer yapmış. Açıkçası hak etmiyor diyemem. Belki bazılarımız için çizdikleri çöpten adamdan hallice gelecektir ama uzun yıllardır profesyonel çizerlik yapan biri olarak çizgi tadını ve yarattığı atmosferi kıskanmadım desem yalan olur. Hani, realist bir frankofon sanatçısını ya da canavar bilekli bir comics sanatçısını izlemekten nasıl hoşlanıyorsam, bu tarz orijinal çizerlerin üretimlerini de izlerken aynı ölçüde zevk alıyorum.

    Öncelikle stilini biraz daha açıklamak isterim albümdeki çizginin. Tom Gauld çok sade ve şablon bir naiflikte çizen, detayları bu minvalde sadeleştirebilen ama buna rağmen işçiliğiyle de görselini detaylı hale getiren enteresan bir çizer. Mekanlar neyse de, figürlerde belli başlı değişkenlikler bekliyor insan başlarda. Hatta daha farklı açılar bekliyor ama sanki karakterler ikinci boyuttan ayrılmayı reddediyormuş gibi aynı açılarda ve düzlemlerde sabit kalıyor. Mekan ise buna bağlı olarak çizerinin tarzı izin verdiği ölçüde figürlere göre bir nebze daha üç boyutlu taklidi yapabiliyor. Peki bunlar bir eksi mi, hayır. Peki bunlar bir yetersizlik mi, yine hayır. Her şeyden önce yetersiz bir çizer, taramayı böyle ustaca kullanamaz. Hem de tüm bu sadeliğe yedirmek suretiyle... O yüzden başlangıçta çekici gelmeyecek olan, hatta bir çok kişinin ilk anda çöp adam diye yaftalayabileceği bu çizeri ve anlatısını özel kılan da bu stil zaten. Aksi takdirde piyasada kendine ait bir yeri olamazdı.

    Albüm bir çırpıda bitiyor. 10-15 dakikada çıtır çıtır çitletiyor kendini. Ne bir yerden başlıyor, ne de bir yere gidiyor ama 90 küsur sayfaya sığdırdığı bu kesitin de elbette bir giriş-gelişme-sonuç bölümü var.

    Hikaye ve hikayeyle doğru orantılı bir atmosfer yaratan çizgi, okurken tarifi zor hisler uyandırıyor. İç sıkıntısı değil, melankoli değil, bize ait olmayan ama nostalji hissini buram buram veren emanet anılar gibi de değil, tam olarak ifade edemiyorum ama garip bir hisse ve psikolojiye sokuyor. Kitabın teması aslında yalnızlık üzerine ve okurken bu yalnızlığı da buram buram yaşatıyor. Kederli bir yalnızlık değil, yerinde olmak istenilmeyecek ama olunsa da çok dert edilmeyecek enteresan bir yalnızlık hissi. Bu kitabın müzik aleminde karşılık geleceği tür bence space - ambient / chill out falan olabilir. Okurken fonda çalsın isterseniz birkaç link paylaşıyorum aşağıya;

    https://www.youtube.com/watch?v=tNkZsRW7h2c
    https://www.youtube.com/watch?v=0mNhTpaYoNk
    https://www.youtube.com/watch?v=GBi6mbOeh9k
    https://www.youtube.com/watch?v=AffnM5_Pk38

    Duncan Jones 'un 2009 yapımı çok sevdiğim filmi Moon 'un verdiği hisse bir noktaya kadar yakın bulduğum bir kitap oldu. Moon 'dan farklı olarak gerilimsiz, hareketsiz, merak uyandırmayan, buna rağmen garip bir şekilde kendini okutan ve sayfalarını arka arkaya çevirtmeyi başarabilen; hem anlatımı, hem çizgisi ve rengiyle birbiriyle uyumlu enteresan bir kitap. Sakin bir ortam ayarlayın, ayaklarınızı uzatın, çayınızı kahvenizi de alın, dilerseniz hafif bir ambient müzik açın ve bu sakin kitabı terapi niyetine tok karna bir doz yutun derim.

    Bahsi geçmişken, Moon filmini izlemeyenler olduysa diye fragmanını ve posterini de aşağıya bırakıyorum.



    https://www.imdb.com/title/tt1182345/

    https://www.youtube.com/watch?v=twuScTcDP_Q

    Tanıştığımıza memnun oldum Tom Gauld ve bizde yayınlanan ilk eseri Ay Polisi. Umarım eserlerinden birkaç tanesini daha ileride aynı kalitede dilimizde okuyabiliriz. Hem 96 sayfa, hem kuşe kağıda, hem de sert kapaklı ve fiyatı ucuz bunun gibi nice ciltleri sıra sıra istiflemek dileğiyle...

