Ana Menü

DMZ

Başlatan emre ozdamarlar, 27 Mayıs, 2011, 14:20:17

« önceki - sonraki »

0 Üyeler ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

emre ozdamarlar

Vertigo'nun cikardigi, Brian Wood ve Riccardo Burchielli tarafindan yazilip, cizilen DMZ'in ilk cildini okudum dun.

Hikaye 2005 senesinde baslamis, bugune dek 64 sayi cikmis, 72'de bitecekmis. Hikaye tamamlaninca toplam 12 TPB icinde toplanacakmis. Ben simdilik ilk 5 sayiyi iceren 1. kitabi okudum. Devamini da kesinlikle okurum.

Konu su sekilde, yakin bir gelecekte Amerika 2. bir ic savas yasamistir. Ulke, ABD ve Özgur Eyaletler seklinde 2 ana kisma ayrilmis. New York'un ortasindaki Manhattan adasi ise DMZ (demilitarized zone - silahsiz/guvenli bölge) ilan edilmis.

Ana karakterimiz Matthew Roth, unlu bir savas muhabirinin yaninda stajyer olarak DMZ'e gönderiliyor, ama varir varmaz saldiriya ugruyorlar, olaylar gelisiyor ve Matthew DMZ'de yasamaya basliyor.

DMZ, New York'un ortasi tam bir savas alani, Bagdat'i andiriyor, sniper'lar, sokak ortasinda patlayan bombalar, yemek/elektrik/su/yakit yuzunden verilen savas, kendi silahli kuvvetlerini kurmus farkli bagimsiz gruplar vs derken insani icine ceken gayet karanlik bir dunya yaratilmis. Daha kitabin 3. sayfasinda bir duvarda "everyday is 9/11 (Hergun 11 Eylul)" grafitisi göze carpiyor ve bizi nelerin bekledigine dair ufak bir ipucu veriyor.

Cizimler ise harika, Italyan (fumetti ekolunden gelen) Riccardo Burchielli destan yazmis, usenmeden bol bol detaylarla harika sayfalara imza atmis.

Devamini okudukca guncellerim belki bu basligi, umarim Turkiye'de de yayinlanma sansi bulur bu eser.




boca1907

on numara beş yıldız bi eser gerçekten bu...Tavsiye olunur...Elinize sağlık...

tommikser

Bence Vertigo Amerikan çizgi roman ekolünün en sağlam yayınevlerinin başında geliyor.Süper kahraman odaklı hep kahraman arayan çizgi roman sektörünün dışında kalabilen ve roman odaklı öyküleriyle beni etkileyen bir yayın evi.Malesef Türkçe okumak oldukça güç görünüyor.

Keşke bizde daha fazla Vertigo çıksa da okuyabilsek.Sandman'i bile tamamlayamadığımıza göre oldukça hayal görünüyor.

pearl jam

ya arkadaş tanıtmayın artık şu kitapları, okuma şansımız % 1 falan. gıcık oluyorum valla

pearl jam

bu arada kitap siyah beyaz mı renkli mi? iki türlü de çizimler müthişmiş ama

hanac

Pek beğendim  :)

Güzel tanıtım için teşekkürler.

emre ozdamarlar

Kitap renkli hocam, renklendirmesi de cizimlere uygun, sade, fazla asiriya kacmadan guzelce yapilmis.

ferzan

    Daha önce Goran Parlov ile ilgili bir başlıkta sözünü etmiştik ama gene altını çizmekte yarar var...Fumetti topraklarında yetişip gelişen sanatçılar,comics diyarında çok gözalıcı çizerlere dönüşebiliyorlar...Siyah-beyaz temel,çini tadı ve hareket anlayışı,klişeleşmiş süper kahraman çizgiromanlarının çok daha önünde yer alıyor sanıyorum...Tabi,bizim gibi fumetticiler nezdinde...Laf aramızda,ben de bir süredir comics ile coşuyorum...Geri döndüm uzun bir aradan sonra,hatta gene doydum,mola bile verdim... :)
    Burchielli Türkiye'ye geldiğinden beri merak ediyordum zaten bu Dmz'yi...Çok iyi de oldu,çok da güzel iyi oldu... :)
    Dolayısıyla,tanıtım için teşekkürü borç bildim...
Bağnaz okur, memnuniyetsiz beşer, işkilli büzük, sıfır tolerans iksmen, taş kalpli ahkam efendi...

https://ucuztefrika.blogspot.com

boca1907

Alıntı yapılan: ferzan - 27 Mayıs, 2011, 14:57:53
Çok iyi de oldu,çok da güzel iyi oldu... :)

hocam yerle yeksan oldum şu cümleyi görünce...:)

emre ozdamarlar

Alıntı yapılan: ferzan - 27 Mayıs, 2011, 14:57:53
Siyah-beyaz temel,çini tadı ve hareket anlayışı,klişeleşmiş süper kahraman çizgiromanlarının çok daha önünde yer alıyor sanıyorum.

