Ken Parker Özel Seri - Rodeo

[Tuco Ramirez]

Ya bu rodeo kapandı mı? Ken dışında yayınları da yok bildiğim kadarıyla. Senede bir kitap ne kadar kazandırabilir ki sayın yayıncılar. Belli ki bu ken parker basma işini ya ek iş ya da hobi olarak yapıyorsunuz. Ama gerçekten bu iş fazla uzamadı mı? Ya senede 4/5 sayı yayınlayın, ya da bırakın da ana işi gerçekten kitap basmak olan bir yayınevi 1/2 senede tamamlasın şu işi.
Şu ken parker başlayalı 24 yıl kadar oldu sanırım,  sadece 79 sayı yayınlanmış. (ilk 12 sayısı zaten farklı bir yayınevince basıldı zaten) İnanın 'şu seri ben ölmeden tamamlansa keşke' diye dua eden bir sürü yaşlı insan var. 'Lütfen' diyorum.

[kırkambar]

Durduk yere meraklandırdın şimdi Saki. Kapak da hayalgücünü kamçılayan cinsten.

[YzbVolkan]

Yamyamlik falan var sanirim. Ben de meraklandim.

[Kinowa59]

Yamyamlık, Ken Parker' in kutuplarda geçen bir macerasındada vardı. Adam, donarak ölen karısının cesedinden aldığı parçaları yiyordu.

[Saki]

O başka o başka, gemiyle çok uzağa gidiyorlar, kutuplara gidiyorlar, bir eskimo Ken Parkere kutup ayısı avlama tekniğini

öğretiyor. Yağ topunun içine kemik koyup ayı topu yutuyor. Kemik middesinde açılıyor ve ayı ölüyor. Bayrem bey herhalde

o macerayı kastediyor.

Stripovi.com sitesinden bir alıntı yapacağım...

Senaryo:Giancarlo Berardi
Maurizio Mantero

Çizer: José Ortiz

Tarih boyunca insanlar, altın hırsının yanı sıra daha iyi bir yaşam arzusu ve hırsıyla Batı'ya doğru sürüklenmişlerdir. Bu kadar hırslı adamlar arasında Jacob ve George Donner kardeşler, aileleri ve James F. Reed'in ailesi de vardı. Varlıklı ve hali vakti yerinde olmalarına rağmen son kez bir kez daha taşınmaya karar verirler. 1846 baharında, yeni, vaat edilen Kaliforniya topraklarına batıya doğru bir kervan düzenlerler. Dokuz büyük araba, çok sayıda hayvan ve 87 insan, 4.000 kilometrelik yolculuğa çıkıyorlar. Uzun çimenlik çayırları ve Tuz Gölü çölünü geçiyorlar, kış gelmeden ve derin karlar yolları kesmeden önce Sierra Nevada'yı geçmek için acele ediyorlar. İşte tam bu noktada büyük bir hata yapıyorlar; keşfedilmemiş ve denenmemiş Hastings geçişini tercih etmeye karar veriyorlar. Kısa süre sonra derin kar ve buzun içinde mahsur kalırlar.

Önce tüm malzemeleri yediler, sonra sıra birkaç evcil hayvana geldi. Tabaklanmış deriler ve kemerler, ince dallar, ağaç kabuğu ve birkaç yaprak, sonunda da hayatta kalmak için ölen insanları yediler...

Bugün bu geçit daha çok Cannibal Pass (Yamyam Geçidi) olarak biliniyor.

[Kinowa59]

Birebir yaşanmış olaylardan esinlenerek tasarlanan bu macera benim nazarımda bir numaralı Ken Parker macerası olmaya adaydır. Saki dostumuza bu değerli bilgiler için çok teşekkür ediyorum.

[gunes21]

Heyecan yaptım yeni sayı mı çıktı diye

heyhat 

[Saki]

Cannibal içeren Mister No ile de bir macera var. Şili den Arjantine yoksa Arjaninden Şiliye giden bir grup azgın zenginler isviçreli pilotların kullandığı özel bir uçağa biniyorlar. Tabi bizim pilotun piperi sürekli bozulur, yedek parça bulamayıp bu zenginlerden biriyle dost olmuştur ve o da uçağa biniyor.