    Tom Gauld 'un diğer işlerini merak ederseniz, web sitesinin ve sosyal medya hesaplarının linkleri;

    https://www.tomgauld.com/
    https://twitter.com/tomgauld
    https://www.instagram.com/tomgauld/?hl=tr

[KenParker]

Sapsade çizgilerle bezeli. Kısa, komik, melankolik.

[Bloodslince]

Kitap görseli ekleyecektim ama memospinoz çok güzel bir şekilde halletmiş o işi, eline sağlık.

Ben çok beğendim, sadeliği ve konusu ile insanın içine işliyor, okuyalı kaç gün oldu bilmiyorum, biraz önce aklıma geldi ve içim burkuldu.

O kadar sade bir iş ki her okurda bir iz bırakacaktır bence.

İthaki çok güzel bir baskı yapmış. Yurt dışında çoğu bağımsız çizgi roman HC çıkıyor, bizde ise HC özel bir baskıymış gibi sunuluyor çizgi roman yayıncılarımız tarafından... İthaki sert kapak basarak iyi yapmış. Bu sıralar çok mu eleştirir oldum?

Fiyatı ise komik. %40 %50 ile kampanyalar var kaçırmayın derim.

[Nomad]

İnceleme ve yorumlarımı yukarıda DaVinci ye rahmet okutacak derinlikteki çalışmamla yaptım.
Bu satırlarda biraz içimi dökeyim.

Bu nedir yazar/çizer arkadaş?
Hayır amacın nedir?
Entel - Avam savaşı mı çıkartmak istiyorsun.
Cümle bilirkişi kitabı yere göre sığdıramamış.
Öööle sanatsal, bööle derin, şööle melonkolik, okudum dibim düştü, hayatın anlamını çözdüm, kahvede çift okey çektim bla bla bla.
Hayır sosyokültürel olarak çok da diplerde sayılmam.
Ben niye bulamadım, göremedim bunları kitapta.
Metinler desen hepsi bir küçük not kağıdına sığar.
Selam, naber, 2 donut bi kahve den öte metin yok.
Melankolik bir hikaye yazdın, yalnızlık, bunalım falan dipledin, okuyucuyu fazla metinle yormadan çizimle, renklendirmeyle yani görsellikle vurayım dedin.
Ok
Gri mavi zemin üstüne Cin Ali çizip, bolca da yatay tarama yapınca melankoli kağıda döküldü mü?
Güzel desen değil, stilize desen değil.
Sanatın herhangi bir dalını icra edecek yeteneğe, kritize edecek bilgiye haiz değilim.
Ama 11 yaşındaki oğluma hadi bana ay çiz, araba çiz desem o da stilize çizer.
Yine de bunca seveni varsa bu çizerin odunluk bendedir diyorum.

Yalnız şahane ortam var.
Sonsuz grilikte uzanan Ay yüzeyi, yukarı bakınca uzay boşluğunda salınan dünya, insanların ortamı terketmesi sonrası çöken yalnızlık ve melankoli.
Bu yalnızlığı gereksiz kelime öbekleriyle kirletmeyeyim dediysen taş gibi görselliğin olacak.
Fotografik mi çalışırsın, panaromik mi çalışırsın ben bilmem ama madem hikayenin ruhunu görsellikle vermek istedin, nasıl altından kalkacağını bileceksin. Sanatçı olan sensin.
Otur sıfır.
Kitabın mevcut haline binbir anlam yükleyen, sen anlamadın aslında böyle böyle falan diyen çok kişi var. Saygı duyarım.
Benim yükleyebildiğim anlam yukarıdaki resimde.
Hamal olan benim 
Benim için Kitabın güzelliği Ithaki nin çıkardığı harika iş.
Sert kapak, kaliteli işçilik, bedavaya yakın fiyat.
Her türlü alın, okuyun, şuraya yorum yazın ki anlayayım bende mi bir sorun var.

[peder clemente]

Kitabı okumadım. Kitaptan daha çok Nomad dostumun yorumu ilgimi çekti. Hastasıyız!

[Nomad]

Kitabı okumadım. Kitaptan daha çok Nomad dostumun yorumu ilgimi çekti. Hastasıyız!

Teşekkür ederim güzel ve motive edici yorumunuz için üstadım.
Beni sizler varettiniz 

[Phyron]

Çok sade kısa ve öz. Çizimler basit gibi görünse de bağlamından hiç kopmamış. Hiç fena değil.

[kırkambar]

Ay Polisi kitabını bitirdiğimde zihnimde buruk bir tat bıraktı. Görsel bir şölen olmadığı için doğrudan insani duruma odaklanıyorsunuz. Kitapta gerilim derece derece azalıyor ve son sayfalarda artık mutlak hareketsizlikle noktalanıyor, ama kitabın gerilimi azaldıkça garip bir biçimde, yarattığı etki artıyor. Sanırım insanın başına gelebilecek dehşetlerden birisi de mutlak sükunet. Kitap adım adım bu duyguyu tatmanızı istiyor.