%100 katiliyorum.

s.b

Tanıtım için teşekkürler. Anlattığınız konu ve görünen resimler çok cezbedici. Yakın bir gelecekte görmek ümidini taşıyorum.
İNANDIĞIN GİBİ YAŞAMAZSAN YAŞADIĞIN GİBİ İNANIRSIN

hennessy

okunması gereken bir hikayeye benziyor konusuda güzel insallah birgün okumak kısmet olur tanıtım için teşekkürler
Murat : Hasan abi Avengers dağılmış duydun mu?
Hasan: Duydum duydum toplanın Tellioğulları

emre ozdamarlar

Daha o kadar ilerlemedim hikayede ama 50. sayida Jim Lee'nin konuk cizerlik yaptigini ögrendim.
Harika bir sayfa:


emre ozdamarlar

DMZ'in 2 ve 3. ciltlerini okudum, zaten harika baslayan hikaye, daha da guzelleserek ilerliyor, Brian Wood cok iyi bir yazar, Ricardo Burchielli de cok yetenekli bir cizer.

Bu ciltlerde olaylar iyice Irak savasi ile paralellik göstermeye basladi. Hele 3. ciltte bir Trustwell Guvenlik sirketi var ki, dogrudan Irak'ta faaliyet gösteren, pek de temiz bir sicili olmayan Amerikan özel guvenlik sirketi Blackwater'in saglam bir elestirisi.

3. cildin benim en cok hosuma giden yanlarindan biri son yillarda ismi oldukca duyulan Cory Doctorow adli kanadali bilimkurgu yazarinin elinden cikan önsöz, asagiya ingilizcesini ekliyorum. Ceviri icin maalesef zamanim yok, o konuda kusuruma bakmayin.






----------------
"There are two sides in every war: combatants and non-combatants.

There's not much ideological distance between, say, a bunch of bearded religious fanatics who want to suicide-bomb skyscrapers and a bunch of suited fanatics who want to wiretap, RFID-tag, and imprison every human being on earth and deny the right to travel to t anyone whose name sounds anything like the name of anyone who ever said anything nice about terrorism.

At least now when compared to the ideological distance between both of these packs of sociopathic monsters and the rest of us people who just want to get onto an airplane without having our colons examined, who want to go to work,church, or a mosque without having some nutjob daisy-cutter us for being in the wrong place at the wrong time.

The real "other" isn't brown people with turbans: it's people of all colors with guns, airplanes, and wiretaps, no matter what side they fight on.

And tell you what, it's mutual. They hate and fear us like anything, those small people with small ideas, the authoritarians who know better than we do. They blame every single problem in their lives on us, the nebulous other who comes to their town, takes their jobs, speaks some foreign tongue. A rape? That migrant worker looks suspicious. A theft? How about that out-of-towner with his big-city ways? Poverty, disease–even traffic jams–all the fault of some other who needs to be ethnically clensed to restore us all to our pre-lapsarian glory.

Which is not to say that they're above sticking up for us if it gives them the excuse to tighten the noose. Islamic fanatics who thought of Saddam Hussein as the devil incarnate are delighted to his toppling as the excuse to inspire another generation of jihadists. Just like the shitkickers who wouldn't have pissed on Manhattan if it were on fire and are nevertheless proud to stick a yellow ribbon magnet on their Hummers and proclaim Never Foret, evan as they forget that the 9/11 attacks were directed at Sodom on the Hudson, a city filled with gays, women in bifurcated garments and brown people who smell like curry.

DMZ is a special kind of angry comic, the kind of angry war comic that tells the story of the other side in the war. Non-combatants aren't just cannon fodder or collateral damage. We've got every bit as much agency, as much control over our destinies, as the guys with the guns and the stellite photos. But you wouldn't know it from how we're depicted in the press–instead we're the bodies blown apart on street corners, the shoeless sheep having our hemorrhoid cream confiscated at the airport.

DMZ is an inspiration to we who refuse to be dismembered and unshod. It's a wake-up callto stop letting greedy profiteers sell fresh wars to cement their authority and profitability.

If I had my way, this comic would be required reading in every civics class in America."

Ras Al Ghul

Jbc ye 2016 gibi yakışır