Hatırladığım kadarıyla uçak 4000 m yükseklere çıktığında Andi dağların tepelerne çarpıyor...uçak ikiye bölünüyor, aramaya giden o zamanki uçaklar, düşen uçak karlar içinde olduğu için onu goremezler ve uluslararası kanunlara göre 7 gün sonra vazgeçiyorlar.

Peki bu insanları kim kurtaracak.

Tabiki Mister No,

[Kinowa59]

1972 yılında orta okul 1 sınıfa giderken her sabah sırayla bir öğrenci hürriyet gazetesi getiriyor ve ders başlamadan önce günlük haberleri okuyup  hocamızın öncülüğünde olayları yorumluyorduk. Bir sabah, güney Amerika, Şili de and dağlarında,  içinde sporcuların olduğu bir uçağın düştüğü ve hiçbir haber alınamadığı, uçağın düştüğü yerin dağlık ve kar yağışlı olduğunu okuduk. Bu haber uzun süre gazeteleri en önemli haber olarak işgal etti. ( Henüz TV yayınları başlamamıştı ) yolculardan ve mürettebattan tamamen ümit kesilmişti. Aylar sonra kazazedelerin bir kısmı bitkin bir şekilde ortaya çıktığında ve nasıl hayatta kaldıkları öğrenildiğinde bütün Dünya şok geçirmişti. Kazazede sporcular ölen arkadaşlarının cesetlerini yiyerek hayatta kalmışlardı.

[kırkambar]

Evet, Mister No'nun bu macerası da oldukça heyecanlıydı.

[Saki]

1972 yılında orta okul 1 sınıfa giderken her sabah sırayla bir öğrenci hürriyet gazetesi getiriyor ve ders başlamadan önce günlük haberleri okuyup  hocamızın öncülüğünde olayları yorumluyorduk. Bir sabah, güney Amerika, Şili de and dağlarında,  içinde sporcuların olduğu bir uçağın düştüğü ve hiçbir haber alınamadığı, uçağın düştüğü yerin dağlık ve kar yağışlı olduğunu okuduk. Bu haber uzun süre gazeteleri en önemli haber olarak işgal etti. ( Henüz TV yayınları başlamamıştı ) yolculardan ve mürettebattan tamamen ümit kesilmişti. Aylar sonra kazazedelerin bir kısmı bitkin bir şekilde ortaya çıktığında ve nasıl hayatta kaldıkları öğrenildiğinde bütün Dünya şok geçirmişti. Kazazede sporcular ölen arkadaşlarının cesetlerini yiyerek hayatta kalmışlardı.

Olayı ben de biliyorum, galiba babam anlattı, bu olay hakkında film de çekildi, filmi de baktım, evet kazazedelerden galiba iki kişi nihayet otların olduğu bir yere inebildiler ve insanlarla görüştüler...film aylarca aklımdan çıkmadı,

Zaten de Sergio Bonelli hayatında çok film bakarak çizgiromanlarında uyarlama yapmıştır...

[KenParker]

Okumuştum, Mister No'nun en iyi maceralarından biriydi.

Nerede kaldın be Ken Dostum, özlettin kendini.

[YzbVolkan]

Kasımda çıkar belki. Gecen sene kasım da çıkmıştı galiba.

[Saki]

Okumuştum, Mister No'nun en iyi maceralarından biriydi.

Nerede kaldın be Ken Dostum, özlettin kendini.

Sen de kendini özlettin Ken Parker. Foruma pek girmiyorsun, yoksa yazmıyor musun 

[KenParker]

Sen de kendini özlettin Ken Parker. Foruma pek girmiyorsun, yoksa yazmıyor musun 

Emekli oldum artık

Daha yeni emekli oldum. Yıllar süren çalışma hayatından sonra insan bir süre şaşkınlaşıyor. Bu ara çizgi roman okumuyorum. Hiç okuyasım gelmiyor. Daha ne zaman okumaya başlarım bilmiyorum. (Sevgim devam ediyor.)

Hayatın farklı alanlarına yönelmeye başladım. Çeşitli yolculuklar, misafirliklere gidiş, yalnızlığıma yeni güzellikler katmak vs. Daha yerleşeceğim yeri bile bilmiyorum. Ya nasip, ya Hak.